Όχι μόνο διάβασμα

Τι καλά που μπορούν αυτές οι μέρες να συνδυάσουν ξεκούραση και δουλειά,

διάβασμα και ψυχαγωγία.
Πρόταση ψυχαγωγίας, λοιπόν, σήμερα, σχετική πάντα με τη θεματολογία μας

( να μη μας κατηγορεί και η Μ.Ι – γεια σου, Μ.Ι, χρόνια πολλά! :-) ).
Το διήγημα « Το μόνον της ζωής του ταξείδιον », του Γεωργίου Βιζυηνού, το

σκηνοθετεί ο Δήμος Αβδελιώδης,

που έχει ανοίξει λογαριασμούς (και δρόμους) με το Βιζυηνό από το 1992,

με το έργο «Μορφές από το έργο του Βιζυηνού»,

μια παράσταση-τομή, ερμηνευμένη από την Άννα Κοκκίνου.

Στο διήγημα/έργο συναντάμε το Γιωργή παραγιό σ’ένα ραφτάδικο της Πόλης, να μαθαίνει πως ο παππούς του στο χωριό είναι βαριά άρρωστος και θέλει, πριν πεθάνει, να τον δει. Ο παππούς του, αυτός που τον μεγάλωσε με ιστορίες από τα ταξίδια που έκανε…
Όταν επιστρέφει ο μικρός Γιωργής στο χωριό, θα βρει τον παππού του κι αυτός θα του εξομολογηθεί αλήθειες που ο μικρός δε γνώριζε, αποκαλύπτοντας μπροστά στα μάτια του μικρού έναν άλλον εαυτό.

Οι αναλογίες με το διήγημά «μας» ( Το αμάρτημα της μητρός μου) αρκετές.

Φαίνεται πως η παράσταση αξίζει πολύ. Άλλωστε, η υπογραφή του Δ. Αβδελιώδη πιστεύω πως αποτελεί εγγύηση για την ποιότητά της.

Ηθοποιοί Γιώργος Νικόπουλος ή Μαρίνα Αργυρίδου
Συντελεστές Διασκευή: Δήμος Αβδελιώδης,

Μουσική: Βαγγέλης Γιαννάκης,

Διδασκαλία λόγου & κίνησης – Σκηνική όψη: Δήμος Αβδελιώδης,

Μουσικοί: Όλγα Αρτικοπούλου (βιολοντσέλο), Αλέξανδρος Αβδελιώδης (πιάνο),

Βοηθός σκηνοθέτη: Δώρα Νεοκλέους

Παίζεται στο θέατρο

Στούντιο Λήδρα, Κέκροπος 12 και Αδριανού, Πλάκα

Τηλ.: 2103245969
Παραστάσεις: Απόγ: Σάβ., Κυρ. 7 μ.μ. Βραδ: Σάβ. 9 μ.μ. Εισ.: € 15. Διάρκεια: 65'
( πληροφορίες από http://www.athinorama.gr/ )

Καλό υπόλοιπο διακοπών.

Ευχές από το Γ1 θεωρητικό

Τελευταία μέρα πριν τις χριστουγεννιάτικες διακοπές στο Γ1 θεωρητικό.
Προσπαθήσαμε να ελαφρύνουμε λίγο την ατμόσφαιρα,

να συνδυάσουμε το τεστ στον Παπαδιαμάντη με χριστουγεννιάτικες ευχές.

Συμφωνήσαμε μάλιστα, όποιος δε γράψει καλά στο τεστ να βαθμολογηθεί στις ευχές.

[ Βαγγέλη, τι να μετρήσω στο δικό σου γραπτό;!]

Λοιπόν, καλά τα πήγαμε και στα δύο!

Εύχομαι τα φετινά Χριστούγεννα να μη βρουν κανένα μόνο…Να υπάρχει υγεία, αγάπη και ευτυχία. Τα παιδιά της Γ΄ Λυκείου να σκίσουν στις Πανελλήνιες και να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους. (Άννα – Μαρία Κ.)

