Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Πρώτη συνάντηση με την ποίηση της Κικής Δημουλά.


Πώς να "διδάξεις" Κική Δημουλά, δυο ποιήματα, μέσα σε λίγες σχολικές ώρες, προσπαθώντας, μάλιστα να αναφέρεις όλα όσα είναι πιθανόν οι μαθητές σου να συναντήσουν στις πανελλαδικές εξετάσεις;
Πώς να βρεις χρόνο " ν' απλώσεις τον κήπο σου";



Φέτος λέω ν' αρχίσω αφιερώνοντας μιαν ώρα στη γνωριμία με τη φωνή της. Τη φυσική και την ποιητική.

Το βιογραφικό της σημείωμα από το CD του Θάνου Μικρούτσικου " Στην αγκαλιά της άκρης " μου φαίνεται καλό. Λίγες φωτογραφίες, αποσπάσματα από συνεντεύξεις, κάποιοι στίχοι της, στον πίνακα ανακοινώσεων της τάξης.
Πρώτη επαφή με τα γραπτά της ας είναι από το "εκτός σχεδίου", το βιβλίο με τα πεζά της, η Φυτολογία κι η Χαρτογραφία. Ώστε να μπαίνουμε ελαφροπατώντας.
Κι ύστερα, ας την ακούσουμε να διαβάζει από
το CD " Ο πληθυντικός αριθμός" τέσσερα ποιήματά της, επιλεγμένα για μια πρώτη γνωριμία: Σας άφησα μήνυμα, Σαν να διάλεξες, Διαδικαστικά, Εκτροπή. Και μετά, απ' το βιβλίο, Τα πάθη της βροχής.

Ώρα να μιλήσετε εσείς: Ποιες οι πρώτες σας εντυπώσεις; Ποιες ιδιαιτερότητες διακρίνετε " στο περιεχόμενο και στη μορφή"; Τι ( μπορεί να ) σας άρεσε;
Και μετά, αν προλαβαίνουμε - αλλιώς στο σπίτι - ποια χαρακτηριστικά μάς επισημαίνει και το βιβλίο; Τι περισσότερο βλέπουν άλλοι που δεν είδαμε εμείς;

Ένα ολόκληρο σύμπαν η ποίηση της Κικής Δημουλά. Και χρειαζόμαστε χρόνο, για να μπορούμε να αισθανόμαστε τα ηχοχρώματά της. Εξοικείωση. Κάτι σαν την επίμονη προσπάθεια του μικρού πρίγκιπα να ημερέψει την αλεπού, για να την κάνει φίλη. Θυμάστε;

Ας μη βιαστούμε, λοιπόν. Ας καθυστερήσουμε 1-2 ώρες την αποπεράτωση της φημισμένης πια διδακτέας ύλης.Είναι για καλό σκοπό!

3 σχόλια:

Ε. Στάμου είπε...

Κύριε Διονύση Μάνεση,
Τα ευχαριστώ εκ μέρους μου για την εύφημη μνεία στην προηγούμενη ανάρτηση.
Μουσείο Μπενάκη, Γιάννης Ρίτσος, Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, 6ο Λύκειο Καλλιθέας, 10ο Λύκειο Πειραιά, στεκόμαστε στο πλευρό των μεγάλων πρωταγωνιστών του Σαββάτου, σας συγχαίρουμε και αναμένουμε (από μακριά, τί να κάνουμε?) τους ήχους της γιορτής σας και το φως της λάμψης σας.

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Κυρία Στάμου,
Σταματήστε να υπεκφεύγετε:Στους μεγάλους πρωταγωνιστές του Σαββάτου δικαίως θα πράττατε αν συμπεριλαμβάνατε και το Γυμνάσιο Λύκειο Χρυσοβίτσας Ιωαννίνων.
Γνωρίζετε πως συμμετέχει με ένα τρυφερότατο βίντεο, θυμίζοντάς μας πως μετά από κάθε βράδυ κάθε μεγάλου Σαββάτου υπάρχει ένα Πρωινό Άστρο για να μας δείχνει το φως.

Να είστε καλά. Σας αγαπάμε. Και στην εκδήλωση το Σάββατο θα είμαστε μαζί.

Αστοριανή είπε...

Να είστε καλά, κύριε Καθηγητά!

Πόσο μου έλειψαν όλα αυτά!!!
Πόσος κόπος για την επειτέλεση του καθήκοντος, πόσος και για την του ονείρου...
Από "νερόβραστη" (βροχή και ζέστη... Νέα Υόρκη,
Υιώτα Στρατή,
"Αστοριανή"