Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011

πες μου πως τίποτε δεν είναι αδύνατο.

Άγγισε με το χέρι σου τον ουρανό.

Καθάρισε τα σκονισμένα άστρα.

Ανέβα στο πιο ψηλό κλαδί. Κελάηδησε.

Με την παλάμη σου σκέπασε την πόλη.

Βάψε το σκοτάδι πράσινο. Ή πορτοκαλί.

Πιες το νερό της θάλασσας ως την τελευταία σταγόνα.

Λύγισε τη ζωή όπως οι υπαίθριοι παλαιστές

λυγίζουν τα σίδερα στις πλατείες.

Άρχισε το σύμπαν από την αρχή - πρώτα με πηλό και με λάσπη.

Πέρνα το ποτάμι δυο φορές.

Κάνε το σίδερο φωτιά. Το χιόνι πέτρα.

Πες μου πως τίποτε δεν είναι αδύνατο.

Πες μου πως τίποτε δεν είναι αδύνατο.

(Sostenuto, Νάσος Βαγενάς )

καλή σας χρονιά

13 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

το ξέρω! απλα υπέροχο..

και κάπου διάβασα πρόσφατα: "να επιδιώξουμε το αδυνατο πριν γίνει αδιανόητο"

τίποτα δεν είναι αδυνατο, αρκεί να βαλεις ολη σου τη δύναμη να το πιστέψεις...

παραμονήτικα φιλιά !!!

Πολίνα Μοίρα είπε...

Όσα χωρούνε στο όνειρο και όσα ο νους σου βάνει
Ο νέος χρόνος που φθασε δώρα να σου τα κάνει! :-)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,

Καλή σου χρονιά:-)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Πολίνα,

Επιρροή από κακές παρέες βλέπω! Κάποιος κρητίκαρος Γιάννης σου τις μαθαίνει αυτές τις γοητευτικές μαντινάδες;! Τι να κάνω που δεν έχω έτοιμη απάντηση; ( πάει, θα με διαγράψει..) :-) :-)

Καλή χρονιά και σε σένα, πάντα ορεξάτη και αποφασισμένη!

Νίκος είπε...

Ωραίο ποιημα!!

Καλή χρόνια σε όλους!!Κ. Μάνεση ακόμα και η ΗΑ σας εύχεται καλή χρονιά!!ΧΑΧΑ!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Νίκο,

Μπράβο! Επαληθεύεις τον τίτλο του ποιήματος!

Καλή χρονιά και σε σένα, θυελλώδη και δημιουργική!

Νίκος είπε...

ΧΑΧΑΧΑ!!!Πράγματι!!!Μην το πάρετε και πάνω σας!!ΧΑΧΑ!!

Το ελπίζω!!Επίσης!!

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η Πολίνα στέλνω τις ευχές μου με μια κρητική μαντινιάδα αλλά επειδή συχνοδιαβαίνουνε από εδώ νεαροί ερωτοφωτόσχιστοι προσθέτω και μια δόση από αγαπημένο Μικρό Ναυτίλο του Ελύτη:
Άγιος Βασίλης να 'μουνα
ολοχρονίς του χρόνου
να μπόρουνα να μοίραζα
το φάρμακο του πόνου.


Είσαι νέος – το ξέρω – και δεν υπάρχει τίποτε.
Λαοί, έθνη, ελευθερίες, τίποτε.
Όμως ε ί σ α ι. Και την ώρα που
Φεύγεις με το ‘να πόδι σου έρχεσαι με τ’ άλλο
Ερωτοφωτόσχιστος
Περνάς θέλεις – δε θέλεις
Αυλητής φυτών και συναγείρεις τα είδωλα
Εναντίον μας. Όσο η φωνή σου αντέχει.

Πώς της παρθένας το τζιτζίκι όταν το πιάνεις
Πάλλονται κάτω απ’ το δέρμα σου οι μυώνες
Ή τα ζώα που πίνουν κι ύστερα κοιτούν
Πώς σβήνουν την αθλιότητα: ίδια εσύ
Παραλαμβάνεις απ’ τους Δίες τον κεραυνό
Και ο κόσμος σού υπακούει. Εμπρός λοιπόν
Από σένα εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

Με την Καινούργια τη χρονιά μόνο χαρές να ‘ρθούνε κι όλες οι δύσκολες στιγμές με μιας να ξεχαστουνε.
Καλή χρονιά και απο μένα και ευτυχισμένο το νέο έτος,άντε και το Σεπτέμβρη...φοιτητές

Α.Σ.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Γιάννη,

Φαντάζομαι πως και η Πολίνα συμφωνεί για το πού πάνε τα περί μαντινάδας εύσημα!
Όμως το φάρμακο του πόνου νομίζω πως ήδη το πρότεινες με το απόσπασμα του μικρού ναυτίλου. Πολύ σ'ευχαριστούμε. Καλή χρονιά και σε σένα, Γιάννη:-)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Α.Σ,

Νάτος και ο εκκολαπτόμενος ριμαδόρος μας!!! Βρε, Α.Σ, πώς το σκάρωσες έτσι γρήγορα;

Και φοιτητές, Α.Σ, και στις σχολές που θέλετε! Ορμάτε!

Καλή χρονιά.

gyristroula2 είπε...

Να που οι ποιητές κάνουν το καλύτερο ποδαρικό! Καλή χρονιά κι από το τελευταίο θρανίο!

Eva Neocleous είπε...

Διονύση μου,στο λέω:τίποτε δεν είναι αδύνατο!
Ας είναι καλά οι ποιητές που μας δίνουν κουράγιο...
Καλή μας Χρονιά!