Καλές γιορτές σε όλους, να περάσετε το δυνατόν πιο ωραία με όποιους επιθυμείτε, να ξεχαστείτε για λίγο από το άγχος των εξετάσεων, να βγείτε, να βολτάρετε, να διασκεδάσετε γιατί είναι ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
ΥΓ. Διαβάστε και λίγο…α! να κάνετε και πολλά πολλά ψώνια…! xD Καλή δύναμη για το 2011. ( Μαρία Κ)

Χρόνια πολλά σε όλους και καλά χριστούγεννα!!! Εύχομαι το νέο έτος να φέρει στον καθένα ό,τι επιθυμεί, να σκίσουμε όλοι στις πανελλήνιες και να είναι γεμάτο υγεία, ειρήνη, αγάπη, αγάπη, αγάπη…
Ας πούμε κι ένα τραγουδάκι: Χρόνια πολλά, χρόνια να έρθεις περιμένω, τόσα χριστούγεννα σωπαίνω και πέφτει χιόνι πάντα μέσα στην καρδιά. Πρωτοχρονιά, έλα την πόρτα να χτυπήσεις…Ούτε λεπτό να μην αργήσεις…Αυτή θα είναι η τυχερή μας η χρονιά!!!» ( Ευαγγελία Β.)

Καλά χριστούγεννα κι ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος ( Νίκος Κ.)

Εύχομαι το 2010 να πάρει όλα τα θλιμμένα πρόσωπα και το 2011 να φέρει μόνο χαρά, γέλια και πάνω απ’ όλα υγεία! Ευτυχισμένο το νέο έτος! ( Ηλιάνα)

Τι να σας πω για τα χριστούγεννα που έρχονται! Τι ευχή να δώσω η άμοιρη, που θα με φάνε οι επαναλήψεις;!;Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι γέλιο πολύ ( γιατί αλλιώς η χρονιά δε θα κυλήσει), να έχετε πάντα κοντά σας καλή παρέα και καλή επιτυχία σε όλους! Α! Κύριε Μάνεση σε εσάς για τιμωρία θα πω μόνο ένα ξερό «καλά χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος!» Για να μάθετε να με ταλαιπωρείτε! ( Ευαγγελία Κ.)

Καλά χριστούγεννα, χρόνια πολλά κι ευτυχισμέμνος ο καινούργιος χρόνος»
( Αγγελική Κ.)

Ελπίζω τα χριστούγεννα και το 2011 να είναι μια χρονιά πλημμυρισμένη από χαμόγελα και ευτυχία για όλον τον κόσμο!!! ( Μαργαρίτα Ι.)

Εύχομαι να τη γλιτώσουμε και φέτος και να μην πτωχεύσουμε. Χρόνια πολλά, καλά χριστούγεννα και καλά μυαλά :-) ( Σεμίνα Γ.)

Αγαπητέ Μάνεση,
Επιτέλους μετά από δυο χρόνια μου δόθηκε η ευκαιρία με αυτή την ευχή να εκφράσω τα συναισθήματά μου προς το όμορφο προσωπάκι σας. Ε, ναι, λοιπόν! Σας αγαπώ! Γι’ αυτό το λόγο η ευχή μου δε θα είναι να συναντήσω το Ρουβά φέτος το καλοκαίρι, όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά να κλεφτούμε και να φύγουμε μαζί στο Άμστερνταμ! Εκεί θα παντρευτούμε και θα έχουμε και το δικό μας χωραφάκι με χόρτο παραγωγής μας!!!
ΥΓ. Σε περίπτωση που παρεξηγηθώ, διευκρινίζω πως κάνω πλάκα και δε θέλω να κλεφτούμε, αφού είμαι διατεθειμένος να καταπιέσω τον έρωτά μου!
Εν τέλει, Καλά Χριστούγεννα και Ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος!
Με πολλή αγάπη, Βαγγέλλης Κ.

