Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Καλή επιτυχία! Και "μαζεύτε αυτό το φως"

Αν έδινα φέτος εξετάσεις, πάνω από το άγχος, την κούραση, την αβεβαιότητα, πίσω κι απ’ τις αμφιβολίες μου θα έβαζα την προσπάθεια , τον αγώνα, το όνειρο – αν θα υπήρχε - που θα με είχε με κράτησει και θα με είχε φέρει μέχρι εδώ, χαρίζοντάς μου το ωραίο ταξίδι.
Θα κρατούσα αυτό που θα είχα μάθει σ’ όλη αυτή την πορεία. Την ευθύνη, τη συνάντηση με τη γνώση και με τον εαυτό μου, την κατάκτηση των τρόπων και των ρυθμών, τη φροντίδα τής ελπίδας –ξέρω πια, θέλει τακτικό κι επίμονο πότισμα- τη χαρά της πρωτοβουλίας.
Θα κατάφερνα να έβαζα στο περιθώριο το πλαίσιο αυτών των εξετάσεων. Τα ψεύτικα διλήμματα, ή τώρα ή ποτέ, το κοινωνικό «κύρος», τον αντίκτυπο, την απάτη, τη δόξα και τη ρετσινιά της «επιτυχίας» και της «αποτυχίας», το υστερικό νεοελληνικό στερεότυπο που οργανώνει αυτή την ξεκούρδιστη ορχήστρα.

Κι αν προτείνουν το σκοτάδι, δύναμη είναι να προσβλέπεις στο φως. Ακόμα και μέσα στην πιο αφέγγαρη νύχτα. Επίμονα και σταθερά. Όπως ακούραστα, με εμμονική αγωνιστικότητα, πρότεινε στα ποιήματα και στη ζωή του ο Γιάννης Ρίτσος. Στην εξορία ονειρευότανε τη Λευτεριά και την Ειρήνη, στον κατήφορο το ανέβασμα, στην παρακμή τη νίκη, στο άδικο το Δίκιο, στην αθλιότητα την ανάταση, στο θάνατο τη ζωή, στο σκοτάδι το φως.



Σταθερά προσανατολισμένη στο φως η ποίηση και η ζωή του, λίγο αν σκύψουμε να αντλήσουμε, θα πάμε πιο ήρεμοι στις εξετάσεις, έχοντας συμμαχήσει με τον εαυτό μας και το αύριο.

Λίγοι σκόρπιοι στίχοι, σχεδόν τυχαία διαλεγμένοι, απ’ την
Ανυπόταχτη πολιτεία (1952-1953)

«Μέσα στη συννεφιά του κόσμου ένα πράσινο φύλλο
κ’ένα άλλο
κ’ένα άλλο
χιλιάδες φύλλα σπαθίζουν τη σκιά
φέγγοντας τα όνειρα των πεινασμένων
ζητωκραυγάζοντας τη ζωή μπροστά στα κάγκελα»

«Η πολιτεία ανεβαίνει στο φως σαν υποβρύχιο.
Ο ήλιος λάμπει στους ώμους της.
Κανένας δεν πεθαίνει εδώ πέρα.
Τραγουδήστε την πολιτεία μας. Τραγουδήστε την.»

«Το φως είναι η πατρίδα μας. Δεν είσαι εσύ κι εγώ.
Είμαστε εμείς.
Εμείς κ’ η πολιτεία μας.
Εμείς κι ο κόσμος.»

«Ένα μεγάλο κομμάτι φως λυώνει έξω απ’ τη λύπη των ανθρώπων
όπως ένα κομμάτι πάγος αφημένο στην πόρτα του εργένη πούχει
πεθάνει.
Μαζεύτε αυτό το φως – Μαζεύτε το.»

