Φτάνουμε στο τέλος της χρονιάς. Τις τελευταίες οδηγίες τις λέμε στην τάξη, με όσους βλεπόμαστε.
Το ιστολόγιό μας θέλει να βγει από τη σφαίρα του άγχους και της παραφιλολογίσς των εξετάσεων. Επιμένει να βλέπει τα πράγματα απλά: Διαβάζουμε χωρίς υστερία όλο το χρόνο και στο τέλος πάμε και γράφουμε αυτά που ξέρουμε. Τόσο απλά.
Και στη λογική αυτή από τώρα «βγαίνει απ’ το θέμα», μένοντας πάντως πιστό στη λογοτεχνία, την ποίηση, την τέχνη.
Ένα τραγούδι του αγαπημένου Lluis Llach, του καταλανού ποιητή, συνθέτη και τραγουδιστή που ακούσαμε μέσα στη χρονιά να ερμηνεύει τόσο αισθαντικά την Ιθάκη του Καβάφη στη γλώσσα του.
Το ιστολόγιό μας θέλει να βγει από τη σφαίρα του άγχους και της παραφιλολογίσς των εξετάσεων. Επιμένει να βλέπει τα πράγματα απλά: Διαβάζουμε χωρίς υστερία όλο το χρόνο και στο τέλος πάμε και γράφουμε αυτά που ξέρουμε. Τόσο απλά.
Και στη λογική αυτή από τώρα «βγαίνει απ’ το θέμα», μένοντας πάντως πιστό στη λογοτεχνία, την ποίηση, την τέχνη.
Ένα τραγούδι του αγαπημένου Lluis Llach, του καταλανού ποιητή, συνθέτη και τραγουδιστή που ακούσαμε μέσα στη χρονιά να ερμηνεύει τόσο αισθαντικά την Ιθάκη του Καβάφη στη γλώσσα του.
I avui que et puc fer una cançó recordo quan vas arribar
amb el misteri dels senzills, els ulls inquiets, el cos altiu;
i amb la rialla dels teus dits vares omplir els meus acords
amb cada nota del teu nom, Laura.
M’ és tan difícil recordar quants escenaris han sentit
la nostra angoixa per l’avui,la nostra joia pel demà...
A casa enmig de tants companys, o a un trist exili mar enllà,
mai no ha mancat el teu alè, Laura.
I si l’atzar et porta lluny, que els déus et guardin el camí,
que t’acompanyin els ocells, que t’acaronin els estels;
i en un racó d’aquesta veu, mentre la pugui fer sentir,
hi haurà amagat sempre el teu so, Laura.
Αφού μπορώ να σου γράψω ένα τραγούδι
σε θυμάμαι να φτάνεις
με το μυστήριο των απλών πραγμάτων,
τα μάτια ανήσυχα, το σώμα περήφανο.
Με των δαχτύλων το χαμόγελο
γέμισες τ’ ακκόρντα μου
με κάθε νότα απ’ τ’ όνομά σου, Λάουρα.
Και μου ’ναι δύσκολο να θυμηθώ
πόσα τοπία έζησαν
την αγωνία μας για το σήμερα
τη χαρά μας για το αύριο…
Στο σπίτι, ανάμεσα σε τόσους συντρόφους,
ή σε μια εξορία βουτηγμένη στη θλίψη, πέρα από τις θάλασσες
ποτέ δε μου ’λειψε η ανάσα σου, Λάουρα
Κι αν η τύχη σε πήγε μακριά
οι θεοί να φυλάνε το δρόμο σου,
τα πουλιά να σε συνοδεύουν,
τ’ αστέρια να σε ζεσταίνουν.
Και σε μια γωνιά αυτής της φωνής,
όσο θα μπορώ να την κάνω ν’ ακούγεται,
πάντα θα είναι κρυμμένος ο ήχος σου, Λάουρα.
σε θυμάμαι να φτάνεις
με το μυστήριο των απλών πραγμάτων,
τα μάτια ανήσυχα, το σώμα περήφανο.
Με των δαχτύλων το χαμόγελο
γέμισες τ’ ακκόρντα μου
με κάθε νότα απ’ τ’ όνομά σου, Λάουρα.
Και μου ’ναι δύσκολο να θυμηθώ
πόσα τοπία έζησαν
την αγωνία μας για το σήμερα
τη χαρά μας για το αύριο…
Στο σπίτι, ανάμεσα σε τόσους συντρόφους,
ή σε μια εξορία βουτηγμένη στη θλίψη, πέρα από τις θάλασσες
ποτέ δε μου ’λειψε η ανάσα σου, Λάουρα
Κι αν η τύχη σε πήγε μακριά
οι θεοί να φυλάνε το δρόμο σου,
τα πουλιά να σε συνοδεύουν,
τ’ αστέρια να σε ζεσταίνουν.
