Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Απολογισμός του τρίωρου της Κυριακής

Η ανάρτηση αφιερώνεται στις:
Άρτεμη, Βασιλική, Γιώτα, Ελένη Γ.,
Έφη, Μαρία Μ., Μαρία Χ., Στέφη, Χριστίνα,
μικρό αντίδωρο για την τρίωρη δοκιμασία.


Είναι σίγουρο πως όσοι έχετε πάρει σοβαρά την υπόθεση "πανελλαδικές εξετάσεις", βρίσκεστε στην κορύφωση της προσπάθειάς σας και ίσως και του άγχους.
Στο πλαίσιο αυτό, το κυριακάτικο τρίωρο διαγώνισμα που γράψαμε, μπορούμε να το δούμε από δύο πλευρές.

Η πρώτη, που μας προβληματίζει, είναι ο φόρτος εργασίας που μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο. Η…επικινδυνότητά του σε σχέση με τις ισορροπίες που χρειάζεστε. Η πρόσθετη δουλειά στο ήδη πολύ βεβαρυμένο καθημερινό πρόγραμμά σας. Η αίσθηση αυτή, βέβαια, μπορεί να απαλύνεται από το γεγονός ότι ήταν απολύτως προαιρετικό και προϊόν δικής σας επιλογής ως προς το μέγεθος της ύλης που εξετάστηκε, αλλά και από το γεγονός ότι είχε κανονιστεί πολύν καιρό πριν, έτσι ώστε μπορέσατε να ρυθμίσετε και να οργανώσετε τα διαβάσματά σας.
Η δεύτερη πλευρά αναφέρεται στο κέρδος που αποκομίζουμε. Και πιστεύω πως το είδατε κι εσείς αυτό. Πρώτα από όλα είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια καλή επανάληψη. Να μετρήσουμε το χρόνο γι' αυτή, τις ανάγκες μας, τις ελλείψεις μας.
Μετά, δοκιμαστήκατε σε συνθήκες πραγματικές."Κανονικός" χρόνος, "κανονικά", "εξετάσεων" θέματα. Δώσατε, επίσης, σε μένα την ευκαιρία να εντοπίσω ευκρινέστερα τις αρετές και τις αδυναμίες σας, έτσι ώστε να μπορέσουμε να τα επισημάνουμε, άλλα να κρατήσουμε και άλλα να πετάξουμε. Τέλος, με την ατομική και γενική διόρθωση που κάναμε, μπορέσατε πιστεύω κι εσείς να καταλάβετε τα σημεία που χρειάζονται περισσότερη φροντίδα, προσοχή ή δουλειά.

Μπορεί, λοιπόν, να φαίνεται υπερβολή, μπορεί να είναι, αλλά θεωρώ πως δικαιολογείται, στο πλαίσιο της προπάθειας και των θυσιών που κάνετε τους τελευταίους αυτούς μήνες πριν τις εξετάσεις.

Άλλωστε, για σκεφτείτε με τι νοσταλγία ( συνδυασμένη με φρίκη! Γίνεται, γίνεται!) θα θυμόσαστε κάποτε ένα κρύο βραδινό Κυριακής, όταν με μια ανεπαρκή σομπούλα, λίγα τσιπς και άφθονο τσάι, απλώνατε τις σκέψεις σας για τον Κρητικό του Σολωμού!
Αυτή η ανάρτηση θέλει να είναι και ένας έπαινος για σας.

8 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

OOΟ μπραβο σας μπραβο σας! σε ολους..
Αγορια δεν ηρθαν;; εκτος αν δεν εχετε στην ταξη...

και μεις γραφαμε ετσι στο σχολειο, τεσσερεις συνεχομενες, αρχαια (γνωστο-αγνωστο). Βοηθαει πολυ!!
συγχαρητηρια για την οργανωση και τη συμμετοχη!!

και Σολωμο;; αχχχχ.....

Ανώνυμος είπε...

εγω παντως κυριε καταλαβα ποιες αδυναμιες εχω και θα προσπαθησω να τις διορθωσω...να το ξανακανουμε για τον Βιζυηνο!!Εφη!

Ανώνυμος είπε...

