Δευτέρα 31 Μαΐου 2010

Διαμάντια




Αυτές τις μέρες «συνομιλούμε» με τα γραπτά σας. Μέσα στην κούραση, την άχαρη δουλειά της βαθμολόγησης, τη μονοτονία των εντυπώσεων και των συμπερασμάτων, έρχονται στιγμές που εκεί, στις γραμμές των τετραδίων σας, σαλεύει ζωή.

Από κάποιες χαραμάδες του απρόσωπου τρυπώνουν ίχνη ευαισθησίας και γραφής προσωπικής. Τυχεροί είμαστε, σκέφτομαι, οι βαθμολογητές, που συναντιόμαστε με τα διαμάντια σας. Μάτια να έχουμε..

Ένα μικρό δείγμα σκέψεών σας για την προσφυγιά απόψε και σε επόμενη ανάρτηση άλλο για τις πόλεις και τη ζωή σ’ αυτές.

* Μπορεί να υπάρχουν πρόσφυγες έλληνες ή τούρκοι, χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, όμως μία είναι η ανθρωπιά, μία η προσφυγιά, μία η νοσταλγία. Για όλους.

* Στεκόταν στο κατώφλι, γιατί αυτό το σημείο ήταν η σταγόνα που έπεφτε στη θάλασσα της μνήμης της και την έκανε να ανακαλεί τα χαρακτηριστικά της τότε εποχής.





* Φαίνεται πως πέρα από τις όποιες διαφορές και αντιπαραθέσεις ανάμεσα στα έθνη, ο πόνος της προσφυγιάς και της επ’ άπειρον εγκατάλειψης του τόπου που μέχρι τότε θεωρούσαν ως πατρίδα ενώνει τους λαούς και βάζει τις αντιθέσεις που παρατηρούνται σε πολιτικό επίπεδο στο περιθώριο. Ο αβάσταχτος πόνος και η θλίψη, το γκρέμισμα των ονείρων που συνοδεύουν κάθε πρόσφυγα δε γνωρίζει έθνη και συμφέροντα. Η απώλεια της πατρογονικής γης στοιχίζει το ίδιο σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως χρώματος, έθνους, φυλής και θρησκείας.

* Ο χώρος που γεννιόμαστε και μεγαλώνουμε, που διαμορφώνουμε τις πρώτες μνήμες της ζωής μας είναι κατά κάποιον τρόπο η μικρή μας πατρίδα.

* Το προσφυγικό ζήτημα είναι διαχρονικό, διακρατικό, αποστασιοποιημένο από τις έχθρες των κρατών.

25 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

Δεν ειχα στο μυαλο μου αυτον τον βαθμολογητη οταν εγραφα γι'αυτο και ειχα στο νου τους καθηγητες μου..
Αν ηξερα οτι οι βαθμολογητες προσπαθουν να δουνε πανω απο το μαθημα, πανω απο τα ιδια κ τα ιδια και να νιωσουν ποια γραπτα διαφερουν, ποια γραφτηκαν με λατρεια προς τη λογοτεχνια κ ποια καταναγκαστικα τοτε μαλλον θα ειχαμε κατεβασει τους βαθμολογητες απο το βαθρο του .."κακου".

Μακαρι να ηταν κ να ενιωθαν ολοι σαν εσενα, Διονυση... Η παιδεια μας θα ηταν καλυτερη, οπως αλλωστε της αξιζει..
Θα θελα και γω καποτε να διορθωσω πανελλαδικες... καποτε...

ακομη αναρωτιεμαι.. Λες να περασε το γραπτο μου απο τα χερια σου???μια στο 1.000.000.000.000.000.....;!:)
καλο βραδυ!!

α! και καλο καλοκαιρι... 12 κ η ωρα!!! 1 Ιουνιου...ουαου...!

gyristroula2 είπε...

Επιτέλους, Διονύση, να δούνε τα παιδιά ότι δεν βρίσκεται μπροστά στα γραπτά τους ένα ρομπότ που περιμένει πανομοιότυπες παπαγαλισμένες απαντήσεις, όπως τους λένε ορισμένοι φροντιστές και τα παίρνουν στο λαιμό τους.
Υπέροχη ανθολόγηση, σε ευχαριστούμε!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,
Καλό καλοκαίρι, ναι, τη χρειαζόμαστε την καλοκαιρία στην Ελλάδα..

