διάβασμα και ψυχαγωγία.
Πρόταση ψυχαγωγίας, λοιπόν, σήμερα, σχετική πάντα με τη θεματολογία μας
Πρόταση ψυχαγωγίας, λοιπόν, σήμερα, σχετική πάντα με τη θεματολογία μας
( να μη μας κατηγορεί και η Μ.Ι – γεια σου, Μ.Ι, χρόνια πολλά! :-) ).
Το διήγημα « Το μόνον της ζωής του ταξείδιον », του Γεωργίου Βιζυηνού, το
Το διήγημα « Το μόνον της ζωής του ταξείδιον », του Γεωργίου Βιζυηνού, το
που έχει ανοίξει λογαριασμούς (και δρόμους) με το Βιζυηνό από το 1992,
με το έργο «Μορφές από το έργο του Βιζυηνού»,
μια παράσταση-τομή, ερμηνευμένη από την Άννα Κοκκίνου.
Στο διήγημα/έργο συναντάμε το Γιωργή παραγιό σ’ένα ραφτάδικο της Πόλης, να μαθαίνει πως ο παππούς του στο χωριό είναι βαριά άρρωστος και θέλει, πριν πεθάνει, να τον δει. Ο παππούς του, αυτός που τον μεγάλωσε με ιστορίες από τα ταξίδια που έκανε…
Όταν επιστρέφει ο μικρός Γιωργής στο χωριό, θα βρει τον παππού του κι αυτός θα του εξομολογηθεί αλήθειες που ο μικρός δε γνώριζε, αποκαλύπτοντας μπροστά στα μάτια του μικρού έναν άλλον εαυτό.
Οι αναλογίες με το διήγημά «μας» ( Το αμάρτημα της μητρός μου) αρκετές.
Φαίνεται πως η παράσταση αξίζει πολύ. Άλλωστε, η υπογραφή του Δ. Αβδελιώδη πιστεύω πως αποτελεί εγγύηση για την ποιότητά της.
Στο διήγημα/έργο συναντάμε το Γιωργή παραγιό σ’ένα ραφτάδικο της Πόλης, να μαθαίνει πως ο παππούς του στο χωριό είναι βαριά άρρωστος και θέλει, πριν πεθάνει, να τον δει. Ο παππούς του, αυτός που τον μεγάλωσε με ιστορίες από τα ταξίδια που έκανε…
Όταν επιστρέφει ο μικρός Γιωργής στο χωριό, θα βρει τον παππού του κι αυτός θα του εξομολογηθεί αλήθειες που ο μικρός δε γνώριζε, αποκαλύπτοντας μπροστά στα μάτια του μικρού έναν άλλον εαυτό.
Οι αναλογίες με το διήγημά «μας» ( Το αμάρτημα της μητρός μου) αρκετές.
Φαίνεται πως η παράσταση αξίζει πολύ. Άλλωστε, η υπογραφή του Δ. Αβδελιώδη πιστεύω πως αποτελεί εγγύηση για την ποιότητά της.
Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης,
Διδασκαλία λόγου & κίνησης – Σκηνική όψη: Δήμος Αβδελιώδης,
Μουσικοί: Όλγα Αρτικοπούλου (βιολοντσέλο), Αλέξανδρος Αβδελιώδης (πιάνο),
Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Νεοκλέους
Παίζεται στο θέατρο
Στούντιο Λήδρα, Κέκροπος 12 και Αδριανού, Πλάκα
Τηλ.: 2103245969
Παραστάσεις: Απόγ: Σάβ., Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ: Σάβ. 9 μ.μ. Εισ.: € 15. Διάρκεια: 65'
( πληροφορίες από http://www.athinorama.gr/ )
Παραστάσεις: Απόγ: Σάβ., Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ: Σάβ. 9 μ.μ. Εισ.: € 15. Διάρκεια: 65'
( πληροφορίες από http://www.athinorama.gr/ )
Καλό υπόλοιπο διακοπών.
14 σχόλια:
εμ αυτα ειναι τα της πρωτευουσας...
εμεις παλι εχουμε αλλη εξοδο για σημερα. Δεν ξερω καν αν θα ειναι εκπαιδευτικη, αλλα θελω να δω τι μπορει να μας προσφερει. Μια αλλη εμπειρια η δική μας, " aladdin on ice" (χορευτηκα στον παγο ουσιαστικα)... χαχα.. ξερω μοιαζει παιδικο, αλλα με επεισαν και θα παω να παρω μια γευση!
καλες ψυχαγωγιεεες!!!!
Ακριβώς...αυτά ειναι τα καλά της πρωτεύουσας.. Εμένα δεν έχουν δεί ποτέ θέατρο και δυστυχως δεν μπορώ να βρώ καποια μαγνητοσκοπημενη παρασταση να τους δείξω.. Εχετε κάποια υπόψιν... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ
Αλς,
Σήμερα, λοιπόν, ..αλσaddin on ice, ε;
Στο σπίτι μας οι γνώμες για το θέαμα έχουν ισοψηφίσει. Μία μία. Η θετική ψήφος είναι της νεολαίας και επισημαίνεται και η ωραία μουσική ( αν διαβάσεις, μάλιστα, στο πρόγραμμα τίνος είναι και μας πεις, θα μας κάνεις πρωτοχρονιάτικο δώρο!!)
Οπότε, εσύ θα αποφασίσεις! καλή διασκέδαση:-)
Σωτηρία,
Να και τα καλά της περιφέρειας: Εσείς ήδη, με την Αλς, συνασπιστήκατε, εγώ μένω μόνος!
Ναι, έχετε δίκιο, εδώ είναι τα θέατρα..Χωρίς πάντα να είναι η απόσταση το απόλυτο κριτήριο επίσκεψής τους...