[ΣΗΜ. Κατόπιν αυτής της ευχής προβλέπεται ο Δ. Μάνεσης να περνάει τα χριστούγεννά του στο κελλί κάποιας ανήλιαγης φυλακής και ο Βαγγέλης να..καταζητείται, ίσως κάπου στο Ἀμστερνταμ..]

Καλά χριστούγεννα και ο καινούριος χρόνος να φέρει στον καθένα ό,τι του στέρησε ο προηγούμενος! ( Μαρία Κ. )

Την πόρτα να έχετε ανοιχτή
για τον καινούριο χρόνο,
να μπαινοβγαίνει η χαρά
που ‘ναι γιατρός στον πόνο.

Καλά χριστούγεννα, καλή χρονιά, ευτυχισμένο το 2011 με υγεία και ευτυχία!!!

( Αγγελική-Μαρία Γκ.)

Εύχομαι σε όλα τα κουτσούνια να περνάνε καλά, να είναι ευτυχισμένα και να γίνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Καλές γιορτές και καλή χρονιά! Αντοχή, ανοχή, κουράγιο, υπομονή και πάνω απ’ όλα καλή επιτυχία, ζουζούνια!! Αν κι έχουμε τρελό διάβασμα προσπαθήστε να περάσετε σο πιο τέλεια και ξέγνοιαστα γίνεται!!! Σμουτς!!
( Αλεξία Γ-Θ.)

Καλά χριστούγεννα. Εύχομαι αυτή η μικρή ευχή να γίνει πραγματικότητα και όλοι να περάσουν καλά χριστούγεννα, χωρίς δυστυχία ( Μαργαρίτα Κ.)


Χρόνια πολλά, καλή μας επιτυχία στις εξετάσεις ( Χριστίνα Κ.)

Καλή χρονιά και με το καινούριο έτος φοιτητέεεεεεεες!!! ( Αναστασία Γ.)

Καλά Χριστούγεννα με πολλά μελομακάρονα, δώρα και χαρές. Να περάσετε καλά στις γιορτές και να μπει με το δεξί ο καινούριος χρόνος. ( Δαμιανός)

Χαρούμενο το νέο έτος και του χρόνου με μια καλή σχολή. ( Νίκος Κ.)

Καλά χριστούγεννα!! Ευτυχισμένο το 2011, με υγεία, αγάπη και ειρήνη σ’ όλο τον κόσμο.

( Μαρία Κ.)

Εύχομαι σ’ όλο τον κόσμο να έχει μια ευτυχισμένη χρονιά και ό,τι τους στέρησε το 2010 να τους το φέρει το 2011. Να πραγματοποιήσουν όλα τα όνειρά τους! ( Γωγώ Β.)

καλές γιορτές σε όλους!

(από...Ἀμστερνταμ)

:-)

Ερωτικός Παπαδιαμάντης. Αυτοβιογραφούμενος;

Το ιστολόγιο αυτό ώρες ώρες γίνεται λίγο πιο χαρούμενο και ξέγνοιαστο, κυρίως όταν αντιλαμβάνεται πως με κάποια θέματα έχει ήδη ασχοληθεί κι έτσι μπορεί να περιπλανιέται αμέριμνο στις παρυφές των εξεταζόμενων θεμάτων ή ακόμα και πολύ πέρα απ’ αυτές: να παίρνει απλώς την αφορμή από το μάθημα της λογοτεχνίας κατεύθυνσης και να κάνει τις βόλτες του, χωρίς κατεύθυνση, στις απέραντες πεδιάδες της ανάγνωσης.
Αφορμή σήμερα η περί αυτοβιογραφικότητας συζήτηση που κάναμε στην τάξη για το «Όνειρο στο κύμα» [στοιχεία γι’ αυτή μπορείτε να διαβάσετε και σε παλιότερες αναρτήσεις:

http://logotexniakatefthinsis.blogspot.com/2009/11/5.html,

http://logotexniakatefthinsis.blogspot.com/2009/11/blog-post_18.html,

http://logotexniakatefthinsis.blogspot.com/2009/11/blog-post_5985.html ]

Πρόσφατα κυκλοφόρησε μία ανθολόγηση ερωτικών διηγημάτων του Παπαδιαμάντη, με τίτλο: «Ερωτικός Παπαδιαμάντης»

( Ανθολόγος ο ποιητής και συγγραφέας Χριστόφορος Λιοντάκης, εκδ. Πατάκης, 2010).

