Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Ερωτήσεις του ΚΕΕ για τα δύο ποιήματα της Κ. Δημουλά


Αφού χρειάστηκε να μείνει ανενεργό το ιστολόγιό μας για είκοσι σχεδόν μέρες, είμαστε εδώ ξανά, με μια αγκαλιά ευχές για τις μέρες που έρχονται και που πρέπει να είναι μέρες ήρεμης και επίμονης προσπάθειας μέχρι τις εξετάσεις του Μαΐου.
Θα τις βαδίσουμε παρέα, αναρτώντας ασκήσεις και "παράλληλα" αδίδακτα κείμενα, επισημαίνοντας στοιχεία θεωρίας, υλικό άλλοτε ίσως χρήσιμο και άλλοτε…χαλαρωτικό.
Επειδή τόσο μαζί στο σχολείο, όσο και μόνοι σας στο σπίτι αυτό τον καιρό θα κάνουμε επαναλήψεις, σας θυμίζω ότι είτε στα σχόλια της κάθε ανάρτησης είτε μέσω
e-mail μπορείτε να ρωτάτε τις απορίες σας.
Καλή δουλειά, λοιπόν, και ευχές για ένα μήνα ήρεμο και ταυτόχρονα γόνιμο και αποτελεσματικό.

ΣΗΜ. Όσοι δεν έχετε πάρει τις ερωτήσεις του ΚΕΕ πάνω στα δύο ποιήματα της Δημουλά, δείτε τις από 'δω:

1. Για το κονιάκ μηδέν αστέρων
Α. Δομή του κειμένου, επαλήθευση ή διάψευση μιας κρίσης με βάση το κείμενο, εκ-φραστικά μέσα και τρόποι του κειμένου (υφολογική διερεύνηση, αφηγηματικές λειτουργίες, επιλογές του δημιουργού σε διάφορα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης):
1. Το ποίημα δομείται σε δύο ενότητες. Σε ποια επίπεδα χρόνου αναφέρονται αντίστοιχα και πώς συνδέονται μεταξύ τους;
2. Να επισημάνετε την τραγική ειρωνεία των στίχων 6-8 και να τη σχολιάσετε.
3. Με ποια εκφραστικά μέσα αποδίδεται η αίσθηση της ματαιότητας των ανθρώπινων πραγμάτων;
4. Ποιες αφηρημένες έννοιες προσωποποιούνται στο ποίημα και ποιο αισθητικό αποτέλεσμα προκύπτει απ’ αυτήν την τεχνική;
5. Ποια είναι η λειτουργία της φωτογραφίας στο ποίημα;

Β. Σχολιασμός ή σύντομη ανάπτυξη χωρίων του κειμένου:
1. Να σχολιάσετε τον τίτλο του ποιήματος και τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με το περιεχόμενο του.
2. Πώς σχολιάζει η ποιήτρια το θάνατο στους τρεις πρώτους στίχους;
3. Ποια συναισθήματα του ποιητικού υποκειμένου ανακινεί η φωτογραφία;
4. Ποια αντίληψη της ποιήτριας για τη ζωή υποδηλώνεται στο στίχο «νέοι λιγάκι ανώφελα αγκαλιασμένοι»;
5. Τι συμβολίζει η λέξη θάλασσα στον τελευταίο στίχο;
6. Πώς εκφράζεται στο ποίημα η αίσθηση της χαμένης ευτυχίας;


2. Για το σημείο αναγνωρίσεως:

Α. Δομή του κειμένου, επαλήθευση ή διάψευση μιας κρίσης με βάση το κείμενο, εκ-φραστικά μέσα και τρόποι του κειμένου (υφολογική διερεύνηση, αφηγηματικές λειτουργίες, επιλογές του δημιουργού σε διάφορα επίπεδα γλωσσικής ανάλυσης):
1. Πώς δομείται το περιεχόμενο του ποιήματος;
2. Ποιος είναι ο ρόλος της επανάληψης του επιρρήματος κατευθείαν στους δύο πρώτους στίχους και γιατί τονίζεται το εγώ;
3. Ποιο κλίμα δημιουργεί η προσφώνηση του αγάλματος σε β΄ ενικό πρόσωπο και ποια αισθήματα της ποιήτριας εκφράζονται με αυτήν;
4. Το ποιητικό υποκείμενο φαίνεται να ταυτίζεται με το άγαλμα - γυναίκα. Ποια κοινά χαρακτηριστικά θα συνηγορούσαν σ’ αυτή την ταύτιση;
5. Με ποια εκφραστικά μέσα αποδίδεται η «αιχμαλωσία» της γυναίκας;