Δεν είναι θέμα να νιώθουν όλοι σαν και μένα. Ούτε είμαι εγώ και οι άλλοι. Σκέφτομαι κάποια μέρα να κάνω μιαν ανάρτηση αφιερωμένη στους βαθμολογητές που έχω γνωρίσει τόσα χρόνια στον τομέα που βαθμολογώ κι εγώ. Βαθμολογητές, ανθρώπους που ίσως και όλους τους εκτιμώ και τους πιστεύω στη δουλειά αυτή που μοιραζόμαστε.
Ίσως είναι καλό να συζητήσουμε κάποτε στερεότυπα εμπεδωμένα, ριζωμένα βαθιά στη συνείδησή μας. Σκέψου μόνο πως ποτέ δεν έχεις ακούσει από κανένα παιδί "δεν έγραψα και πήρα πολύ μεγαλύτερο βαθμό". Ποτέ δεν κάνουν λάθη, δηλαδή, προς τα πάνω οι βαθμολογητές; Ή, απλώς, είναι πολύ εύκολο να επιδεικνύουμε τις διαφορές στη βαθμολόγηση ( για τις οποίες δεν ευθύνονται πάντα οι βαθμολογητές) εννοώντας πως αυτός που μας βαθμολόγησε ψηλά είχε δίκιο και ήταν σωστός, ενώ ο άλλος μας αδίκησε και είναι άσχετος;
Τέλος πάντων, Ειρήνη, είναι πολλά - και βέβαια είναι και πολλές οι φορές που οι βαθμολογητές δεν ξέρουμε τι μας γίνεται και τι ζητάμε. ( Ποτέ κανείς δε μας έμαθε, επίσης..)
Ίσως να μας δοθεί κάποια ευκαιρία να το συζητήσουμε σε βάθος το θέμα. Έχει πολύ ενδιαφέρον.
Φιλιά.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Γυριστρουλία μου,
Η ανθολόγηση είναι απολύτως πρόχειρη, μια και το μόνο στο οποίο δεν έχεις το μυαλό σου εκείνη την ώρα είναι να ..κορφολογείς.
Όμως, ναι, με έχουν κουράσει και μένα οι επιπόλαιοι, γενικοί και επιφανειακοί αφορισμοί. Σαφώς πίσω από ένα γραπτό είναι μια έφηβη ψυχή που μας προσφέρει τον κόσμο της ( και πολλές φορές τις ελπίδες της) σε μια κόλλα χαρτί, αλλά κι εμείς που όχι λίγες φορές το σεβόμαστε και σκύβουμε προσεκτικά πάνω της.

Καλά μπανάκια Ιουνίου στο νησί σας!

dreamteamk9 είπε...

Ανάρτηση-διαμάντι, κύριε Μάνεση.

Βραχονησίδα είπε...

Kαλημέρα. Ανάσα η ανάρτησή σου.Ευτυχώς η ΖΩΗ συνεχίζεται σ'αυτή τη γωνιά του πληνήτη.Ευχαριστούμε.

annboukou είπε...

Διονύση, κι εμένα δεν είναι τόσο το το περιεχόμενο της ανάρτησης που με συγκίνησε όσο η ίδια η ανάρτηση. Αποδεικνύει με την ύπαρξή της ότι καταφέρνουμε συχνά, βαθμολογητές και εξεταζόμενοι, να γλιστράμε μέσα από τις χαραμάδες που αφήνει ο κυνισμός και η μηχανικότητα,να ξεφεύγουμε,έστω και φευγαλέα, σε μια προσωπική σχέση μέσα από κείμενα που δε γράφηκαν γι'αυτό το σκοπό, αλλά, στο βαθμό έχουν ταυτότητα, διατηρούν τα αποτυπώματά της. Θα 'θελα να τη διαβάσουν όσοι περισσότεροι μαθητές είναι δυνατόν.

ziggy είπε...

κάπως έτσι έγραψα κ εγώ...έχοντας στο μυαλό μου πως ο βαθμολογητής θα είναι περισσότερο άνθρωπος και ευαίσθητος από τους καθηγητές του σχολείου μου...άλλωστε το θεματάκι του κειμένου με άγγιξε ιδιαίτερα...

θρας είπε...

εγώ πάλι πολύ θα θελα αλλά δεν μπορώ να γράψω έτσι :Ρ δε ξερω, δε μου βγαίνει! συνήθως γράφω πιο δημοσιογραφικά και λιγότερο περιγραφικά και νομίζω ότι αυτό αξιολογείται αρνητικά ειδικά στο συγκεκριμένο μάθημα που πρεπει να σαι αρκετά αναλυτικός.
(άχαρη η δουλειά της βαθμολόγησης?? :Ο :Ρ)

Ἅ λ ς είπε...