Μία συλλογή που συνοδεύεται από μία εισαγωγή του Χ. Λιοντάκη και ένα γλωσσάρι και όπου ανθολογούνται 28 διηγήματα του σκιαθίτη συγγραφέα, αναδεικνύοντας, κατά τον ανθολόγο του, τα κρυφά τραύματα του συγγραφέα, που αφορούν τόσο στην ερωτική του ζωή όσο και στην ίδια του την ύπαρξη. Τραύματα από τα οποία επιζητά τη λύτρωση μέσω της γραφής.

Μια ανθολογία, λοιπόν, η οποία φαίνεται να μετατοπίζει κάποιες μοίρες την οπτική γωνία από την οποία διαβάζαμε το συγγραφέα ( αυτή του αναχωρητή, του κοσμοκαλόγερου) και να μας προτείνει ένα προσεκτικότερο κοίταγμα προς την ερωτική του υπόσταση, τα ανθρώπινά του πάθη, τις κρυφές του πληγές που τον βασανίζουν και τον απομονώνουν.

Ο ποιητής Χρ. Λιοντάκης

(σκίτσο από την Καθημερινή)

Από τον τίτλο και μόνο μπορούμε να υποθέσουμε ότι ο ανθολόγος έχει την αντίληψη ότι ο Παπαδιαμάντης στα διηγήματά του αυτοβιογραφείται. Άλλωστε τα διηγήματά του τα ξεχωρίζει σε εκείνα όπου ο συγγραφέας αφηγείται προσωπικές ερωτικές ιστορίες, είτε δηλώνοντας καθαρά ότι πρόκειται για τον εαυτό του είτε βάζοντας ψευδώνυμο ( κι εδώ συμπεριλαμβάνεται και το «δικό μας», Όνειρο στο κύμα), και σε εκείνα όπου μας περιγράφει τις ιστορίες των ηρώων του.
Μάλιστα, όπως σημειώνει ο ανθολόγος, στις προσωπικές ερωτικές ιστορίες, τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά είναι: «ο ρεμβασμός, η νοσταλγία, το ανεκπλήρωτο, η ματαίωση, οι ποιητικές εξάρσεις και το λυρικό παραλήρημα» ( σας θυμίζουν τίποτα;)

Το μέχρι ποίου ορίου μπορούμε να «διαβάζουμε» το συγγραφέα Παπαδιαμάντη πίσω από τα λόγια του ήρωα και αφηγητή του διηγήματος «Όνειρο στο κύμα» το κουβεντιάσαμε πολύ στην τάξη.

Τα στοιχεία τα έχετε. Το ίδιο και το δικαίωμα στη γνώμη!

Όσο, πάντως, κι αν αυτή η συζήτηση θα συνεχίζεται, τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, τόσο τα 28 ερωτικά αυτής της έκδοσης, όσο και τα ποικίλα άλλα 141, θα μας περιμένουν να τα διαβάσουμε και να τα απολαύσουμε.

Περισσότερα για την ανθολογία:

http://www.patakis.gr/Images/Files/ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ_Ερωτικός%20Παπαδιαμάντης.pdf

http://www.patakis.gr/Images/Files/ΤΟ%20ΠΟΝΤΙΚΙ_Ερωτικός%20Παπαδιαμάντης.pdf

http://www.patakis.gr/Images/Files/ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ_Ερωτικός%20Παπαδιαμάντης.pdf

Σκάνδαλο! Ο Γκάτσος κι ο Χατζιδάκις έκλεψαν τον προβληματισμό του αφηγητή μας.

