Εδέησε το ΥΠΕΠΘ να ανακοινώσει την εξεταστέα ύλη των πανελλαδικά εξεταζομένων μαθημάτων έτους 2009-2010!
Ένα μήνα αφού οι εκπαιδευτικοί πήγαν στα σχολεία τους.
Σε ό,τι μας αφορά, στο μάθημα της Λογοτεχνίας Κατεύθυνσης, οι διδάσκοντες έχοντας αυτοσχεδιάσει ξεκινήσαμε απ' ό,τι και πέρυσι, με τον Κρητικό, δηλαδή, αγνοώντας αν αυτό που διδάσκαμε θα συμπεριλαμβανόταν στην ύλη. Κάναμε μια δέηση στον Παντογνώστη Αφηγητή η οποία ευτυχώς εισηκούσθη και ο Κρητικός συμπεριλαμβάνεται στην ύλη.
Τώρα, από τα 12 συνολικά κείμενα μόνο τα 4 συμπεριλαμβάνονταν στην περυσινή ύλη. Τα 8 αποτελούν … νέες αφίξεις - σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Οι διδάσκοντες, βέβαια, έχουν όλες τις νύχτες τους διαθέσιμες να μελετήσουν τα νέα αυτά κείμενα, να ετοιμάσουν τη διδασκαλία τους και τις σημειώσεις τους, να οργανώσουν στο χρόνο που αυστηρά απαιτείται από το ίδιο το Υπουργείο τις παραδόσεις τους. Μην ανησυχείτε, όμως. Είναι αυθεντίες αυτοί, θα τα καταφέρουν.
Απορία: Γιατί κάθε χρόνο το Υπουργείο περιμένει να πάει Οκτώβρης για να ανακοινώσει την ύλη;; Ποιο λόγο, ποια δυσκολία έχει να την ανακοινώνει από το τέλος της προηγούμενης διδακτικής χρονιάς; Σε τι εξυπηρετεί αυτή η καθυστέρηση; Πόσο θα χρειαστεί για να γίνονται κάποια στοιχειώδη πράγματα σωστά από τις υπηρεσίες;
Να και η ύλη για το μάθημά μας:
1. Διονύσιος Σολωμός, «Ο Κρητικός»
2. Γεώργιος Βιζυηνός, «Το αμάρτημα της μητρός μου»
3. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, «Όνειρο στο κύμα»
4. Ποιήματα για την ποίηση
- Κωνσταντίνος Π. Καβάφης, «Μελαγχολία του Ιάσωνος Κλεάνδρου ποιητού εν Κομμαγηνή 595 μ.Χ.»
- Μαρία Πολυδούρη, «Μόνο γιατί με αγάπησες»
- Νίκος Εγγονόπουλος, «Ποίηση 1948»
- Μανόλης Αναγνωστάκης, «Στο Νίκο Ε… 1949»
- Γιώργης Παυλόπουλος, «Τα Αντικλείδια»
5. «Σελίδες του Γ. Ιωάννου»·
5. «Σελίδες του Γ. Ιωάννου»·
«Μες στους προσφυγικούς συνοικισμούς»
· «Στου Κεμάλ το σπίτι»
6. Η ποιήτρια Κική Δημουλά ·
6. Η ποιήτρια Κική Δημουλά ·
« Κονιάκ Μηδέν Αστέρων»·
«Σημείο Αναγνωρίσεως».
Σημείωση:Τα λογοτεχνικά κείμενα (ποιητικά-πεζά) που περιλαμβάνονται στην εξεταστέα-διδακτέα ύλη θα διδαχθούν με τη σειρά που δίνονται παραπάνω .
.jpg)
7 σχόλια:
Tελειο το ποιηματακι της Πολυδουρη..Δεν ξερω για αναλυση αλλα ειναι ωραιο με την πρωτη αναγνωση...
Aμέτρητο το έλεος και η χάρη σου, Παναγία. Τέτοιες προσευχές θα κάνουμε στο τέλος για να μάθουμε το σχολείο, τα μαθήματα, την ύλη που θα διδάξουμε.
Μου φαίνεται πως τώρα νιώθω τυχερή που δεν διδάσκω το μάθημα φέτος.
Έχεις κι εσύ βρε Διονύση, ένα τσούρμο απορίες. Και λες ότι "οι διδάσκοντες έχουν όλες τις νύχτες τους διαθέσιμες να μελετήσουν τα νέα αυτά κείμενα, να ετοιμάσουν τη διδασκαλία τους..."
Ορίστε, τις δίνεις μόνος σου τις απαντήσεις. Αιχμαλωσία σώματος και φωνής, όχι του γυναικείου φύλου που λέει η Δημουλά, αλλά του ταλαίπωρου εκπαιδευτικού.
______________________________
οι στίχοι της Δημουλά, που θα διδάξεις, εξαιρετικά αφιερωμένοι.
"Όταν μιλάει η αταξία η τάξη να σωπαίνει"
_____________
"δεμένα είναι πισθάγκωνα τα χέρια σου
μ’ ένα σχοινί μαρμάρινο
κι η στάση σου είναι η θέληση σου
κάτι να σε βοηθήσει να ξεφύγεις
την αγωνιά του αιχμάλωτου."
