ΥΛΗ, ΥΛΗ (λαμά σαβαχθανί...)*

Μια που έχουμε τη δυνατότητα να βγαίνουμε στην πολυκοσμία/ερημιά (διαλέξτε) του διαδικτύου και να γαβγίζουμε τον πόνο μας,

μήπως και μας ακούσει κανένα ευαίσθητο αυτί και συγκινηθεί

και μήπως και συγκινηθεί και αποφασίσει

και μήπως και αποφασίσει και πράξει…
και, επίσης, μια και πρώτα ο μαθητής…

…ας αναρωτηθούμε:

Πόσο δύσκολο είναι να ανακοινώσει το Υπουργείο

την εξεταστέα ύλη του μαθήματος της λογοτεχνίας

για τις πανελλαδικές του 2010-2011 πριν τον Οκτώβρη;

[πέρυσι την ανακοίνωσε αρχές Οκτώβρη!!]

Με δεδομένο ότι κάθε χρόνο η ύλη αλλάζει
και με δεδομένο ότι δεν αρχίζουν να προετοιμάζονται οι υποψήφιοι από τον Οκτώβρη,
αλλά και με δεδομένο ότι και οι έρμοι καθηγητές θα μπορούσαν, αν ήξεραν την ύλη, το καλοκαίρι να έκαναν τον προγραμματισμό τους πληρέστερα κι αποτελεσματικότερα,
με δεδομένο, επίσης, ότι δεν απαιτείται καμία απολύτως προϋπόθεση για να ορισθεί η ύλη,
με δεδομένο, τέλος, ότι πριν κάποια χρονάκια το είχε καταφέρει και το είχε πετύχει αυτό το Υπουργείο…

...τότε;; Γιατί;

Μας ακούει κανείς;

* «Ηλί, ηλί, λαμά σαβαχθανί», δηλαδή, σε ελεύθερη μετάφραση: «Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;». Αν και, προτού αισθανθούμε εγκατελειμμένοι και απελπιστούμε, ας το δούμε λίγο πιο αισιόδοξα και πιο μουσικά: Jaques Brel: « Ne me quitte pas » (=Μη μ’ εγκαταλείπεις) Παλιό αλλά κλασικό.

Για τους γαλλομαθείς εδώ είναι και οι στίχοι:

Ne me quitte pas
Il faut oublier
Tout peut s'oublier
Qui s'enfuit deja
Oublier le temps
Des malentendus
Et le temps perdu
A savoir comment
Oublier ces heures
Qui tuaient parfois
A coups de pourquoi
Le coeur du bonheur
Ne me quitte pas

Moi je t'offrirai
Des perles de pluie
Venues de pays
Ou il ne pleut pas
Je creuserai la terre
Jusqu'apres ma mort
Pour couvrir ton corps
D'or et de lumiere
Je ferai un domaine
ou l'amour sera roi
Ou l'amour sera loi
Ou tu seras reine
Ne me quitte pas.

Ne me quitte pas
Je t'inventerai
Des mots insenses
Que tu comprendras
Je te parlerai
De ces amants la
Qui ont vu deux fois
Leurs coeurs s'embraser
Je te raconterai
L'histoire de ce roi
Mort de n'avoir pas
Pu te rencontrer
Ne me quitte pas

On a vu souvent
Rejaillir le feu
De l'ancien volcan
Qu'on croyait trop vieux
Il est parait-il
Des terres brϋles
Donnant plus de ble
Qu'un meilleur avril
Et quand vient le soir
Pour qu'un ciel flamboie
Le rouge et le noir
Ne s'epousent-ils pas
Ne me quitte pas

Ne me quitte pas
Je ne vais plus pleurer
Je ne vais plus parler
Je me cacherai la
a te regarder
Danser et sourire
Et a t'ecouter
Chanter et puis rire
Laisse-moi devenir
L'ombre de ton ombre
L'ombre de ta main
L'ombre de ton chien
Ne me quitte pas