Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

Ένα τραγούδι και ένα παράλληλο κείμενο


Πώς το λέει ο Καβάφης;
"Και μες στην τέχνη πάλι,
ξεκουράζομαι από την δούλεψή της"

Ας το κάνουμε κάπως έτσι κι εμείς σήμερα, σαββατοκύριακο έρχεται.
Ας κάνουμε την άσκηση του παράλληλου για το ποίημα του Εγγονόπουλου "Ποίηση 1948", την άσκηση που προτείνει το
ΚΕΕ και που βασίζεται στο ποίημα του

Μίλτου Σαχτούρη
"Ο στρατιώτης ποιητής":

Δεν έχω γράψει ποιήματα
μέσα σε κρότους
μέσα σε κρότους
κύλησε η ζωή μου.

Την μιαν ημέρα έτρεμα,
την άλλην ανατρίχιαζα
μέσα στο φόβο,
μέσα στο φόβο
πέρασε η ζωή μου.
Δεν έχω γράψει ποιήματα,
δεν έχω γράψει ποιήματα,
μόνο σταυρούς
σε μνήματα
καρφώνω.
Η ερώτηση που καλείστε να απαντήσετε είναι: " Να συγκρίνετε την επίδραση της εποχής στην ποιητική λειτουργία, όπως εκφράζεται στο παραπάνω ποίημα και στο ποίημα του Εγγονόπουλου".

Το καλύτερο απ' όλα, όμως, είναι να το ακούσουμε μελοποιημένο. Όχι από την πιο γνωστή έκδοση, σε μουσική του Γιάννη Σπανού κι ερμηνεία του Κώστα Καράλη. Αλλά από μία αρκετά πρόσφατη μελοποίηση (2006) της Μαρίας Βουμβάκη, που συμπεριλαμβάνεται στο CD της "Το τερραίν του Παραδείσου", στο οποίο συναντάει κανείς πολύ ενδιαφέρουσες μελοποιήσεις ελλήνων ποιητών.

Λοιπόν, ακούστε το:


Πώς σας φάνηκε;

8 σχόλια:

love είπε...

Κύριε Μάνεση,

είμαι μαθητρία της Γ λυκείου στην θεωρητική κατέυθυνση και διαβάζω το μπλογκ σας συχνά απο πέρυσιως μαθήτρια της Β'.


Πραγματικά είναι εξαιρετική η πρωτοβουλία σας.
Μου αρέσει που ανεβάζετε διάφορα σχετικά με την Λογοτεχνία κί όχι μόνο όσα σχετίζονται άμεσα με τις Πανελλήνιες.
Δίνετε νομίζω την επέκταση που αξίζει στο <>.
( επιτρέψτε μου την χρήση εισαγωγικών. απλά δεν μπόρεσα ποτέ να αντιληφθώ την λογοτεχνία ως μάθημα-αγγαρεία, αλλά ως μια ανάγκη ζωής )
Εχω μάθει αρκετά απο εσάς στα δύο χρόνια που σας διαβάζω.

Ηθελα να σας πω ένα ευχαριστώ.
Πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν ακόμη Εκπαιδευτικοί σαν κι εσάς με ζήλο για το λειτουργημα τους και με ιδιαίτερη ευαισθησία στην τέχνη. άνθρωποι που ερωτεύονται αυτό που κάνουν και δεν το κάνουν απο συνήθεια και μόνο.
Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμη. Ευτυχώς που υπάρχετε όλοι σας ακόμη...
Με συγκινησε ιδιαίτερα η πρωτοβουλία σας και ήθελα να σας το πω.

(πολύ όμορφη η μελοποίηση του ποιηματος)

Ἅ λ ς είπε...

Ωωω αλλη μια ομορφη αναρτηση...

Αχ αυτός ο Σαχτουρης... Μου δημιουργει τοσα αντιθετικα συναισθηματα. Απο τη μια με συγκινει μαρεσει ο τροπος που γραφει και απο την αλλη ... αυτες οι... ιδεες κ αντιληψεις του, καπως μου κανουν!!! (ειχα φαει δουλεμα εγω περσι στο φροντ απο καθηγητη μου γιαυτο το λογο :) χαχαχα)
Ετσι και περσι το λατρεψα το ποιηματακι του, αλλα...

Πραγματι Ομορφη μελοποιηση!!!

σημ: Μα καλα ο φωτογραφος ζωγραφισε..... Μπορω να σου πω ποιος ειναι αν το κρατησεις μυστικο..... ;)

Ἅ λ ς είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ἅ λ ς είπε...

Διονυση,

[ μια τελειως ασχετη ερωτηση,αλλα σημαντικη η απαντηση σου]

--> (η επιβραδυνση σε ενα εργο δεν ειναι στοιχειο της οικονομιας;;
Για παραδειγμα εκει που κατι αναφερει ενα κειμενο, ξαφνικα λεει κατι αλλο.. Ας πουμε: Πηγα στη λιμνη, οπου μου ειχε πει καποτε καποιος οτι κλπ κλπ κλπ....
Αυτο δε βοηθαει στην οικονομια του εργου;; Εντεινεται η αγωνια του αναγνωστη κλπ;;

Ποια λοιπον η σχεση ή η διαφορα ή η συνδεση αναμεσα στην επιβραδυνση και την οικονομια;;

Ανοιξα ενα περσινο μου βιβλιο απο το κειμενο του "Αχμαλωτου" και ελεγε οτι η επιβραδυνση κ επιταχυνση ειναι στοιχεια της οικονομιας.
Ενω καπου σε ενα μπλοκ οταν ειπα οτι χρησιμοποιηται το στοιχειο της οικονομια καποιος μου ειπε οτι ειναι επιβραδυνση...

