Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

ΥΛΗ, ΥΛΗ (λαμά σαβαχθανί...)*


Μια που έχουμε τη δυνατότητα να βγαίνουμε στην πολυκοσμία/ερημιά (διαλέξτε) του διαδικτύου και να γαβγίζουμε τον πόνο μας,
μήπως και μας ακούσει κανένα ευαίσθητο αυτί και συγκινηθεί
και μήπως και συγκινηθεί και αποφασίσει
και μήπως και αποφασίσει και πράξει…
και, επίσης, μια και πρώτα ο μαθητής…

…ας αναρωτηθούμε:

Πόσο δύσκολο είναι να ανακοινώσει το Υπουργείο
την εξεταστέα ύλη του μαθήματος της λογοτεχνίας
για τις πανελλαδικές του 2010-2011 πριν τον Οκτώβρη;
[πέρυσι την ανακοίνωσε αρχές Οκτώβρη!!]

Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο η ύλη αλλάζει
και με δεδομένο ότι δεν αρχίζουν να προετοιμάζονται οι υποψήφιοι από τον Οκτώβρη,
αλλά και με δεδομένο ότι και οι έρμοι καθηγητές θα μπορούσαν, αν ήξεραν την ύλη, το καλοκαίρι να έκαναν τον προγραμματισμό τους πληρέστερα κι αποτελεσματικότερα,
με δεδομένο, επίσης, ότι δεν απαιτείται καμία απολύτως προϋπόθεση για να ορισθεί η ύλη,
με δεδομένο, τέλος, ότι πριν κάποια χρονάκια το είχε καταφέρει και το είχε πετύχει αυτό το Υπουργείο…

...τότε;; Γιατί;
Μας ακούει κανείς;




* «Ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί», δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση: «Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;». Αν και, προτού αισθανθούμε εγκατελειμμένοι και απελπιστούμε, ας το δούμε λίγο πιο αισιόδοξα και πιο μουσικά: Jaques Brel: « Ne me quitte pas » (=Μη μ’ εγκαταλείπεις) Παλιό αλλά κλασικό.



Για τους γαλλομαθείς εδώ είναι και οι στίχοι:

Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s'oublier
Qui s'enfuit deja
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le coeur du bonheur
Ne me quitte pas

Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Ou il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu'apres ma mort
Pour couvrir ton corps
D'or et de lumiere
Je ferai un domaine
ou l'amour sera roi
Ou l'amour sera loi
Ou tu seras reine
Ne me quitte pas.

Ne me quitte pas
Je t'inventerai
Des mots insenses
Que tu comprendras
Je te parlerai
De ces amants la
Qui ont vu deux fois
Leurs coeurs s'embraser
Je te raconterai
L'histoire de ce roi
Mort de n'avoir pas
Pu te rencontrer
Ne me quitte pas

On a vu souvent
Rejaillir le feu
De l'ancien volcan
Qu'on croyait trop vieux
Il est parait-il
Des terres brϋles
Donnant plus de ble
Qu'un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu'un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s'epousent-ils pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Je me cacherai la
a te regarder
Danser et sourire
Et a t'ecouter
Chanter et puis rire
Laisse-moi devenir
L'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main
L'ombre de ton chien
Ne me quitte pas

31 σχόλια:

θρας είπε...

Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Ou il ne pleut pas...
δεν υπάρχουν αυτοί οι στίχοι!
αντε ντε, πείτε τα για την ύλη! Πολλοί συμμαθητές μου βρέθηκαν εντελώς ξεκρέμαστοι τον οκτώβρη γτ είχαν κάνει άλλα στα φροντιστήρια. Όχι βέβαια ότι εγκρίνω τέτοιες ενέργειες καλοκαιρινες αλλά οκ.. αφού ξέρουν την κατάσταση..

Ἅ λ ς είπε...