Β. Σχολιασμός ή σύντομη ανάπτυξη χωρίων του κειμένου:
1. Η ποιήτρια χαρακτηρίζει τη γυναίκα αιχμάλωτη. Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το περιεχόμενο της «αιχμαλωσίας» της;
2. Να σχολιάσετε τους στίχους 16-19, στους οποίους διακρίνεται το παράπονο του ποιητικού υποκειμένου για τη γυναίκα - άγαλμα.
3. Ποια εντύπωση δημιουργεί στο ποιητικό υποκείμενο η στάση του αγάλματος και ποιες σκέψεις του υποβάλλει;
4. Πώς συνδέεται ο Άργος με τη γυναίκα - άγαλμα;
5. Πώς αντιλαμβάνεσθε την «ελευθερία» και την «ισότητα» για την οποία αγωνίζονται οι «δούλοι», οι «νεκροί» και το «αίσθημά μας»;
6. «Σε λέω γυναίκα γιατ’ είσ’ αιχμάλωτη»: Ποια πεποίθηση για τη θέση της γυναίκας δηλώνεται σ’ αυτούς τους στίχους;
7. Με ποιο τρόπο σχολιάζει το ποιητικό υποκείμενο την προσφορά της γυναίκας στη δημιουργία (στ. 35-37);

4 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

Καλως ηρθατε πισω λοιπον, φιλοι μας Αθηναιοι!!!!
Καλη αρχη απο αυριο, με τη δροσια και τη ζεστασια της ανοιξης!!!

τα χνάρια είπε...

Πω πω θέματα!!!
Διονύση, ξέρεις τι μ' αρέσει και με ικανοποιεί αφάνταστα;
Μ' αρέσει, χαίρομαι και καμαρώνω που αυτή η μεγάλη ποιήτρια αξιώθηκε εν ζωή να μιλάνε γι' αυτήν στα Σχολεία!
Εύχομαι να ζήσει χίλια χρόνια, να γράφει αλήθειες, να αγγιζουν όλους μας, μα θα ήθελα πολύ να είναι κι εκείνη πράγματι πολύ ευτυχισμένη! Όχι απ' την δόξα, αλλά απ' την ίδια την ζωή της, τους φίλους της και τα λοιπά, γιατί τα ποιήματά της έχουν πολύ πόνο, απ' τη ζωή βγαλμένα και όχι απ' την φαντασία!
Δεν ήξερα πως την μελετούν πράγματι τόσο πολύ στα Σχολεία!
Από σένα το έμαθα!
Δάσκαλέ μου, σου είπα! Θα σε κλέβω, χωρίς να ενοχλώ πολύ τους μαθητές σου. Μην κοιτάς τώρα που μου έλλειψες και σου γράφω κατεβατά!
Καλή συνέχεια! Στη γύρα θα είμαι. Θα μοιράζω καφέδες...
Μπορεί και κανένα στίχο μαζί με τριανταφυλλάκια...
Καθώς βγήκα στην πιάτσα, ξέρεις, ανασκουμπώθηκαν τα άλλα καφενεία.
Έχω να κάνω μαθήματα στον κόσμο! Θα τα μάθεις!...

τα χνάρια είπε...

Κύριε, κύριε!
Εγώ σήκωσα πρώτα χέρι! Με πρόλαβε πρώτη η Αλς, γιατί μ' έφαγαν τα Αγγλικά της επαλήθευσης!

Αλς, Χρόνια Πολλά! Σου έρχομαι στα πεταχτά, γιατί ... ξημερώνει πάλι!

Ἅ λ ς είπε...

χαχα χρονια πολλα!!!!!!!
παντα καλοδεχουμενη!!!