« Α, πολιτεία, μπορείς ακόμα να πιστεύεις στα παιδιά σου.
Ένας σύντροφος έκλεισε τα μάτια του
να βεβαιώσει μέσα του το φως
μα μέσα του είταν πιότερο το φως
ξανάνοιξε τα μάτια – χαμογέλασε
κ’ ενώ τον σημαδεύαν δώδεκα ντουφέκια
αρπάχτηκε απ’ το πρώτο ανθισμένο κλαδί της λευτεριάς
μη σωριαστεί μέσα στην ευτυχία του ήλιου.
Μες στο χαμόγελό του λάμπει η πολιτεία μας
- δική μας πολιτεία, πολιτεία του κόσμου».

«Κοίτα.
Μόλις στρίψεις τη γωνιά βγαίνεις στον ουρανό. Γιατί αργούμε;»

«…φτιάχνοντας σκάλες με τα δεκανίκια των αναπήρων
για ένα πολύ ψηλό σπίτι
για ένα πολύ ψηλό βουνό
για έναν πολύ ψηλό ουρανό
να φτάσεις το πόμολο του ήλιου
και ν’ ανοίξεις την πόρτα στον κόσμο»

Καλή επιτυχία σε όλους !


(οι φωτογραφίες από τις ζωγραφισμένες πέτρες του Γιάνη Ρίτσου)

9 σχόλια:

Νίκος είπε...

θα είμαστε μακρία από την νεοελληνική πραγματικότητα!!Θυμηθείτε το προστατευτικό κλοίο των δέντρων που μας προστατεύει από αυτήν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Και αυτά τα αποσπάσματα μου τράβηξαν την προσοχή!!Αποφάσισα έτσι μαζί με Αναγνωστάκη να διαβάσω και Ρίτσο και μάλιστα την Ανυπότακτη πολιτεία!!Και αύριο θα ΣΚΙΣΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Θα βάλουμε σε όλους τα γυαλιά αν δεν τους τα έχουμε βάλει ήδη!!!!!!!!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Νίκο,
Ήταν μεγάλη στενοχώρια για μένα (και, θεωρώ, μεγάλο κενό για σας) που δε μας δόθηκε φέτος η ευκαιρία να προσεγγίσουμε το Γιάννη Ρίτσο και την ποίησή του. Διάβασε - εντάξει, σε 15 μέρες - και το Γράμμα στο Ζολιό Κιουρί. Βαδίζει πάνω στον ίδιο άξονα.
Και, βέβαια, πάμπολλα άλλα. Μάλλον θα τα συζητήσουμε από κοντά - να μια άμεση συνέπεια της επιμήκυνσης!

Ναι, να σκίσετε! :-)

Νίκος είπε...

Μην τα πει κανείς στον αγαπητό μας υπουργό των οικονομικών και τρέχουμε μετά!!!!χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Δεν θέλω να γίνω κακός αλλά ευτυχώς που δεν είχαμε Ρίτσο και έτσι είχαμε λιγότερη ύλη!!!!!!

Lia είπε...

Καλή επιτυχία σε όλους, Νεοέλληνες...
(Γνήσια Νεοελληνίς φιλόλογος και αγωνιούσα μήτηρ υποψηφίας):-)
Ως γνωστόν, το νεοελληνικό όνειρο εξαντλείται στο lower και στο πτυχίο...

Διονύση, άλλο καφέ δεν ήπιαμε, σου υπόσχομαι μπύρα ή δροσερό τσιπουράκι!

Πολίνα Μοίρα είπε...

Διονύση μου, καλή επιτυχία στους μαθητές σου!

( Λία μου και σένα στην κορούλα σου!)

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Λία,

Δεν ανησυχώ. Η κόρη μιας γνησίας ελληνίδος μητρός είναι καταδικασμένη δια να επιτύχη..
(Μόνο μην της το πεις και την αγχώσεις!)

Με το καλό!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Ευχαριστούμε, Πολίνα, ευχαριστούμε:-)

Ε. Στάμου είπε...

Κι από μένα καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά Διονύση!
Πάμε για ύπνο τώρα. Να πάνε όλα καλά μέχρι το τέλος.

Ρουμπάκης Γιάννης είπε...

Καλή επιτυχία στα παιδιά του ελληνικού λαού. Καλή δύναμη σε όλους.