αχ! ωραια τα γαλλικα... μαθαινα καποτε αλλα δεν επιασα κ πολλα απο το τραγουδακι... περασαν τα χρονια..χεχε

αντε ντε? γτ δν τη βγαζουν νωριτερα;; Ξεκινανε τα παιδια απο τον αυγουστο κ δν ξερουν αν θα ειναι στην υλη αυτα που μαθαινουν...
δν ειναι ομως το μονο που καθυστερει σε αυτην τη χωρα... Αυτο μαζι με τα αλλα.... τι να πεις...?
και αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι λεμε -λενε καθε χρονο οι μαθητες θα αντιδρασουμε κλπ κλπ μα δεν ζηταμε να αλλαξουν πρωτα τα μικροπραγματα και οι λεπτομερειες. Αυτα που ειναι εφικτα δηλ. Μαλλον δεν εχουμε μαθει να βαζουμε πρωτεραιοτητες...

Ανώνυμος είπε...

Για τους μη γαλλομαθείς, μια μετάφραση των στίχων στα αγγλικά (παρακαλούνται γαλλομαθείς που είναι και αγγλομαθείς να κάνουν τις απαραίτητες διορθώσεις!)

Don’t leave me!
(1958)
Don’t leave me!
Let’s forget -
for all can be forgotten
which is gone by already!
Forget the time
of misunderstandings and
the time
lost
finding out how
to forget those hours
which sometimes killed
by blows of “why?”
the heart
of happiness.
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!

I will give you
pearls of rain
come from countries
where it never rains.
I will dig up the earth
even in death
to cover your body
with gold and with light.
I will make a kingdom
where love shall be king
where love shall be law
where you shall be queen.
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!

Don’t leave me!
I shall invent
senseless words
which you will understand.
I shall tell you about
those lovers who
saw twice
their hearts
go up in flames.
I shall tell you
the story of this king
dead
for not having succeeded
in finding you.
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!

One has often seen
burst anew the fire
of the old volcano
believed to be spent.
There are, it is said,
scorched lands
yielding more wheat
than the best of Aprils.
And when evening comes,
to make the sky flare up,
don’t the black and the red
wed?
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!

Don’t leave me!
I’ll weep no more,
I’ll speak no more,
I’ll hide right here,
to look at you
dance and smile, to
listen to you
sing
and then laugh...
Let me become
the shadow
of your shadow,
the shadow of your hand,
the shadow of your dog, but
don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!
Don’t leave me!

(συγγνώμη που δεν θα πολυσχολιάσω το πολύ σημαντικό, είναι αλήθεια, θέμα της ανάρτησης. Προτιμώ να απολαύσω τη μοναδική ερμηνεία του Brel ξέχωρα από την (άνευ λόγου και αιτίας) μπαχαλοκατάσταση που επικρατεί στο υπουργείο της απαιδευσιάς και της αναισθησίας)
Στέλλα

love είπε...

το ερωτημα σχετικά με την ύλη, είναι μάλλον ρητορικό...
δε ξέρω.
βαριούνται. μας έχουν γενικά ξεγραμμένους, καθηγητές, μαθητές, όλους.
Δεν τους νοιάζει αν εμείς θα μορφωθούμε, δεν τους νοιάζει αν εσείς θα κάνετε την δουλειά σας.
Τίποτα δεν τους νοιάζει.

Εχουν βρει εναν πολύ καλό τρόπο να μας κάνουν παιχνίδια τους, να μας αφήνουν απαίδευτους.

Αφηστε που μάλλον έχουν την αίσθηση, οτι εσείς πρέπει να μυρίσετε να νύχια σας για την ύλη... κι όταν λέω εσείς, εννοώ και οι φροντιστές και οι "του σχολείου".
Κι επίσης, δεν τους αφορά αν θα μας διδάξετε πράγματα στο ποδάρι...
Πολλοί συναδελφοι σας(είχα τέτοιους που μου δηλητηριασαν το όραμα) αδιαφορούν, αγνοούν.
Νομίζω είναι αξιολύπητοι.
Ομως είναι; αυτοί; εμείς; δε ξέρω ποιός.

