Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2010

Γιώργος Ιωάννου.Ερωτήσεις για την εισαγωγή και τα συνοδευτικά κείμενα


Κάποιες βοηθητικές ερωτήσεις απόψε, για να μπορέσετε ευκολότερα να εστιάσετε σε σημεία της εισαγωγής του Γιώργου Ιωάννου ( σελ. 243 - 245 ) και στα συνοδευτικά κείμενα ( σελ. 376 - 380). Τις απορίες που θα σας δημιουργήσει η ανάγνωση θα τις κουβεντιάσουμε στην τάξη ή από τα σχόλια της ανάρτησης.

σελ. 245
1. Από πού αντλεί το υλικό με το οποίο καταρτίζει το θεματολόγιό του ο Γ. Ιωάννου;
2. Ποια άλλα στοιχεία τροφοδοτούν τα κείμενά του;
3. Τι καταγράφει σε σχέση με το χώρο και πώς λειτουργεί το εξωτερικό σκηνικό στο έργο του; 4. Ποια στοιχεία τον οδηγούν σε νέους τρόπους οργάνωσης του αφηγηματικού υλικού;
5. τι θέση έχου ο κεντρικός μύθος, τα πρόσωπα και η χρονική αλληλουχία στο έργο του;
6. Ποια η στάση του αναγνώστη απέναντι στο έργο του;

σελ. 376-7. Α. Βιστωνίτης
1.Ποιος ο χώρος και ο χρόνος των αφηγημάτων του Ιωάννου και
τι ακριβώς είναι;
2. Από τι αντλούν τη δύναμη και την αξία τους;
3. Τι είδους λογοτεχνία κάνει ο Ιωάννου και τι αποτελεί η μνήμη στο έργο του;
4. Πώς είναι ο αφηγητής και πώς η αφήγηση;
5. Ποιο είναι το κυρίαρχο στοιχείο στα έργα του Ιωάννου και τι αποτελεί το πλαίσιό του;
6. Πού έγκειται η συμβολή του λογοτεχνικού έργου του Γιώργου Ιωάννου;


σ. 377-8. Μ. Μερακλής, Α. Κοτζιάς, Β. Διοσκουρίδης
8. Πού τοποθετεί τα ατομικά περιστατικά που αφηγείται ο Ιωάννου;
9. Σε ποια χαρακτηριστικά του έργου του Ιωάννου αναφέρεται ο Α. Κοτζιάς;
10. Ποια άλλα χαρακτηριστικά προσθέτει ο Β. Διοσκουρίδης;

σελ. 378. Γ. Αράγης
11. Πώς χειρίζεται τον αφηγηματικό χρόνο ο Ιωάννου;

σελ. 379. Τ. Καζαντζής
12. Πώς είναι η Θεσσαλονίκη που αναδύεται μέσα από το έργο του Γ. Ιωάννου;

σελ. 379-80 Β. Διοσκουρίδης
13. Ποιοι οι τρόποι με τους οποίους απλώνει το λόγο του ο Ιωάννου;
14. Πώς εννοεί ο Β. Διοσκουρίδης το "εσώστροφο" στοιχείο της πεζογραφίας του
Ιωάννου;

9 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

Περασα να ευχηθω για μια οοομορφη βδομαδα!!!!!:)))

καληνυχτα!!!!

Ἅ λ ς είπε...

Aχ μωρε ψυχουυυλιιι...:/

(τωρα προσεξα τις φωτο)

Ανώνυμος είπε...