Πολύ συχνά στη λογοτεχνία εμφανίζεται το θέμα της αντιπαράθεσης του παρόντος και της παρελθούσης ζωής που κουβεντιάζαμε στην προηγούμενη ανάρτηση. Το συναντάμε με απλό, άμεσο, λυρικό τρόπο και σ’ ένα τραγούδι που σύνθεσε ο Μάνος Χατζιδάκις μελοποιώντας στίχους του Νίκου Γκάτσου.
Διαβάστε το, ακούστε το και κάνετε τις συγκρίσεις με τη νοσταλγία του αφηγητή μας.

Πάει ο καιρός, πάει ο καιρός
που ήταν ο κόσμος δροσερός
και κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή
για να ποτίσει όλη τη γη

Ήρθανε νύχτες και βροχές
και σκοτεινιάσαν οι ψυχές
και στο βαθύ το σκοτάδι έχει σταθεί
ένα παιδί να ζεσταθεί

Τώρα το δάκρυ κυλάει στο χώμα
και πέρα απ’ το βοριά
ένα καράβι ρωτάει ακόμα
πού θα βρει στεριά

Πάει ο καιρός, πάει ο καιρός
που ήταν ο κόσμος δροσερός
και κάθε αυγή ξεκινούσε μια πηγή
για να ποτίσει όλη τη γη

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του ότι ο καθένας «διαβάζει» με τον τρόπο που μπορεί ή θέλει τη λογοτεχνία αλλά και το κάθε έργο τέχνης: Το τραγούδι είχε γραφεί το 1965. Η λογοκρισία της χούντας, όμως, του 1967 το ..απαγόρεψε ( είχε, φαίνεται, τη μύγα..). Εμείς τώρα το «διαβάζουμε» μέσα από τις αναλογίες του με το διήγημά μας, λες και το τραγουδάει ο σκυθρωπός δικηγόρος του γραφείου.

Άραγε, συμφωνούμε, τουλάχιστον, ότι είναι ένα ωραίο τραγούδι;

Όσο για τα δεντράκια στις φωτογραφίες, αυτά ήταν παραγγελία της daflek από την προηγούμενη ανάρτηση. Και για να μη ρωτάμε πάλι σε ποιο νησί τα χτυπάει ο αέρας και παίρνουν το σχήμα του, ας αλλάξουμε λίγο το κουίζ:

Πώς λένε, στη λαϊκή του ονομασία τον άνεμο που τους έδωσε αυτά τα απίθανα σχήματα;
(Ο ίδιος άνεμος φυσάει και σήμερα!)

Απώλεια, νοσταλγία, πόθος

« Ήμην πτωχόν βοσκόπουλον εις τα όρη. Δεκαοκτώ ετών, και δεν ήξευρα ακόμη άλφα. Χωρίς να το ηξεύρω, ήμην ευτυχής. Την τελευταίαν φοράν οπού εγεύθην την ευτυχίαν ήτον το θέρος εκείνο του έτους 187... Ήμην ωραίος έφηβος, κ' έβλεπα το πρωίμως στρυφνόν, ηλιοκαές πρόσωπον μου να γυαλίζεται εις τα ρυάκια και τας βρύσεις, κ' εγύμναζα το ευλύγιστον, υψηλόν ανάστημα μου ανά τους βράχους και τα βουνά.»

( Όνειρο στο κύμα, α΄ενότητα, α΄ παράγραφος)
[...]