EiRiNi,
Βρε, παιδί μου, θύελλα είσαι, δε σε προλαβαίνω. Και πού ν' ακούσεις τη μελοποίηση ( του Παπαδημητρίου, με την Αρβανιτάκη - μπορεί, ίσως, να το βρεις στο youtube).
( Κι επιτέλους, κατανοητό με την πρώτη, ε;)
Λοιπόν, θα έρθει η ώρα του:-)
Λίτσα,
Αφού με έκανες και γέλασε μέσα στα τόσα νεύρα μου, χαλάλι σου! Φοβεροί οι στίχοι, δε χρειάζονται καμία ανάλυση. Για ΜΑΣ τους έγραψε η Δημουλά. We are all women, θα λέγαμε, μια και πόλεμο φαίνεται πως έχουμε!
Λίτσα μου, ευχαριστώ για την αιχμαλωσία που μου προσφέρεις. (Και μια και μιλάμε για αγάλματα...δε βαριέσαι...πέτρα να γίνει)
ΥΓ. Τι χαρά, να ζουζουνίζει μια ηπειρώτισσα μυία στην τάξη μας!
κ. Διονυση Μανεση,
μα ειδα μια ωραια αναρτηση να μη σχολιασω;;; :))
Το εχω ακουσει καλε...Πολυ ομορφο μελοποιημενο....
Να πω την αληθεια δε μου αρεσουν οσα ειναι κατανοητα με την πρωτη(οπως "αιχμαλωτος")...Aλλα αυτο ειναι αλλιως..
Παντως μεχρι να δω την αναλυση του θα κρατησω μια πισινη μπας κ κρυβει κανενα βαθυτερο νοημα -αν κ τα ομολογει ολα με τη μια-...
Ποτε θα το κανετε;;; Ανυπομονω!!!!!!!!!
Ο/Η Ανώνυμος εί πε...
Σαν σχόλιο για την ύλη της Λογοτεχνίας, παραθέτω αποσπάσματα από την επιφυλλίδα του Δ. Ν. Μαρωνίτη,"Ενόψει" στο Βήμα της Κυριακής(4/10/09)¨:
"Ο μεγαλύτερος ίσως κίνδυνος είναι να κλονιστούν τώρα και οι ζωτικές μας ψευδαισθήσεις,δίχως τις οποίες η ζωή γίνεταιαυτομάτως ανόητη."...
"Δεν ξέρω άλλο ποιητή της αριστεράς που να υπερασπίστηκε τις ζωτικές ψευδαισθήσεις(πολιτικής και υπαρξιακής κατηγορίας)συνεπέστερα από τον Γιάννη Ρίτσο.Ως αντίσταση για να μη γίνουν οι αυτόματες αισθήσεις (η πείνα και η δίψα του κορμιού και του μυαλού)αντικείμενο διαχειριστικής εκμετάλλευσης από τους φορείς όποιας ακόρεστης εξουσίας...."Θυμίζω ότι η ποίησή του κινείται σταθερά σ'αυτή την περιοχή, προπάντων όταν δοκιμάζεται η αντοχή της ανάμεσα στις συμπληγάδες της πολιτικής και της ποιητικής ηθικής."
Αυτά,για να ενισχύσω την αποδοκιμασία μου για την "αποπομπή"του από την εξεταστέα ύλη και το φόβο μου πως η ζωή μας δρομολογείται σε μονοπάτια ανοησίας.Όταν, μάλιστα,χωρίς πρωτοτυπία και διάθεση ανανέωσης, επανέρχονται κείμενα της ύλης της τελευταίας δεκαετίας,νομίζω ότι οιεπιλογές πρέπει να τηρούν προσεκτικότερες ισορροπίες ανάμεσα σ'αυτό που λέμε χαμηλόφωνη και υψηλόφωνη ποίηση.
6 Οκτώβριος 2009 1:08 μμ
Ανώνυμε,
Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Τι καλά και εύστοχα που τα λέει ο δάσκαλος!
Δεν τον είχα διαβάσει.
Ο καημός μου και μένα είναι μεγάλος για τη...ριτσική απουσία από την ύλη. (Τεχνοκρατικά σκεπτόμενοι,πάντως, ήταν αναμενόμενο.)Διδάσκω το μάθημα ανελλιπώς, απ' όταν πρωτομπήκε στην ύλη (1999). Κάθε χρόνο οι ώρες του Ρίτσου, της Σονάτας, στην τάξη, ήταν ώρες ανάτασης και για μένα και για τα παιδιά. Πέρα από τις προσωπικές μας προτιμήσεις, ο Ρίτσος ακουμπούσε άμεσα και βαθιά τα παιδιά.
Τώρα, για την προχειρότητα των επιλογών ό,τι και να πούμε δίκιο θα έχουμε. Είναι προφανής κι όχι μόνο, όπως πολύ σωστά επισημαίνεις από την ανισορροπία ανάμεσα σε υψηλόφωνη και χαμηλόφωνη ποίηση.
Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, θέλω να πιστεύω πως έχουμε τα περιθώρια να ανοίξουμε την πόρτα της λογοτεχνίας στα παιδιά. Τις πόρτες, μάλλον.:-)
Δημοσίευση σχολίου