Σ αυτή την χώρα τα πάντα αργουν.
Οι εξελίξεις τρέχουν. Εμείς είμαστε πίσω απ αυτά.
Δεν αλλάζουμε τα πράγματα. Αφήνουμε να μας αλλάζουν αυτά, που θα έλεγε κι ο Ασιμος.

Μ αυτή η νοοτροπία του βολέματος, η νοοτροπία του να βρίσκουμε λύσεις στο πόδι, να αδιαφορούμε για τα ουσιώδη πότε θ αλλάξει;
Είναι η εποχή της εικόνας συνηθίζω να λέω.
Το λέω με την έννοια οτι όλοι δίνουν βάση στο τι φαίνεται. Μετονομασαν το Υπουργείο παιδείας και του έδωσαν τον χαρακτηρισμό Δια Βίου Μαθησης...
Εδώ δεν μπορούν να μας προσφέρουν την βασική γνώση. Λαθος. ΟΧι γνώση. Παιδεία με κεφαλαίο Π εννοώ.
Γι αυτό λέω, είναι η χώρα της εικόνας.
Κλείνει κι η σχολη ρυφλών και μιλάνε μετά για Δια βίου Μάθηση αυτοι εκεί οι φαμφαρόνοι.

Απορώ γιατι μας δηλητηρτιάζουν.
Πραγματικά απορώ.
Απορώ γιατί μας μαθαίνουν να μην ενεργούμε.
Εμεις, οι νέοι, θα έπρεπε να σιχαινόμαστε κάθε τι το στατικό.
Κι όμως, ξέρετε, βλέπω τους νέους να λένε οτι ο κόσμος δεν αλλάζει.
ΜΑ, και πάλι, εγώ κι άλλοι πολλοί μαζί μου, θέλουμε να τον φέρουμε πάνω κατω 5-6 φορές, 100 φορές, όσες χρειάζεται.
Γιατί αυτοί να μας γκρεμίζουν τον κόσμο μας;
Μας τρέφουν κάθε μέρα με σπασμένες αρτιότητες...

ΥΛΗ ΥΛΗ ΥΛΗ... είναι απαίσια λέξη.
απ τις πιο απαίσιες .
Την βλέπω παντού. στο σχολείο, στις σχέσεις, στα σούπερ μάρκες, στην ΤΕχνη... (γιατί αυτό είναι η Λογοτεχνία) ...

Δεν μπορώ να συμβιβαστώ ακόμη και τώρα που τέλειωσα το σχολείο με την λέξη ΥΛΗ.
μας αναγκάζουν και τους δύο ( καθηγητές-μαθητές) να μαθαίνουμε Υλη... υλη στην Λογοτεχνία...;
και δεν φτάνει που μας αναγκάζουν να μαθαίνουμε υλη, δεν την βγάζουν και στην ώρα της...

Αν την είχαν ανακοινώσει στην ώρα της, ξέρω πως ορισμένοι Δασκαλοι, σαν εσάς, θα μπορούσαν να μας πουν και πέντε πράγματα παραπάνω για το κάθε ποιημα, για το κάθε κείμενο.
Ισως λέω, ίσως, να έψαχναν παραπάνω.
Να επιστρατευαν τις σημειώσεις τους,τα ερεθισματα τους, την φαντασία τους, την ανθρωπιά τους κι ίσως να μας έκαναν κι εμάς λίγο Ανθρώπους με Α κεφαλαίο.
Αλλά τι το νοιάζει το Υπουργείο;
Αλήθεια τους νοιάζει τίποτα εκτος απ το να σας κλέψουν τους μισθούς και μάλιστα νομίμως;
Και δεν καταλαβαινω γιατί οι περικοπές, γιατί η αδικία.
Δεν το κατανοώ. Ποτέ δεν θα καταλάβω.

