Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

...έστω θυμήσου λίγο παράθυρο...


Κάποιοι από σας ζητήσατε ένα τρίωρο κριτήριο αξιολόγησης,
για να το κάνετε σπίτι σας. Σας το δίνω από εδώ.
Προσπαθήστε να εφαρμόσετε στις απαντήσεις σας ό,τι επισημάναμε στα τελευταία μαθήματα που κάναμε στην τάξη, ώστε να εξασφαλίσετε
την καλύτερη δυνατή απόδοση.

Γιώργη Παυλόπουλου, Τα αντικλείδια

1 Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.
2 Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
3 τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
4 κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
5 και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
6 Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
7 δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε για το κλειδί.
8 Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
9 και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
10 γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
11 Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
12 Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
13 για όσους μπόρεσαν να ιδούν στο βάθος.
14 Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
15 από τότε που υπάρχει ο κόσμος
16 είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
17 για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
18 Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.


ΘΕΜΑΤΑ
1. Το ποίημα βασίζεται στην τεχνική της αντίθεσης. Εντοπίστε και αναφέρετε τρία σημεία του ποιήματος όπου παρατηρείται αυτό. ( Μον. 15)
2. Ποια γνωρίσματα της γραφής του Γιώργη Παυλόπουλου προκύπτουν από το συγκεκριμένο ποίημα; Αναφέρετε τέσσερα παραθέτοντας δύο παραδείγματα για το καθένα. ( Μον.20)
3. Σχολιάστε το σχήμα του κύκλου με το οποίο ανοίγει και κλείνει το ποίημα. ( Μον. 20)
4. " Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν' ανοίξουμε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή.": Σχολιάστε το περιεχόμενο των στίχων εστιάζοντας την ανάλυσή σας στον τρόπο με τον οποίο ο ποιητής φαίνεται να αντιλαμβάνεται τα ποιήματα και την Ποίηση. ( 140 - 160 λέξεις) ( Μον. 25)
5. Α. Δικταίος: Η Ποίηση
……………………………………
Μα εσύ, Ποίηση,
που δε μπορείς να κλειστείς μέσα σε σχήματα,
μα εσύ, Ποίηση,
που δε μπορούμε να σ’ αγγίξουμε με το λόγο,
εσύ,
το στερνό ίχνος της παρουσίας του Θεού ανάμεσά μας,
σώσε την τελευταία ώρα τούτη του ανθρώπου,
την πιο στυγνή και την πιο απεγνωσμένη,
που ο Θάνατος,
που η Μοναξιά,
που η Σιωπή,
τον καρτερούν σε μια στιγμή μελλούμενη.
(απόσπασμα)

Πώς συνδέονται οι παραπάνω στίχοι με τα Αντικλείδια του Παυλόπουλου; ( Μον. 20)


Αντί άλλου αποχαιρετισμού,
ένα μικρό απόσπασμα από άτιτλο ποίημα
της Κικής Δημουλά, της συλλογής
"Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως":

Δυσπνέεις. Κατανοητό.
Πνιγηρή τοῦ καθενός μας ἡ δύση.
Κάνε ὅμως κάτι, σκαρφάλωσε
χτύπα συνθηματικά τόν τοῖχο
τοῦ διπλανοῦ τρόμου
ἔστω θυμήσου λίγο παράθυρο
ἄσε κουφωτό ἕνα λάθος
νά μπαίνει ἐλάχιστος ἄνθρωπος
ἴσα νά φέγγει νά διακρίνεις
νά μή χτυπᾶς ἐπάνω στίς κόγχες
τῆς ἐπίγνωσης.

11 σχόλια:

θρας είπε...

πολύ το φοβάμαι εγώ αυτό το ποίημα... πολύ το κόβω να πέσει...
ωραίες ερωτήσεις ;)

Ἅ λ ς είπε...

Ωραι ειναι παντως! δεν το εχω διδαχθει αλλα ειναι απο τα καλυτερα που εχω διαβασει...
αλλα κ η Δημουλα; Μαρεσει αυτην η αμεσοτητα "κανε κατι", ποσο αγγιζει τον αναγνωστη;; Λες και το λεει σε σενα καθε φορα , σα να αναφερεται στον καθενα μας ξεχωριστα, γνωριζοντας τα λαθη μας κ την αχαριστια μας!!
Αλλη μια φορα πανεμορφο ποιημα. Ετσι πρεπει να ειναι τα ποιηματα, να σ'αγγιζουν!! καλημερααααα

Ανώνυμος είπε...

Ξεκάθαρο ποίημα που μιλάει κατευθίαν στην καρδιά και το μυαλό μας.Ναι γνωρίζουμε όλοι οτι δυσφορούμε σε αυτην την κοινωνία και δε μπορουμε να αναπνεύσουμε αλλά το θέμα είναι να μη ξεχνάμε να είμαστε άνθρωποι..Το μόνο πράγμα που θα μας βγάλει απο την τρέλα των καιρών μας.Ασε ενα παραθυράκι να μπαίνει λίγη ανθρωπια απο τη χαραμάδα!Ευτυχία,Πάτρα

Ανώνυμος είπε...

Αλς εσυ δεν εισαι που σπουδαζεις στα Γιάννενα?Σε ποιά σχολή είσαι?Μήπως εισαι μια μικρή φιλολογίτσα? Γιατι εκει σπούδασα και εχω το πτυχίο ενα χρόνο τωρα..:)Ευτυχια,Πατρα

Ἅ λ ς είπε...

ευτυχια ναι ναι!! εγω ειμαι!
ε.. πού αλλου φιλολογια!!!:))
μονο που ειμαι στο πρωτο...εχω ακομη δρομο.......:/
τι λεει βγαινει δυσκολα ε;; τι τμημα; κλασικο , νεοελληνικο κλπ;;

Ανώνυμος είπε...

