Μουσικά παράλληλα

Ένα διάλειμμα (και..) σήμερα, πριν τις αναρτήσεις για

" το Αμάρτημα της μητρός μου" και το Βιζυηνό.

Αφορμή τα περί έρωτος δικά σας σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση,

σχόλια που "πάτησαν" στο στίχο του Σολωμού

" Μόλις είν' έτσι δυνατός ο Έρωτας και ο Χάρος"

Το 1972 στο δίσκο του "Μεγάλος Ερωτικός" ο Μάνος Χατζιδάκις

συνταιριάζει τις μουσικές του εμπνεύσεις με στίχους πολλών ποιητών.

Είχαμε ήδη σ' αυτό το ιστολόγιο παρουσιάσει το "Όνειρο", του Διον. Σολωμού.

Σήμερα δύο ακόμα δείγματα ευτυχούς συνεύρεσης ποίησης και μουσικής

από την ίδια συλλογή.

1) Κραταιά ως θάνατος αγάπη, από το Άσμα ασμάτων.

Με τη Φλέρη Νταντωνάκη και το Δημήτρη Ψαριανό

Θές με ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὴν καρδίαν σου,
ὡς σφραγῖδα ἐπὶ τὸν βραχίονά σου∙
ὅτι κραταιὰ ὡς θάνατος ἀγάπη,
σκληρὸς ὡς ᾅδης ζῆλος∙
περίπτερα αὐτῆς περίπτερα πυρός, φλόγες αὐτῆς∙
ὕδωρ πολὺ οὐ δυνήσεται σβέσαι τὴν ἀγάπην,
καὶ ποταμοὶ οὐ συγκλύσουσιν αὐτήν.

(αποσπ.)

Μια πρόχειρη μετάφραση:

Βάλε με σφραγίδα στην καρδιά σου,

σφραγίδα στο μπράτσο σου,

γιατί πανίσχυρη η αγάπη

σαν το θάνατο

κι ο πόθος σκληρός

σαν τον Άδη.

Κι οι φλόγες της, φλόγες της φωτιάς.

Όλο το νερό δε θα μπορέσει να σβήσει την αγάπη

και ποτάμια ολόκληρα δε θα τη σκεπάσουν.

Και 2) Έρωτα εσύ. Χορικό από τη Μήδεια του Ευριπίδη,

σε μεταφορά στη νεοελληνική του Παντελή Πρεβελάκη.

Τραγουδάει ο Δημήτρης Ψαριανός.

Έρωτα εσύ, με περισσή

όταν λαβώνεις δύναμη,

μηδ' όνομα καλό από σε

μηδ' αρετή μπορεί να βγει.

Μα μετρημένα αν πορευτεί

η Κύπριδα, άλλη σαν αυτή

θεά δεν έχει νοστιμιά.

Ω δέσποινά μου, απάνου μου

με το χρυσό δοξάρι σου

μη ρίξεις την αφεύγατη

σαγίτα, που 'χει την αιχμή

βαμμένη στην αποθυμιά.

Αυτά - και πόσα άλλα, βέβαια, όταν πρόκειται για τον έρωτα. ΄Ηδη ο Θέμης έχει προτείνει για δεύτερη φορά δικό του παράλληλο, που θα το ακούσουμε σε επόμενη ανάρτηση -διάλειμμα.

Προτείνετε κι εσείς τα δικά σας.