Στοιχεία χρονολόγιου Γ.Μ.Βιζυηνού και σύνδεσή τους με το διήγημά μας

"Γέφυρα στην ανατολ. Θράκη",

χαρακτικό του L. Mayer (1810)

Έχοντας διαβάσει " Το αμάρτημα της μητρός μου"

και έχοντας αρχίσει να γνωρίζουμε το συγγραφέα του,

μπορούμε να κάνουμε τις πρώτες μας σκέψεις για τη θεματολογία του,

τους τρόπους του, τα χαρακτηριστικά της συγγραφικής του τέχνης.

Σήμερα, δίνοντας κάποια στοιχεία του βιογραφικού του,

μπορούμε, ίσως, να "διαβάσουμε",μέσα απ' αυτά, αυτοβιογραφικά,

ηθογραφικά, λαογραφικά και ψυχογραφικά στοιχεία του διηγήματος.

Ø 1846 Γέννηση του πρωτότοκου Χρηστάκη
Ø 1847 Γέννηση της πρώτης αδελφής Άννας, του μωρού που πλακώνει κατά το θηλασμό η Δεσποινιώ, η μητέρα του συγγραφέα.
Ø 1849. Γέννηση του συγγραφέα στη Βιζύη της ανατ. Θράκης.
Ø 1850. (1 χρόνου) Γέννηση της δεύτερης αδελφής Αννιώς που θα πεθάνει αργότερα σε μικρή ηλικία.
Ø 1854 (5 χρ.) Θάνατος του πατέρα.
Ø 1854 Γέννηση του αδελφού του Μιχαήλου.
Ø 1860-68 (11-19 χρ.) Στην Πόλη, ράφτης.
Ø 1868-72 (19-23) Στην Κύπρο, ρασοφόρος.
Ø 1872-73 (24) Στην Πόλη και τη Χάλκη, ιεροσπουδαστής.
Ø 1873-1875 ( 24-26) Στην Αθήνα, μαθητής και φοιτητής φιλοσοφικής.
Ø 1875-78 (26-29) Γκέτινγκεν, Λιψία, Βερολίνο, σπουδές φιλοσοφίας.
Ø 1878-80 (29-31) Βιζύη, Πόλη, Αθήνα.
Ø 1880-81 ( 31-32) Βερολίνο. Διδακτορικό με θέμα: «Το παιχνίδι υπό έποψη ψυχολογική και παιδαγωγική».
Ø 1882-1884 (33-35) Παρίσι, Λονδίνο. Συγγραφή.
Ø 1884-1896 (35) Αθήνα.
Ø 1890 ( 41) Ένα «νόσημα του μυελού», που εξελίσσεται σταδιακά, τον βασανίζει και θα τον οδηγήσει στην παραφροσύνη.
Ø 1892 ( 43) Κλείνεται στο Δρομοκαΐτειο
Ø 1896 (47) Πεθαίνει στο Δρομοκαΐτειο.


Κάποιες παρατηρήσεις:

- Από τα 5 του ορφανός από πατέρα, «ακουμπάει» μόνο στη μητέρα του. Βιώνει σε μικρή ηλικία το θάνατο της αδελφής του, της Αννιώς.

- Από μικρό παιδί, ξενιτεύεται. Από τη Βιζύη μέχρι το τέλος της ζωής του ( Κάνει μόνο ταξίδια για να δει τους δικούς του ). Ο γενέθλιος τόπος του γίνεται γι’ αυτόν ένας τόπος μνήμης και νοσταλγίας.

- Επαφή, στην Ευρώπη, με τις σύγχρονές του τάσεις της πεζογραφίας.- Σπουδές – κυρίως στην ψυχολογία και τη φιλοσοφία

δρόμος στη Vize ( Βιζύη)

(από picasaweb.google.com)

Ένας παιδικός ψυχισμός, λοιπόν, που περνάει από «σαράντα κύματα»,

εγγραφές ξενιτεμού, έντονης λειτουργίας της μνήμης και της νοσταλγίας,

που τις συναντάμε εντονότατες στην αφήγηση του Αμαρτήματος,

καθώς και μια εμμονή σ’ αυτά, τα παιδικά του χρόνια, τη σχέση του με τη μητέρα

και την προσπάθεια να τα φωτίσει, να τα καταλάβει, να τα εξηγήσει,

με τη συνδρομή των γνώσεών του και της απόστασης που του προσφέρει η ηλικία

( Το Αμάρτημα το γράφει σε ηλικία περίπου 35 χρονών).

Η Βιζύη γίνεται ο τόπος της ιστορίας (ηθογραφία, λαογραφία), μέσα στην οποία τοποθετούνται τα πρόσωπα με τις περίπλοκες σχέσεις τους ( ψυχογραφία), όπως ο ίδιος ο συγγραφέας φαίνεται πως τις έχει βιώσει ( στοιχεία αυτοβιογραφίας).

ΥΓ. Όσο για το νόσημά του, που τον οδηγεί στη φρενοβλάβεια, αλλά και για τον έρωτά του για τη Μπετίνα Φραβασίλη και όλα τα συνεπακόλουθα, ας αποφεύγουμε τις παραπλανητικές για την ανάλυση πληροφορίες:

Ο Γεώργιος Βιζυηνός του 1884, του Αμαρτήματος, δεν έχει φτάσει ακόμα εκεί.

Καλή εβδομάδα!