ναι οντως κανεις δε λεει οτι ισως ο βαθμολογητης να εκανε λαθος προς τα πανω.. Ετσι μου ειπε ενας καθηγητης οταν του ελεγα για την αναβαθμολογηση μου... Αλλα εγω ημουν σιγουρη...
παντως κανε αυτην την αναρτηση, να δουμε και τις σκεψεις των βαθμολογητων, που ειναι ανθρωποι κι εχουν ευαισθησιες... Μερικοι τουλαχιστον...

(εγραψα λογοτεχνια χθες, 2 ερωτησεις : 1)τι εννοουμε με τν ορο νεοελ. διαφωτισμος 2) να σχολιασετε την αφιερωση του ανωνυμου "ω αναγνωστα!" στην "ελ. Νομορχια".
Ελπιζω να εγραψα καλα, αλλα η καθηγητρια ειναι λιγο περιεργη οποτε δεν προτρεχω..)

Νίκος είπε...

Κ. Μάνεση ο χαρακτηρισμός "διαμάντια" απευθύνεται σε όλους νομίζω.Έτσι δεν είναι?

Διονύσης Μάνεσης είπε...

dreamteamk9,
Ευχαριστώ. Και μάλλον έτσι πρέπει να είναι, μια και αποτέλεσε αφορμή να ... σε ανακαλύψω, κάνοντας μια βόλτα από τις πλούσιες γειτονιές σου. Ανταποδίδω, λοιπόν, με πολλά θαυμαστικά.
( "Σε" είδα λίγο βιαστικά. Αυτό τον καιρό - η αναζήτηση διαμαντιών, βλέπεις - ...δεν έχω καιρό.)
Καλή συνέχεια. Ελπίζω να τα λέμε.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Βραχονησίδα,
Καλησπέρα! Θέλω να πιστεύω πως η ζωή συνεχίζεται σε πολλές βραχονησίδες, οάσεις, ξέφωτα, φωλιές, καλύβες, γωνιές, σχεδίες.
Καλό σαββατοκύριακο:-)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ziggy,
Θεματάκι; Θεματάρα! :-)

Ziggy, φαίνεσαι πολύ...πληγωμένη από τους καθηγητές σου. Τέτοια τύχη;
Ευτυχώς, η λογοτεχνία έχει το αυτεξούσιό της, δεν κινδυνεύει από κανένα.

ΥΓ. Οι πανελλαδικές πίσω. Ωραία αίσθηση;

Διονύσης Μάνεσης είπε...

θρας,
Ανασφάλειες, βλέπω:-)
Η ποιότητα φωλιάζει σε κάθε είδους γραφή, μην ανησυχείς. Για τις εξετάσεις, τα γνωστά: Διατεινόμαστε πως οι τεκμηριωμένες απαντήσεις πείθουν.

Άχαρη, ναι. Πολύ. Ψυχοφθόρα. Το τίμημα για το μάθημα που λατρεύουμε..

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,
Έλεγα για μιαν ανάρτηση όχι αναγκαστικά υποστηρικτική για το άμοιρο σώμα των βαθμολογητών, αλλά που να προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει κάποια πράγματα, να προκαλέσει ρωγμούλες σε μπετονιένα στερεότυπα ( όπως αυτό με το "προς τα πάνω" λάθος, που λέγαμε).

Ελπίζω να γράφεις καλά. Δε μου φάνηκαν δύσκολες οι δυο ερωτήσεις στις οποίες εξεταστήκατε. Ε;

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Νίκο,
Χα! Βρε, αν έχουν αξία τα διαμάντια, την έχουν επειδή είναι σπάνια! Αν ήταν να ήμασταν όλοι, τότε...πώς θα ξεχωρίζαν τα διαμάντια;!

( Πού ξέρεις. Το σαββατοκύριακο που θα "διορθώσω" και τα δικά σας, μπορεί κάτι πολύτιμο να πετύχω:-) )

Ἅ λ ς είπε...

κοιτα να δεις τωρα, εμενα μαρεσαν και μεσα στο θεμα ημουν και τις καταλληλες "διαστασεις" ειχε το γραπτο μου και τα γραμματακια μου ομορφουλικα και με κεφι εγραψα (αν και δεν την πολυ πάω...)
Τωρα, ειπαμε, δυο ερωτησεις ειναι αυτες, ανετα κοβεις... Και γενικα δεν ξερω κατα ποσο τα εξεταζει με προσοχη.... Θα δειξει παντως...