Αλς μου τίποτα δεν ειναι δυσκολο αν το παρακολουθείς και το αγαπάς!Τελείωσα το ΜΝΕΦ επειδή μου άρεσε η λογοτεχνία αλλά απογοητεύτηκα λίγο απο τους καθηγητές του τομέα εκτός απο τη Βογιατζόγλου και τον Παπαθεοδώρου που είναι πολύ αξιόλογοι.Κατα τ'άλλα καλοί (παραδοσιακά δύσκολοι)καθηγητές είναι ο Περισυνάκης,Ράιος,Παπαδημητρίου,Μερσινιας όσον αφορα τη γλώσσα 1 και 2 και η Γκάρτζιου που ειναι πρόεδρος.Είναι σχολή που πρέπει να παρακολουθείς συνέχεια,να κρατας σημειώσεις κτλ.Εμείς ανταλλάζαμε μεταξύ μας σημειώσεις και συμπληρώναμε τα κενά μας.Αμα σου τύχει ποτέ κανένας Μπενάτσης διαλεξέ τον,βάζει βαθμό!:)Εμας μας παίδεψε πολύ η Κίγκα..4 φορές έδωσα ιστορία της γλώσσας και εξαιτίας της πήγα Σεπτέμβριο.Τέλος καλό όλα καλά όμως!Φιλιά στα όμορφα Ιωάννινα που την άνοιξη ειναι καταπληκτικά..Αλήθεια η λέσχη ανακαινίστηκε?Τι παρέες μαζευόμασταν τότε εκεί..Αν μπορώ να σε βοηθήσω σε κάτι για τη σχολή πες μου και γω θα σου απαντήσω εδώ αν θές:)Καληνύχτα!(συγνώμη που σου απαντώ ετεροχρονισμένα)Ευτυχία,Πάτρα

Ἅ λ ς είπε...

ευτυχια δεν πειραζει !!
ειχαμε μερσινια! τον περασα αν και ελεγαν πως δν περνα πρωτοετεις...:) ειναι ο αγαπημενος μου ως τωρα...
ειχα κ Βογιατζογλου, επισης καλη...
Και γω αυτην την κατευθυνση σκεφτομαι...
οποτε μερσινια δεν πετυχαινω ξανα;;; χμμ.. κριμα! παρεξηγημενος αλλα αξιος καθηγητης!
εχεις δικιο δυσκολη σχολη αλλα αν τν αγαπας..
τωρα για τη λεσχη που λες! δν ξερω, δν την ειχα δει πιο πριν για να σου πω...:/ αλλα ειναι ωραια!!!
και γω απο σημειωσεις διαβαζω παντως περισσοτερο, ειναι μεγαλα τα βιβλια και δυσκολα διαβαζονται τελευταια στιγμη (αφου ξερεις ποτε μας τα δινουν).
Παντως εμας μας παιδευει η ζωγραφου κ η κουρματζη....

σε ευχαριστω πολυ πολυ!!!!:)) ηδη με βοηθησες αρκετα:)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

(Με συγχωρείτε για την καθυστέρηση!)

Εξωταξικέ,
ψάξε, ψάξε, αξίζει τον κόπο. Καλή δύναμη!

θρας,
Γιατί, παιδάκι μου, το φοβάσαι; Ποίημα είναι. Τι να σου κάνει;
( κΙ αν είναι να πέσει, ακόμα καλύτερα:θα γνωριστούμε μαζί του σε...βάθος) :-)

Αλς, Ευτυχία,
Αυτό το "κάνε κάτι" των στίχων με συγκινεί και μένα. Σας θυμίζω πως είναι απόσπασμα και σας υπόσχομαι σε μια επόμενη φορά να το αναρτήσουμε, να το ευχαριστηθούμε ακέραιο. Φιλιά.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ανώνυμε,
"Πάντως δεν θα έλεγα όχι για μερικές βραδιές ποίησης/λογοτεχνίας στη βεράντα του σχολείου μετά της εξετάσεις και πριν τις διακοπές.Ίσως να την αγαπήσουμε περισσότερο έτσι,ίσως έρθουμε και πιο κοντά στο βιβλίο.
Μόνο ο θερινός κιν/φος θα έχει τα πρωτεία;"

Είναι να έχεις ιδέες εδώ μέσα;; Πολύ ευχαρίστως! Η πρόταση γίνεται δεκτή μετ' επαίνων. Φανερώσου, όμως, να συννενοηθούμε, να το αποφασίσουμε και να το οργανώσουμε ομαδικά - πώς αλλιώς να γίνονται αυτά τα πράγματα;

Όσο για το θερινό, λίγη υπομονή ακόμα. Μου εκμαιεύεις και είδηση: Μάλλον τη μέρα της ισημερίας θα μετατρέψουμε το αίθριο σε θερινό
( σινεμά..). Την ταινία ας την αφήσουμε για έκπληξη.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Αλς και Ευτυχία,
Τι λέτε; Να το βάλουμε στη μεσημεριανή ζώνη με τα κουτσομπολιά το ιστολόγιο, βρε αθεόφοβα πλάσματα;! :-))

Χαιρετισμούς, λοιπόν, στις πολιτογραφημένες γιαννιώτισσες!

Ἅ λ ς είπε...

αχαχαχαχ...
ενημερωση ειναι βρε διονυση!Συμβουλες απο μια συναδελφισσα... να μην ξερω που βαδιζω;;;:)

(ελπιζω ποτε κανεις απο το πανεπιστημιο να μην "πεσει" πανω στο μπλοκ)