Αυτη η απορια μου! Ελπιζω να καταλαβες τι εννοω και να μη σου ειναι κοπος μια συντομη απαντηση σαυτην την "ασχετη" ερωτηση.)

σου στελνω σε μειλ το σημειο στο οποιο αναφερομαι.

σορρυ για το διαγραμμενο σχολιο.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Χαρμολύπη,
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ. Σημειώματα σαν το δικό σου προκύπτουν - εκτός από ευγενικά και γενναιόδωρα - πολύ ενθαρρυντικά, τη στιγμή που συνήθως "κάρα σκουπιδιάρικα φεύγουν οι χειμώνες" της (και εκπαιδευτικής) καθημερινότητας. Συνεπώς, σου αντιγυρίζω τα "ευτυχώς" του σχολίου σου: ευτυχώς που υπάρχουν και μαθητές-αναγνώστες όπως εσύ..

Ελπίζω μέσα στα ευχάριστα, όπως λες, που συναντάς, να υπάρχουν και σημεία που σε βοηθάνε στη φετινή σου προσπάθεια.

Πάντως, μην ανησυχείς. Ανυπότακτη η φύση της τέχνης, της λογοτεχνίας, δεν κινδυνεύει από τις εξετάσεις, όσο κι αν αυτές τη βασανίζουν..

( Και ναι, και μένα μ' αρέσει η μελοποίηση. Ε...θα την έβαζα αλλιώς;!)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ειρήνη,
"Παιδί"της εποχής του κι ο Σαχτούρης, μιας εποχής τόσο αντιφατικής, με τόσο δυνατά όνειρα και τόσο δυνατή φρίκη...Δε μου φαίνεται και τόσο περίεργο να σε "μπερδεύει".

Και μια και μιλάμε για σπουδαίους καλλιτέχνες, ο ζωγράφος στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ο φωτογράφος, αλλά το πρωινό που έβαφε τον ορίζοντα. Ο φωτογράφος απλώς είχε αϋπνίες. Του τραβούσε το σεντόνι η ανατολή..
Χα! Έχω σκάσει απ' την περιέργεια να μάθω!!

Λοιπόν, πάμε στην άσχετη ερώτηση - που δεν είναι άσχετη. ( Είδα και το απόσπασμα και το διάλογο, στο μέιλ που μου έστειλες)
Λέγοντας κανείς "οικονομία της αφήγησης" ή και του έργου, μπορεί να εννοεί το γενικότερο τρόπο με τον οποίο είναι στημένο το έργο, ώστε να είναι "σφιχτό", αποτελεσματικό, σε σχέση πάντα με τις επιδιώξεις του συγγραφέα του.
Με αυτή την έννοια όλα τα μέσα που χρησιμοποιεί συμβάλλουν, θεωρητικά, στην οικονομία του έργου. Και η επιβράδυνση. Εφόσον την έχει επιλέξει ο συγγραφέας, επιτελεί κι αυτή το ρόλο της.

Έχεις δίκιο, λοιπόν, νομίζω, στο διάλογο που κάνεις, να υποστηρίζεις αυτό που υποστηρίζεις. Οι ανάγκες της αφηγηματικής οικονομίας απαιτούν άλλοτε επιταχύνσεις και άλλοτε επιβραδύνσεις. Ξεκάθαρον;

( Όρεξη που έχουμε σαββατιάτικα, ε;)
Χαίρεσθε, χαίρεσθε.

Ἅ λ ς είπε...

Δινυση,

η δευτερη παραγραφος που γραφεις, ειναι αριστουργημα.. Ουαουυυ...
Θα σου πω κρυφα ποιος ειναι..ο φωτογραφος-καλλιτεχνης , μην τον "δωσω" δημοσια...

Λοιπον, αντε φτανουν οι κολακιες, αρκετα! Στο θεμα μας. Δε φανταζεσαι ποση χαρα μου εδωσε αυτο το σχολιο!!!!!!
Οποτε στη "διαμαχη" αναμεσα στη μικρη και την εμπειρη "φιλολογινα" το σκορ ειναι 1-0 !!!!

Ωωωωω η πρωτη μου νικη.. ευχαριστω ευχαριστω.... (ψωνιστηκα;;)

Και μιας και ειναι η αναρτηση του επαινου :), εχουμε ορεξη σαββατιατικα οταν ειναι να μιλησουμε για λογοτεχνια!! Ειναι ενα ευχαριστω διαλειμμα αναμεσα στα άλλα μαθηματα που διαβαζω τα οποια δε λατρευω ιδιαιτερα.
Και ειναι ενα ωραιο διαλειμμα να συνομιλεις με εναν καθηγητη που δε σου θυμιζει αυτους της 3βαθμιας και αυτο σου δινει κουραγιο να προχωρας... :')

sweet dreams είπε...

Μου αρεσε πολυ η μελοποιηση του ποιηματος του Σταχτουρη.Προσδιδει στο ποιημα μια αλλη διασταση.Ειναι πιο ευχαριστο και σε ταξιδευει με την μουσικη και τους στιχους του.