Ποιο Βιζυηνό?
Εγώ λέω να το κάνουμε και στα ποιήματα για την ποίηση που έχουν κι ενδιαφέρον!!
Και ναι, να επαναληφθεί!
Βέβαια, όσο και να διαβάσω τον Κρητικό, ποτέ δεν θα μου αρέσει-αυτό είναι το μόνο σίγουρο και μακάρι να μην πέσει, γιατί εγώ δεν θα γράψω!!:(

Ευχαριστούμε πάντως κύριε για το διαγωνισματάκι και το χρόνο που αφιερώσατε.. το χρειαζόμασταν.
Χαίρομαι πολύ και νιώθω τυχερή που έχω καθηγητές σαν εσάς, την κυρία Ζωγάκη, τον κύριο Καρατζή, την κυρία Τζέτζου (αν και φέτος δεν την έχω).
Είστε άνθρωποι με μεράκι, που αγαπάτε αυτό που κάνετε, που νοιάζεστε τόσο γι'αυτό που κάνετε.
Πραγματικά, οι κυριακές που περνάμε μαζί σας θα μου μείνουν αξέχαστες και σίγουρα θα μου λείψουν πάρα πολύ.
Εσείς άλλωστε με κάνετε να αγαπήσω το μάθημα της λογοτεχνίας ;)
Ευχαριστώ για όλα.

-Στέφη

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ειρήνη,
Καλημέρα. Εεε...έχουμε και αγόρια στην τάξη-κάποιους λίγους και άξιους εκπροσώπους του φύλου...Όμως είμαστε παραδοσιακοί:Την Κυριακή τα αγόρια πηγαίνουν στο γήπεδο!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Έφη,
Τα είπαμε κι από κοντά: Δεν είναι καθόλου δύσκολο να διορθώσεις τις συγκεκριμένες αδυναμίες του γραπτού σου. Αυτό να προσπαθήσεις να χειριστείς σωστά στο επόμενο διαγώνισμα, για να δούμε τα αποτελέσματα. Εννοείται πως μπορείς.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Στέφη,
Θα επαναληφθεί σύντομα, οπωσδήποτε πριν τις διακοπές του Πάσχα. Για το Βιζυηνό ή τον Παπαδιαμάντη σας είπα να αποφασίσετε εσείς. Όσο για τα ποιήματα της ποίησης, θα ακολουθήσουν - αντοχές να έχουμε - είτε σε μία είτε σε δύο δόσεις.

Βρε Στέφη, τα εν οίκω μη εν δήμω!
( Αχ και πάλι αχ!)
Όσο για το ποιος σε έκανε να αγαπήσεις τη λογοτεχνία, χωρίς σεμνοτυφίες και σκυμμένα κεφάλια κλπκλπ: Η λογοτεχνία σε έκανε. Το ίδιο το προϊόν! Ξέρεις πόσο εύκολη κάνει τη δουλειά του μεταπράτη-καθηγητή; Έχεις, παιδάκι μου, ολόκληρη Δημουλά στα χέρια σου, στα μάτια σου, έχεις στίχους να συνωστίζονται να εισβάλουν μέσα σου απ' όλους σου τους πόρους και νομίζεις πως έχουν την ανάγκη μου;

ΥΓ. Βρε, μπας και τα λες για να μας καλοπιάσεις και να σου πάρουμε καινούριο ζακετάκι;; [το βρήκες, αλήθεια;]

Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχαχαχ

Κύριε, αν δεν εκτιμούσα τον καθηγητή δεν θα εκτιμούσα και το μάθημα. Πάντα αυτό κάνω, από το δημοτικό έτσι λειτουργώ :p
Όσο για το ζακετάκι, όχι όχι δεν χρειάζεται να σας καλοπιάσω ούτε να μου πάρετε καινούριο (με την οικονομική κρίση δεν θα το σκεφτόμουν καν άλλωστε!!).
Είχα πιάσει είχα ρωτήσει παιδιά, κανείς τίποτα.
Είχα γράψει και στο facebook πως το 'ψαχνα και τελικά βρέθηκε (ευτυχώως!) Τσάμπα η τσαντίλα και οι βρησιές και τα άγχη δηλαδή για το πως θα το πάρει η μάνα μου!:p

Και κάτι άλλο. Ναι, ίσως να είχα από πριν την προδιάθεση, την "δύναμις" μέσα μου να μ'αρέσει η λογοτεχνία, να με κάνει να την αγαπήσω, αλλά μόνο με την δική σας (και προηγούμενων ίσως καθηγητών) ώθηση μπόρεσα και την αγάπησα, και τη βλέπω να επιρεάζει πλέον μεγάλο μέρος της ζωής μου.
(Τώρα για δύναμις και ενέργεια ο Πρωταγόρας μίλαγε ή ο Αριστοτέλης? Ούτε καν θυμάμαι.. Θέλω επανάληψη στα αρχαίαααα!!)

-Στέφη

Ἅ λ ς είπε...

Στεφηηηηη ο Αριστοτεληηηηης..!!!!!!!!!!!! Να θυμασαι ο Αριστοτελης ειναι πιο "πρακτικος" ενω οι αλλοι πιο θεωρητικοι...
Επισης, νομιζω μιλησε κ ο Πλατων στο μυθο του σπηλαιου!


καλα Διονυση, αν δεις τι εγινε στο fb για το ζακετακι...
χαχαχα αρε Στεφη μαγκακι!!!