" Τι είναι ο χρόνος;
Αν οι άνθρωποι δεν με ρωτήσουν τι είναι ο χρόνος, ξέρω.

Αν με ρωτήσουν, τότε δεν ξέρω"

( Από τις Εξομολογήσεις του αγίου Αυγουστίνου)

Καθώς κυλάει ο χρόνος και μας φέρνει σε λίγες μέρες το 2010, στο διάλειμμα των λίγων ημερών που θα κάνουμε μας μένει χώρος για να δώσουμε ευχές, να έρθουμε πιο κοντά στην αλήθεια μας, να ονειρευτούμε και να σχεδιάσουμε καλύτερες μέρες.

Αποχαιρετάμε το χρόνο που φεύγει και καλωσορίζουμε το χρόνο που έρχεται με ένα ποίημα που παίζει με το χρόνο,

του Στάθη Κουτσούνη.

Καταβύθιση

στην Άλκηστη

Έβγαλα σήμερα
την κόρη μου στο πάρκο
την κρατούσα απ' το χέρι και προχωρούσα
στην παιδική χαρά με τις κούνιες
τις τσουλήθρες τις τραμπάλες τα μονόζυγα

τώρα πώς έγινε
η κόρη μου μάνα κι εγώ
το μικρό παιδί που τη βαστούσα
απ' το φουστάνι κι έτρεμα
-ναι έτρεμα αναγνώστη-
να μη μου φύγει και τη χάσω
ούτε που το κατάλαβα

έτρεμα μόνο ελάφι στο δόκανο
κι απ' την πολλή την ένταση
να τρέξει ο χρόνος
να γλιτώσω απ' τον τρόμο
έγινα γέροντας - όχι ο άντρας που είμαι πράγματι-
και δίπλα η κόρη μου
ολόκληρη γυναίκα πλέον
να με κρατά απ' το μπράτσο
για την ακρίβεια να με υποβαστάζει
βόλτα πηγαίνοντάς με στο πάρκο
σακάτη απ' τα γεράματα

κι ο τρόμος του παιδιού
είναι αλήθεια μού πέρασε
γιατί εδώ που έφτασα
δεν είχα τίποτε πια να χάσω

μόλις ωστόσο το συλλογίστηκα αυτό
μ' άρπαξε ακόμη πιο μεγάλος τρόμος
που δεν είχα τίποτε πια να χάσω
-πολύ μεγάλος τρόμος αναγνώστη-
τόσο μεγάλος και βαρύς που γλίστραγα
απ' της κόρης μου το χέρι
και βούλιαζα
βούλιαζα μέσα στην καταπράσινη
τη χλόη του πάρκου

Ό,τι ποθείτε για το 2010.