«Μεγάλην προκοπήν, εννοείται, δεν έκαμα. Σήμερον εξακολουθώ να εργάζωμαι ως βοηθός ακόμη εις το γραφείον επιφανούς τινος δικηγόρου και πολιτευτού εν Αθήναις, τον οποίον μισώ, αγνοώ εκ ποίας σκοτεινής αφορμής, αλλά πιθανώς επειδή τον έχω ως προστάτην και ευεργέτην. Και είμαι περιωρισμένος και ανεπιτήδειος, ουδέ δύναμαι να ωφεληθώ από την θέσιν την οποίαν κατέχω πλησίον του δικηγόρου μου, θέσιν οιονεί αυλικού.Καθώς ο σκύλος, ο δεμένος με πολύ σχοινίον εις την αυλήν του αυθέντου του, δεν ημπορεί να γαυγίζη ούτε να δαγκάση έξω από την ακτίνα και το τόξον τα οποία διαγράφει το κοντόν σχοινίον, παρομοίως κ' εγώ δεν δύναμαι ούτε να είπω, ούτε να πράξω τίποτε περισσότερον παρ όσον μου επιτρέπει η στενή δικαιοδοσία, την οποίαν έχω εις το γραφείον του προϊσταμένου μου.»

( Όνειρο στο κύμα, τελευταίες παράγραφοι α΄ενότητας)

Μια προηγούμενη χρονιά ένας μαθητής είχε κάνει μια αφοπλιστική ερώτηση: « κι αν ήταν δικηγόρος στο νησί του; Θα ήταν ευτυχισμένος; » Η ερώτηση έδωσε λαβή και σε άλλες, οπότε, μεταξύ αστείου και σοβαρού, τέθηκαν θέματα, όπως:« αν συναντούσε τη Μοσχούλα κάτω από τις ίδιες συνθήκες αλλά σε μεγάλη ηλικία, θα αναστατωνόταν τόσο;», «αν, όντας βοσκόπουλο, είχε ένα αφεντικό που τον «έδενε» με ένα κοντό σκοινί, θα ήταν ευτυχισμένος;», «αν, όταν ήταν βοσκός, είχε προλάβει και γνώριζε γράμματα, θα ήταν δυστυχής;»

Ο τρόπος που έμπαιναν οι ερωτήσεις στην τάξη μάς βοήθησε να καταλάβουμε πως η αντίθεση στις δύο φάσεις της ζωής του αφηγητή, τότε που ήταν παιδί στη φύση και τώρα που είναι δικηγόρος στο άστυ, είναι σύνθετη. Καταλήξαμε στη συζήτηση που κάναμε πως ο Παπαδιαμάντης δεν ήθελε να συγκρίνει αμφίδρομα την παιδική και την ενήλικη ζωή ή την αγραμματοσύνη και τη μόρφωση ή τη φύση και την αστική ζωή ή να δείξει πώς με τη γνώση διαβρώνεται η αθωότητα που εγγυάται η άγνοια.


Όλα τα χαρακτηριστικά που περιγράφει στην πρώτη παράγραφο της πρώτης ενότητας του διηγήματος φαίνεται να τα θεωρεί στοιχεία που συναπαρτίζουν, συνθέτουν την ευτυχία. «Πτωχόν βοσκόπουλον», «ωραίος έφηβος», «δεν ήξευρα ακόμη άλφα» και «χωρίς να το ηξεύρω ήμην ευτυχής»…Ενώ στις δύο τελευταίες παραγράφους της ενότητας «εξήλθα δικηγόρος», «εργάζομαι ως βοηθός», «μισώ», «είμαι περιωρισμένος και ανεπιτήδειος» και «καθώς ο σκύλος, ο δεμένος με πολύ κοντόν σκοινίον (…)»

Εντέχνως τα στοιχεία δίνονται όλα μαζί, κομμάτια που συνιστούν κάθε φορά την ευτυχία ή τη δυστυχία του αφηγητή. Και μάλιστα τα πρώτα, της ευτυχίας, περιγράφονται αναδρομικά, από την απόσταση του χρόνου, αναπόφευκτα βουτηγμένα στην εξωραϊστική νοσταλγία, αλλά κι από την απόσταση του χώρου, που ανοίγει το δρόμο στην «αρκαδική θεώρηση» της λειτουργίας της φύσης.