Γιατί πρέπει μια ζωή στην Ελλάδα να γίνονται όλα αρπακόλα?(συγγνώμη για την έκφραση. )
Γιατί;, γιατι; γιατι;
Αυτό το "έναγωνιο γιατί" πολύ με πληγώνει.
Δεν βρήκα απαντήσεις κι οι μεγάλοι δεν έχουν. ΑΠλά αναρωτιούνται μαζί μου. Αλλά και πάλι μερικοί δεν ανααρωτιούνται. ΜΕρικοί απλά μου λένε να σταματήσω να ρωτάω.
Βασικά τους ενοχλεί. Εϊναι που δεν έχουν απαντήσεις. (δεν νομίζω πως ανήκετε στην δευτερη κατηγορία "μεγάλων" . )

Συγχωρέστε μου αυτή μου την φλυαρία.
Ξεφεύγω ίσως απ το θέμα.
Μα ένιωθα οτι έπρεπε να γράψω κάτι στην αναρτηση σας αυτή κι έτσι βρήκα το θάρρος.

Το τραγούδι είναι υπέροχο!
Σας ευχομαι καλό κουράγιο στην διορθωση των γραπτών μας, αν δεν έχετε τελειώσει ακόμη.

Νίκος είπε...

Κ. Μάνεση εμείς τελικά ποια κείμενα πρέπει να δούμε γιατί ύλη μας είπατεπριν τις εξετάσεις και ύλη δεν έχουμε δει και ας μην είναι η ίδια με του χρόνου.

Ἅ λ ς είπε...

και τωρα που το ξαναειδα... τι γλυκουλικο σκυλακι!!!!!!!!!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

θρας,
Συμφωνούμε. Εξαιρετικοί. Και παρακάτω, στο σπαρακτικό "άσε με να γίνω ο ίσκιος του ίσκιου σου, ο ίσκιος του σκύλου σου (!), μα μη μ' αφήνεις..." επίσης.

Και που τα λέμε για την ύλη, μόνοι μας τ' ακούμε. Τυχεροί εσείς που ξεμπλέξατε...Ελεύθεροι στη λογοτεχνία πια..
Καλά αποτελέσματα.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,

Μα αυτό είναι το εξοργιστικό. Η ανακοίνωση της ύλης δεν έχει απολύτως κανένα λόγο να μη γίνεται τον Ιούνιο. Κάποτε, άλλωστε - είπαμε - το καταφέρανε (κλαπ, κλαπ..)

Για τα γαλλικά σου μην ανησυχείς. Η Στέλλα ήδη έχει φροντίσει να μας βάλει και την αγγλική μετάφραση. Το τραγούδι, βλέπεις, είχε γίνει παγκόσμια επιτυχία και γνώρισε πάμπολλες εκτελέσεις και σε άλλες γλώσσες.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Στέλλα,
Τι ευγενικό! Ευχαριστούμε για τη μετάφραση - που δε μου έκοψε εμένα να βάλω..
Και πράγματι. Στο τραγούδι αξίζουν σχόλια, γιατί επί της ουσίας της ανάρτησης τι να έχει να πει κανείς...
21 έχουμε προβολή στο σχολείο, ε!!! :-)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

μια στιγμή,

Μακάρι να την είχαμε συχνότερα την ( τέτοια) "φλυαρία" σου. Τα γράφεις, όπως πάντα, πολύ ευαίσθητα και εύστοχα.
Μοιραζόμαστε κοινές πίκρες και συμπίπτουμε στις παρατηρήσεις που κάνεις. Βέβαια, καταλαβαίνεις ότι ο πόνος ο "δικός μας", εννοώ των εκπαιδευτικών, των "μεγάλων" είναι εξοντωτικός, όταν συναντιόμαστε με αυτή τη δύναμη που έχετε και που δεν της προσφέρεται διέξοδο. Ακόμα δεν έχεις ξεκινήσει τη φοιτητική σου σταδιοδρομία και οι διαπιστώσεις σου από τον εκπαιδευτικό χώρο είναι σκέτη πίκρα - και πώς αλλιώς;
Κι όμως, ο λόγος σας, η στάση σας, εμπεριέχει ελπίδα - για μένα, τουλάχιστον. Δεν το αποφεύγω να γίνομαι συμβουλευτικός: Πεισμώστε, αγωνιστείτε για το καλύτερο, πώς καλύτερα θα νοηματοδοτήσετε την ανθρώπινη πορεία σας;