Τώρα, αν πρόκειται για το Μόνον της ζωής.., υπάρχει η ταινία του Λάκη Παπαστάθη που μπορείτε να δείτε. Τη θεωρώ καλή. Επίσης, μια πρόταση για παρακολουθήσεις θεατρικών έργων, που με έναν τρόπο πλάγιο αλλά και γοητευτικότατο καλύπτει την ανάγκη αυτή, είναι η ακρόαση θεατρικών παραστάσεων από το ραδιόφωνο.
Πολλά, πάρα πολλά έργα μπορείτε να τα κατεβάσετε δωρεάν από το μπλογκ: radio-theatre.blogspot.com, ένα μπλογκ ανθρώπων με ανιδιοτέλεια και πάθος.
Σωτηρία μου, καλή χρονιά και σε σένα, πολύ πείσμα για τη συνέχεια και πολλές ευχές για μια ζωή όπως τη θέλεις.
Δεν ξέρω αν ΑΥΤΗ η παράσταση είναι καλή πάντως "Το υπόγειο" του ΜΕΓΙΣΤΟΥ Φ. ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ήταν ΑΠΑΙΧΤΟ.ΑΡΙΣΤΗ παρουσιαση,ΑΡΙΣΤΕΣ ερμηνείες,ΑΡΙΣΤΗ σκηνογραφία.Ένα θα πω,όταν ο ηθοποιός που έκανε τον ήρωα του υπογείου σε κοίταζε νόμιζες ότι μιλάει σε εσένα και ότι ξαφνικά θα αρχίσει να σε διαφωτίζει για την αθλιότητα του σημερινού ανθρώπου μόνο σε εσένα,ότι θα σε πάρει στην σκηνή,θα σε βάλει στο μικρό καναπέ του και θα αρχίζει να σου τα ψάλλει.Πραγματικά ΜΟΝΑΔΙΚΗ παράσταση.Έαν παίζεται ακόμα πρέπει να την δείτε χωρίς καμιά καθυστέρηση.
Ακριβώς αυτό έψαχνα, μια καλή παράσταση να δω με την Ανθή, τώρα που θα έρθω Αθήνα μετά την Πρωτοχρονιά. Σ' ευχαριστώ, Διονύση. (Δώσε μου κι άλλες ιδέες, για να φέρω το Γυμνάσιο την άνοιξη).
πηγααααααααααααααααααα.....
γεματο παιδακια γονεις και παππουδες..χαχαχ.. αλλα ηταν ωραια!!! υπηρχαν κ της ηλικιας μας αλλα λιγοστοι..
αλλα ποσο ομορφο???μαρεσε μαρεσε μαρεσεεε!!!!
"ο Ruud Mulder στις μουσικές διασκευές και ο Leo van den Boogaard στο σχεδιασμό ήχου" αυτο βρηκα στο ιντερνετ..χαχαχα
το ειδατε οικογενειακως?? εγω με αλλες 3 φιλες μου!! :D
Καλές γιορτές!Χρόνια πολλά!Καλή δύναμη!
θα συμφωνήσω με την Αλς...αυτά είναι της πρωτεύουσας!
Νίκο,
Σιγά μη σου ξέφευγε!
Χαίρομαι που σου άρεσε. Πήγατε μαζί με το Δαμιανό, τελικά; Του άρεσε;
Τι λες; Τη συστήνεις στα παιδιά του Γυμνασίου, της Γυριστρούλας, ή είναι "βαριά";
Γεια σου, Ανεστασία,
Έχω την εντύπωση ότι και φέτος υπάρχουν αρκετές καλές παραστάσεις. Μέχρι την άνοιξη έχουμε να λέμε! Καλώς να ορίσετε, να θερίσετε απ' τους καρπούς της πρωτεύουσας.
Αλς,
Τελικά, το παραμύθι το έχουμε ανάγκη όλοι μας..
Σ' ευχαριστώ πολύ που έψαξες για τη μουσική, πάρα πολύ ευγενικό - ως συνήθως.
Ναι, εμείς πήγαμε συνοδεύοντας (και, επίσης ως συνήθως, αναζητώντας τον παιδικό μας εαυτό..)
Χαρμολύπηηηηη!
Τι έκπληξη! Τι κάνεις, βρε; Έχουν αραιώσει οι βόλτες μου στις γειτονιές των ιστολογίων φέτος και έχω χάσει συνέχειες. Μόλις πριν λίγο έρριξα μια ματιά στο blog σου. Τι ωραίο το κείμενο "Χριστούγεννα, δεν περιμένω τίποτα πια". Ωραίο, επειδή είναι αληθινό, δηλαδή, όχι επειδή πλέει σε πελάγη ευτυχίας..
Ευχαριστούμε για τις ευχές. Να έχεις μια καλή καλή χρονιά. Όσο για της Αθήνας τα καλά (είδες; δεν τα 'βαλα σε εισαγωγικά), όταν σε φιλοξενήσουμε στην Αθήνα, ελπίζω να τα χαρείς.
Πολλά φιλιά.
Κύριε πήγα με τον Στέλιο,την αδερφή μου και την Ρεγγίνα.Τη συστήνη απροκάλυπτα.Άρεσε σε όλους ενω κανείς δεν το είχε διαβάσει το βιβλίο.Τώρα για το γυμνασιο δεν ξέρω,θα μπορούσαν όμως αν είχαν λίγη καλή διαθεση.
Νίκο,
Ωραία, αποκτήσαμε και την έξωθεν καλή μαρτυρία, παρόλο που δεν είχα καμιά αμφιβολία για την κρίση σου:-)
Δημοσίευση σχολίου