Και φυσικα, τα θεματα δεν επεσαν απο τις σημειωσεις της... Εγω εψαξα απο το βιβλιο της κανα δυο πραγματα και μετα απο παλιοτερα λογοτεχνικα κ ρωτησα κ εναν καθηγητη μου... Φαντασου!!!
Μας ειπε παντως οτι εβαλε θεματα κρισεως κ να γραψουμε ο,τι πιστευουμε αρκει να τα δικαιολογησουμε.. Ε.. τωρα, τι να σου πω;; Εγω προσπαθησα να συμβαδισω λιγο περισσοτερο με τα δικα της πιστευω...

α! και ναι η αναρτηση οσο κι αν μας κακοφανει, θα λεει μεγαλες αληθειες...!!!!!επιχειρησε την, αλλα μετα μεινε μακρια απο το σχολειο ;)

ziggy είπε...

Διονύση:xDDDD!αν γνώριζες τους "φοβερούς""καθηγητές"του σχολείου με θα φρίκαρες ακόμα και συ!οπότε όντως άστο γιατί είναι πονεμένη ιστορία!εδώ αποφασίσαμε όλα τα παιδία ομόφωνα ότι θα ήταν πολύ χειρότερο να διόρθωναν αυτοί τα γραπτά μας!οι πανελλαδικές θα έλεγα ότι ήταν πολύ κουραστική και αγχωτική φάση(δεδομένου ότι ακόμα βλέπω εφιάλτες ότι δίνω και δεν έχω διαβάσει κλπ) και δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να την ξαναπεράσω!xDDDD

θρας είπε...

παρομοίως ζιγγι και απορώ πώς μερικά παιδιά δίνουν και δεύτερη χρονιά!! Στην τάξη μας που δίναμε είχαμε 4 παιδιά που ξαναδίναν!! Δε θα το άντεχα! με την καμία!!!!
Εγώ δύο εφιάλτες είχα δει, έναν με την έκθεση κι έναν με τα λατινικά :Ρ ήταν πραγματικά σπούκιιιιιι

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,
Καλά αποτελέσματα πια.


Ziggy,
Μην απογοητεύεσαι, παιδί μου, που βλέπεις εφιάλτες. Εγώ...βλέπω ακόμα! ( Συνηθισμένος: Πάνω από μια άσπρη κόλλα προσπαθώ να καταλάβω γιατί δεν...καταλαβαίνω τα θέματα, αλλά ταυτόχρονα σκέφτομαι...ότι πώς είναι δυνατόν να μην τα καταλαβαίνω, αφού είμαι...καθηγητής!! Σχιζοφρένεια!)
Δε θέλω να σοβαρευτώ γαι τα τραύματα που αφήνουν αυτά τα ηλίθια άγχη του εξεταστικού μας μύθου.
Τε-λεί-ω-σες. Κι έξω έχει μια ωραία δροσούλα.. :-)

θρας,
...κι εσύ, ε; Μήπως να τους βιντεοσκοπούσαμε και να κάναμε ένα αφιέρωμα εκπαιδευτικού θρίλερ;
( Εντάξει, εντάξει, πρέπει να σοβαρευτώ. Καλές σου βόλτες.)

Ανώνυμος είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ Διονύση για την επίσκεψη μέσα σε τόσο φόρτο εργασίας που φαντάζομαι θα έχετε και για τις ευχές σου.

Καλή δύναμη. το "καλοκαίρι" είναι κοντά (κοντά;)

Ἅ λ ς είπε...

ευχαριστω, λοιπον :)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Βαγγέλη,
Έχουμε, έχουμε. ( Αν και το να έχεις εργασία είναι μέγα προνόμιο, οπότε παράπονο κανένα!)
Όσο για το καλοκαίρι, κοντά είναι, ήρθε. Το τι καλοκαίρι θα είναι, θα σε γελάσω.
Να είσαι καλά. Ευχαριστρώ κι εγώ.


Αλς,
Το "πια" που σου έγραψα με το "καλά αποτελέσματα" είχε την έννοια του "τώρα πια", το "δε μας μένει τίποτ' άλλο, παρά να πούμε καλά αποτελέσματα, μια και πια ό,τι έκανες έκανες". Ελπίζω πως δεν το είδες σα μία έκφραση ...μπαϊλντίσματος.
Φιλιά.

Ἅ λ ς είπε...

xaxaxa... oχι οχι μην ανησυχεις... αλλιως θα αντιδρουσα, αφου με ξερεις!! :)

ΥΓ: πηρα το πρωτο μου 4αρι.. αρχαια... ουφ!