Η απώλεια ( απώλεια της αθωότητας, της εφηβικής ηλικίας, της ελεύθερης ζωής στη φύση, της ξεγνοιασιάς) θρέφει τον ανικανοποίητο πόθο, την παράλογη αλλά και σχεδόν ενστικτώδη επιθυμία επιστροφής στο χρόνο που ζήσαμε.

Καταλάβαμε έτσι, μέσα από τις αστείες μας ερωτήσεις, πως τα διλήμματα «πόλη ή χωριό», «γράμματα ή άγνοια», «έφηβος ή ενήλικος» ήταν αρκετά επιφανειακά και πάντως, έτσι, από μόνα τους, όχι ο στόχος του Παπαδιαμάντη. Η σύγκριση φαίνεται να είναι μία και όλα αυτά μαζί τα εσωτερικά της στοιχεία.
Εσείς τι λέτε;


Α! Ξεχάσαμε το κουίζ μας:
Πού βρίσκεται αυτό το ορφανό μπαλκόνι
της πρώτης μας φωτογραφίας;

Επιστροφή. Όνειρο στο κύμα. Ερωτήσεις για τα συνοδευτικά κείμενα

Ελπίζοντας πως η πενθήμερη αποτέλεσε ένα διάλειμμα από τη φετινή σας παραζάλη, ένα διάλειμμα που θα σας χάρισε αναμνήσεις για όλη σας τη ζωή,

θα μπορούσαμε (λέω..), σιγά σιγά, να ξαναπιάνουμε

τα βιβλιαράκια και τις μελέτες μας. ( Εντάξει. Μετά τον ύπνο..)

Πολλοί είχατε ζητήσει ερωτήσεις για τα συνοδευτικά κείμενα του βιβλίου

( σελ. 159 και 339-347), ώστε να εστιάσετε σε συγκεκριμένα σημεία την προσοχή σας.

Εδώ τις έχετε:

(σ.159): Ως τι είδους κείμενο χαρακτηρίζεται το «Όνειρο στο κύμα» και ποιες σκέψεις για τον αυτοβιογραφικό του χαρακτήρα σημειώνονται;
(σ.159): Τι προσδίδει στο κείμενο εσωτερική ένταση και συνοχή;
(σ.339-341): Διαβάστε τα βιογραφικά σημειώματα και σημειώστε στοιχεία που τα συναντήσαμε και στο διήγημα ‘Όνειρο στο κύμα»
(σ.341): Τι είδους είναι τα διηγήματα του Παπαδιαμάντη;
(σ.342): Με ποιες υφολογικές και τεχνικές λύσεις εμπλουτίζει την ηθογραφία;
(σ. 342): Εκτός από τα χαρακτηριστικά του ηθογράφου-ρεαλιστή, ποια άλλα χαρακτηριστικά τονίζουν σύγχρονοι μελετητές του Παπαδιαμάντη;
(σ.342): Ποια τα δύο βασικά θέματα της πεζογραφίας του που τον φέρνουν κοντά με τους ευρωπαίους ρομαντικούς;
(σ.343): Πώς βλέπει τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση ο Παπαδιαμάντης;
(σ.344): Ποιες παρατηρήσεις για τη γλώσσα και το ύφος του Παπαδιαμάντη μπορούμε να κάνουμε;
10. (σ.346): Πώς θεωρείται ο ερωτισμός στα κείμενα του Παπαδιαμάντη;
11. (σ.346-7): Ποιες οι βασικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις για το Όνειρο στο κύμα;

Βρείτε τις απαντήσεις υπογραμμίζοντάς τις στο σχολικό βιβλίο.

Συνθέτουν γραμματολογικό υλικό χρήσιμο για τις αναλύσεις σας.

( Καλή κι η λογοτεχνία, αλλά το Πήλιο καλύτερο, ε; )