Κυριε εχω πελαγωσει!!Προσπαθω να μαθω τις αφηγηματικες τεχνικες στον Ιωαννου και εχω μπερδευτει..Για παραδειγμα,στους προσφυγικους συνοικισμους εκτος απο το ειδος του αφηγητη,εστιαση κτλ η τεχνικη του διασπασμενου θεματος υπαγεται στις αφηγηματικες τεχνικες;Και γενικα ποιες ειναι οι αφηγηματικες τεχνικες; Αφροδιτη

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αφροδίτη,
Βρε παιδί μου, είναι καιρός για άγχη τώρα;
Την τεχνική του διασπασμένου θέματος του Ιωάννου, μπορεί να τη συγκαταλέγουμε στις αφηγηματικές τεχνικές, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι είναι ένας όρος που τον έχει επινοήσει ένας συγκεκριμένος μελετητής ( Αράγης), για να εκφράσει αυτπο ακριβώς που κάνει, κατά την αφήγησή του, σε όλα του σχεδόν τα αφηγήματα, ο Ιωάννου. Δηλαδή: Παρεμβάλλει ανάμεσα στην έκθεση των γεγονότων, συχνά πυκνά, σκέψεις και συναισθήματα, έτσι και τόσο που "σπάει" τη ροή των γεγονότων, εμποδίζεται η όποια πλοκή να ξετυλιχτεί ομαλά, με αρχή-μέση-τέλος.

Γιατί δεν πρέπει να αγχώνεσαι: Δεν είναι όρος που εννοεί κανείς πως τον ξέρεις. Αν είναι να στο βάλουν στις εξετάσεις, θα στο εξηγήσουν πρώτα και μετά θα σου ζητήσουν την επαλήθευση ή τη διάψευσή του. ΟΚ;

Τελικά, για θύμισέ μου: Πήρες φωτοτυπία με τις αφηγηματικές τεχνικές και τις υπόλοιπες κατηγοριοποιήσεις; Ακόμα στο γραφείο μου είναι, στη βιβλιοθήκη, πώς και δεν τις είδες;

Αν όχι, στις αφηγηματικές τεχνικές υπάγονται: Αφηγητής(πρόσωπο), οπτική γωνία( είδος εστίασης), περιεχόμενο αφήγησης, αφηγηματικοί τρόποι(= μίμηση, διήγηση, περιγραφή, διάλογος, εσωτερικός μονόλογος, σχόλια, ελεύθερος πλάγιος λόγος, χώρος, χρόνος + υφολογικές κατηγορίες: γλώσσα, τόνος, εκφραστικοί τρόποι)

Στα γράφω συνοπτικά, αλλά, αν έχεις κάποια απορία, ξαναρώτησε, σήμερα θα είμαι κοντά στον υπολογιστή και θα σου απαντήσω σε συντομότερο χρόνο.

( Μια χαρά τα ξέρεις. Μη σε τρομοκρατούν πράγματα που δεν είναι στα σχοικά βιβλία)

Φιλιά, καλή δύναμη!

Ανώνυμος είπε...

Κυριε αυτη την πολυποθητη φωτοτυπια δεν τη βρηκα,αλλα δεν πειραζει ας ειναι καλα το blog!!
Σχετικα παλι με τον Ιωαννου ηθελα να σας ρωτησω αν συνανταμε την τεχνικη του διασπασμενου θεματος μονο ή ταυτοχρονα εχουμε και την τεχνικη τ αδιασπαστου θεματος;Σας ρωταω γιατι εχω μπερδευτει απο τις σημειωσεις που μας εχουν δωσει στο φροντιστηριο.
Επιπλεον,γνωριζω οτι ο χρονος και ο χωρος συμπεριλαμβανονται στις αφηγηματικες τεχνικες(ελπιζω να μην κανω λαθος,αλλιως διορθωστε με).Ποια η διαφορα ομως αναμεσα στον χρονο αφηγησης και στον χρονο της ιστοριας;
Σας ευχαριστω(ευελπιστω να μην σας επρηξα :-P)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αφροδίτη,
Ναι μεν δε με έπρηξες, αλλά κοντεύω να πάθω εγκεφαλικό, καθώς μυ λες πως μπερδεύεις το χρόνο ιστορίας με το χρόνο αφήγησης!