Σ' ευχαριστούμε για το σχόλιο. Ελπίζω πως τα αποτελέσματα ( των εξετάσεων) θα σε ανταμείψουν. Να είσαι καλά.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Νίκο,

Δε σας έχω δώσει ακόμα ύλη, γιατί περίμενα - αφελώς, απ' ό,τι φαίνεται - μήπως ανακοινωνόταν η φετινή.
Την ύλη του 2009-2010 μπορείς να τη δεις κι από το ιστολόγιό μας, στην ετικέττα "ύλη". Κλικ! :-)

( Πώς πάει το νεοϊδρυθέν κόμμα με την αλς;; Να φοβάμαι;;)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς,
Μέσα στην αθωότητα και το νάζι! :-)

Νίκος είπε...

Δεν ξέρω εσείς τι λέτε θα έπρεπε?Αλλά και μόνο που το αναφέρατε θα πρέπει να είστε ανασφαλής,συνεπώς το κόμμα μας είναι επιτυχημένο και άρα νομίζω ότι ναι πρέπει να φοβάστε.

Ἅ λ ς είπε...

ναι ναι συμφωνω με τον προεδρο του κομματος (νικο με βλεπεις παιρνω εγω τη θεση του αντιπροεδρου γιατι ειμαι κ μετριοφρων!!!):)

Το μονο που λειπει τωρα ειναι να κανει μπλοκ κι αυτος και να αναρτουμε απο κοινου τα παραπονα προς την εξουσια (Προς Διονυση).

οποτε φοβού το... κομμα και δωρα (βαθμους για το νικο) φερων...

love είπε...

Κυριε Μανεση, έχετε τόσο δίκιο σχετικά με την αγωνιστικότητα!
Εμείς θέλουμε να φέρουμε τον κόσμο πάνω κάτω εκατομμύρια φορές κι αυτό γίνεται μόνο με αγώνα!
Εξάλλου ξέρουμε πως κανείς δεν πρόκειται να μας χαρίσει τίποτα, αν εμείς δεν το διεκδικήσουμε με κόσμο.

για τα αποτελέσματα... αναμένουμε... :)

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ κ. Μάνεση,
κάποτε, όταν ο χρόνος μου το επιτρέπει,... καταφέρνω να σας διαβάζω -όλους- μαζεμένα...
Χαίρομαι όταν επικοινωνώ με τη "γλώσσα" και τις απόψεις της πατρίδας.
Είμαι ήδη 40 χρόνια στη Νέα Υόρκη! (θε μου, τώρα το σκέφτηκα και... γέρασα!)
Να είστε πάντα καλά, ΟΛΟΙ, και όσες γλώσσες άλλες μαθαίνετε, καλό είναι, μα η δική μας ΜΙΑ!
Καλό καλοκαίρι,
Υιώτα
Αστοριανή,
ΝΥ

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Νίκο, Αλς,
εε...συγγνώμη, κύριε πρόεδρε και αγαπητή αντιπροεδρεύουσα,

Τώρα που είσαστε δύο δεν πιστεύω να αρχίσουν οι εσωκομματικοί καβγάδες και να προχωρήσουμε σε διάσπαση, ε;
Ανησυχώ, γιατί επιζητώ άξια αντιπολίτευση. Ο τόπος ( της λογοτεχνίας) σας έχει ανάγκη.

[ΣΗΜ. Μήπως πρέπει να σοβαρευτώ, λέτε;]

Διονύσης Μάνεσης είπε...

μια στιγμή,
Ούτε στιγμή, λοιπόν, δεν ησυχάζουμε!
( κουίζ: βρες μου ένα γνωστό στίχο του Σολωμού που να δείχνει αυτή τη συνεχή εσωτερική ανησυχία του ανθρώπου)

Αν περάσεις στην Αθήνα, σε περιμένουμε σχολείο μας, να σε πολιτογραφήσουμε επίτιμο μέλος της παρέας:-)
Χαιρετισμούς στο αγαπημένο νησί σας.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αστοριανή μας Υιώτα,
Μπα, μην ανησυχείτε: Κανένας δε γερνάει από τη σκέψη. Το αντίθετο θα έλεγα!
Χαιρόμαστε πολύ που κάπου κάπου μας κάνετε παρέα. Ευχαριστούμε πολύ.

Μια και λέγατε για τη Νέα Υόρκη, μια και είμαστε λογοτεχνικό ιστολόγιο και μια και δροσίζεστε από τη γλώσσα-πατρίδα, να σας πω για το βιβλίο του εξαίρετου Γιάννη Κιουρτσάκη "Ένας χωρικός στη Νέα Υόρκη", που κυκλοφόρησε πέρυσι και πρόλαβε κιόλας να βραβευτεί από το περιοδικό "Διαβάζω". Πιστεύω, αν δεν το έχετε διαβάσει ήδη, να σας αρέσει, μια και είναι η, ας την πούμε, ελληνική ματιά ενός στοχαστή για την πόλη που μένετε τόσα χρόνια. Εδώ είναι μια παρουσίαση που βρήκα πρόχειρα: http://www.lifo.gr/mag/books/332

Ευχαριστούμε. Καλό καλοκαίρι-σε όποια πατρίδα.

love είπε...

χμμμ.. στίχος του Σολωμού ε;
Δεν τον ξέρω τον Σολωμό. Δεν έχω διαβάσει πέρα απ όσα έχω διδαχτεί, τα οποία καν δεν τα θυμάμαι. Κατά έναν παράξενο τρόπο μου ήταν αδιάφορος ο ποιητής, εστω κι αν έγραψε τον εθνικό μας ύμνο. Οπότε ας τον πάρει το ποτάμι! Εχασα στο κουίζ!

Θυμάμαι όμως μια φράση του Ν. Καζαντζάκη, ο οποίος είναι απ τους αγαπημένους μου! Γράφει λοιπόν " Τα σπλάχνα μου κι η θάλασσα ποτέ δεν ησυχάζουν" . (αν θυμάμαι καλά )

Χε αν περάσω στην Αθήνα, πολύ ευχαρίστως να έθω και καμία βολτούλα απο το σχολείο σας, αν και η Αθήνα μάλλον είναι ένα όνειρο μακρινό.Προς την Θεσσαλονική θα κινηθώ μάλλον! Θα δούμε... αναμένουμε και θα αναμένουμε κι άλλο... !

Διονύσης Μάνεσης είπε...

μια στιγμή,

Μια στιγμή!! Κ...κ...κέρδισες!!!

Ο υπέροχος στίχος που αναφέρεις είναι του Σολωμού!!! Και είναι αυτός που υπαινισσόμουν!
Το έπαθλό σου είναι η αρχική ρήξη της τσακωμάρας σου με τον επτανήσιο! Και δική μου υπόσχεση να κάνω μια ανάρτηση με - ξεκάρφωτους, αλλά ωραίους και δυνατούς - στίχους του!! ( Ίσως έχω κάνει κιόλας, δε θυμάμαι καλά..)

Μωρέ, και Θεσσαλονίκη να πας, εμείς επίτιμη θα σε κάνουμε. Σιγά, λίγα χψωροχιλιομετράκια θα μας εμποδίσουν;Εδώ τόση θάλασσα, τόσο αιγαίο και δε μας ξεμυάλισε.