Λοιπόν, όσο για την τεχνική του διασπασμένου θέματος, και τα δύο τα διηγήματά μας μπορούμε να τα εντάξουμε σ' αυτή. Για το "Στου κεμάλ το σπίτι" θα μπορούσαν να υπάρχουν κάποιες ενστάσεις, μια και υπάρχει σ' αυτό το αφήγημα αρκετά ομαλή ροή των γεγονότων
(απλώς, έχουμε αρκετές αναδρομές στο χρόνο..), αλλά μην μπλέκεις: Μπορείς, με επιχείρημα αυτό που είπαμε ορίζοντας την τεχνική του διασπασμένου θέματος, να υποστηρίξεις πως υπάρχει και σ' αυτό το αφήγημα. ΟΚ;

Ο χώρος κι ο χρόνος και βέβαια συμπεριλαμβάνονται στις αφηγηματικές τεχνικές.

Τώρα, ο χρόνος της ιστορίας, είναι ο πραγματικός, ο φυσικός χρόνος κατά τον οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία. Αυτός ο χρόνος στην αφήγηση παρουσιάζεται με όποια σειρά και όποια διάρκεια θέλει ο αφηγητής. Έτσι προκύπτει ο χρόνος της αφήγησης, που είναι ο χρόνος που χρειάζεται για να αφηγηθεί κανείς μιαν ιστορία.
Π.χ, στο "Μια μέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς" περιγράφεται αυτό που λέει ο τίτλος: Μια μέρα ενός ανθρώπου. Αυτός είναι ο χρόνος της ιστορίας. Περιγράφεται, όμως, με ένα ολόκληρο βιβλίο. Αυτός είναι ο χρόνος της αφήγησης. Ο χρόνος που δίνουμε, δηλαδή, για να αφηγηθούμε τα γεγονότα μιας μέρας.

Αφροδίτη, μπορεί να είμαι κοντά στο εγκεφαλικό, αλλά μη σταματάς να ρωτάς, αν συνεχίζεις να έχεις απορίες.

Καλό (αλλά πολύ καλό) βράδυ.

Ανώνυμος είπε...

Καταρχας σας ευχαριστω για την υπομονη και για τις απαντησεις σας στις ερωτησεις μου που κοντευουν να σας τρελανουν!!
Λοιπον,ναι καταλαβα τα οσα μου ειπατε.Ωστοσο,ποια απο τις δυο τεχνικες εχουμε στους προσφυγικους συνοικισμους;Εγω απο ο,τι εχω καταλαβει υπαρχει μονο η τεχνικη του διασπασμενου γιατι οπως λεει στις σημειωσεις θρυμματιζεται η χρονικη και αφηγηματικη αλληλουχια του κειμενου..Αλλα στις σημειωσεις του φροντιστηριου κατι αναφερει και για την τεχνικη του αδιασπαστου.. :/

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αφροδίτη,
Καθόλου δε με τρελαίνουν ούτε με κουράζουν οι ερωτήσεις σου.

Είπαμε. Στους προσφυγικούς συνοικισμούς - και για το λόγο που λες και γιατί μεσολαβούν στην αφήγηση σκέψεις και συναισθήματα του αφηγητή, έτσι που διακόπτεται η αφηγηματική αλληλουχία - ισχύει η τεχνική του διασπασμένου θέματος.

Θα σου πρότεινα να (ξανα) διάβαζες τις εισαγωγές του βιβλίου, μέχρι να μη σου ξεφεύγει τίποτα..

Ἂ! Είχα ξεχάσει πριν να σου πω πως [το έχουμε δώσει και στην τάξη αυτό] για το χρόνο της αφήγησης και της ιστορίας, όπως και για όλη την ορολογία της αφήγησης, μπορείς να πας στο βιβλίο της έκθεσης έκφρασης της Α΄ Λυκείου, ανάμεσα στις σελ. 210-250. ( οι χρόνοι αφήγησης/ιστορίας στη σελ. 241-2)

Ξαναχαιρετώ και ξανακαλό διάβασμα!! :-))

Ανώνυμος είπε...

Σας χιλιοευχαριστω!!
Καλο βραδυ!! :-)