Ανάμενε για την ώρα, πάντως. Έτσι κι αλλιώς κάποια γραπτά σας ακόμα αναπαύονται αβαθμολόγητα κι απαρηγόρητα. Λίγη υπομονή παραπάνω..

Καλά ηλιοβασιλέματα, στις πιο μεγάλες μέρες του καλοκαιριού.

polarbear είπε...

κ.Μάνεση,
Εάν σας έδιναν πιο μπροστά την ύλη ,τί θα είχατε να προσμένετε;
Αυτή η αγωνία που νιώθετε δεν είναι υπέροχη; γιατί να σας την στερήσουν!!
Από την άλλη ,όταν τα βιβλία τα δίνουν προς το τέλος Σεπτέμβρη τί αλλάζει εάν σας δώσουν την ύλη τον Οκτώβρη; Σάμπως πόσο θα έχετε παραδώσει;
Επίσης, εφόσον δεν είναι σταθερή η ύλη γιατί δεν ετοιμάζετε όλο το βιβλίο σαν να ήταν μέσα στην εξεταστέα ύλη;
Έτσι,σας δίνει λύση και το Υπουργείο για να περάσετε ένα καυτό δημιουργικό καλοκαίρι.Που να τρέχετε σε παραλίες και διακοπές που κοστίζουν; Πού να αναζητάτε ένα εξωσχολικό βιβλίο για να διαβάσετε ... κοστίζουν κι αυτά τα άτιμα.Τί;.. δανείζεστε από βιβλιοθήκες; Δεν έχουμε πει κομένα τα δάνεια; ακόμη και στα βιβλία...

καλό καλοκαίρι

Νίκος είπε...

Μπορείτε να περιμένετε την διάσπαση αλλά θα περιμένετε ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.Και μην σοβαρευτείτε γιατί δεν θα έχουμε λόγο ύπαρξης.

love είπε...

χμμ... μισοκέδισα... νομιζα πως ο στίχος αυτός ανήκε στον Καναζαντζάκη. Κάποιος τον είχε γράψει πάνω σ ένα θρανίο στο σχολείο κι έγραφε πως τον έγραψε ο Καζαντάκης. παραπληροφόρηση! χαχα


δίκιο έχετε για το ψωροχιλιόμετρα! ποιός τα λογαριάζει;;; χεχε

Ἅ λ ς είπε...

Πoτε .. εμεις ειμαστε ενωμμενοι οσο κι αν οι οχθροι μας ελπιζουν στη διασπαση!!
Καλε τι να σοβαρευτουμε;;; Τωρα που σφιζουν και οι ζεστες??χεχε

μια στιγμη,
προσεχε τα λογια σου για τον Σολωμο όχι τοσο επειδη ειναι η δικη μου μεγαλη αδυναμια, αλλα επειδη ο Διονυσης ειναι απογονος του Διονυσιου...!:)
Λιγοι εχουν την τυχη να κυλαει τετοιο αιμα στις φλεβες τους...

Νίκος είπε...

Εντάξει Αλς Η εισήγηση σου εγκρίνεται.Παρακαλώ να βρεις τρόπους αντιμετώπισης του αντιπάλου,ενώ ετοίμασε μία διακύρυξη προς τον αντίπαλο για να του εκθέσουμε τις βασικές μας σκέψεις.Γεια χαρά μέγιστη αντιπρόεδρε.

Ἅ λ ς είπε...

οπ νικολη,
μη θες να διασπαστουμε... ολο διαταγες βλεπω... χμμμ......

ziggy είπε...

δεν ξέρω γαλλικά!nur Deutsch!:PPPP

Ἅ λ ς είπε...

τα γερμανικα απαγορευονται...χοοχο

ziggy είπε...

θα θελες!:PPPP

Ἅ λ ς είπε...

λοιπον θα αρχισω τα λατινικα που υπεραγαπω(!) και θα ψαχνεστε....:D