Και σε μια γωνιά αυτής της φωνής,
όσο θα μπορώ να την κάνω ν’ ακούγεται,
πάντα θα είναι κρυμμένος ο ήχος σου, Λάουρα.
καλά σας διαβάσματα
14 σχόλια:
Καλή επιτυχία σε όλα τα αστεράκια μας, Διονύση!
Υπέροχη ανάρτηση...Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά!
Χρόνια πολλά, καλό μήνα κλπ κλπ
Πρωτίστως καλή επιτυχία στα παιδιά.
Μεγάλα διαλείμματα και μεγάλα κενά στο διαδικτυακό σύμπαν, μας έλειψαν οι αναρτήσεις σου αλλά και τα σχόλια των παιδιών. Εκκρεμής και η περίφημη (αν και αναγκαία) συνάντηση. Ήταν (και είναι) πολλά μαζεμένα τούτη την περίεργη άνοιξη.
Ας μείνουμε στην, υγιή νομίζω, αγωνία των παιδιών. Οι εξετάσεις χρειάζονται ηρεμία, αλλά η διαπίστωση ηχεί παράταιρη για τους τελειόφοιτους. Οπότε ας απολαύσουν, παρά το άγχος, αυτό το σταθμό της ζωής. Δε θα είναι ο τελευταίος…Δεν πρέπει να είναι ο τελευταίος....
Μικρό δώρο στα παιδιά από τις «Μέρες Γ΄» του Γ. Σεφέρη. Η ζωή του ανθρώπου αποτελείται από εποχές, όπως λέει ο ποιητής: «εποχές της σποράς και εποχές του θερισμού/ εποχές της χαράς και εποχές της λύπης/ εποχές της αγάπης και εποχές της μοναξιάς….». Και ότι η δύναμη και η αξία του ανθρώπου είναι να μπορεί να κρατηθεί και στις χαμηλότερες εποχές της ζωής του
Πολλά φιλιά
Ρούλα Μουντάνου
Κ. Μάνεση ωραίο τραγούδι,προσπαθήσατε να μας ξεαγχώσετε,αλλά τσάμπα προσπάθεια μιας και κανένας σε όλη την τρίτη δεν είναι αγχωμένος.Δεν υπάρχει όυτε για δείγμα!!!
Καλή τύχη σε όλα τα παιδιά.Και εύχομαι να καταφέρουν να πετύχουν όλα τα όνειρα τους!
Με τέτοιο δάσκαλο, σίγουρα θα πάνε πολύ καλά τα παιδιά!
Καλή επιτυχία και από μένα παιδιά και χωρίς άγχος!
Γυριστρούλα,
Ευχαριστούμε, το αυτόν επιθυμούμεν και δι' υμάς:-)
Δήμητρα,
Ευχαριστούμε.
Το σχόλιό σου μου έδωσε την αφορμή να περιπλανηθώ για λίγο στις ηλεκτρονικές γειτονιές σου και χάρηκα πολύ με τα έργα, τη διάθεση, τις δημιουργίες. Συγχαρητήρια!
Ρούλα,
Έχεις δίκιο - όπως πάντα: Διαλείμματα, κενά, ελλείψεις, παραλείψεις. Υπάρχει μια κάμψη και ένας προβληματισμός που σηκώνουν συζήτηση. Να την κάνουμε στη συνάντηση που, όσο και αν την περίμενα με διάθεση, κι αυτή εκκρεμεί. Θα σου στείλω μέιλ.
Τα λόγια του Σεφέρη παραπέμπουν στο γνωστό του Αρχίλοχου, που το έχουμε ξαναθυμηθεί με άλλες ευκαιρίες: γίνωσκε οἷος ῥυσμός
ἀνθρώπους ἔχει..Αυτό που συμπληρώνει το "χαρτοῖσιν τε χαῖρε καί κακοῖσιν ἀσχάλα".
Ένα από καρδιάς ευχαριστώ, Ρούλα, που, παρά τα μεγάλα διαλείμματα και τα κενά, είσαι κοντά μας.
Καλές επιτυχίες και στα δικά σας τα παιδιά.
Νίκο,
Εξ ιδίων τα αλλότρια; Μάλλον πρέπει να τους δώσεις τη συνταγή..
( Αλήθεια, σ'άρεσε το τραγούδι;)
μαθητές του Γ3 αι του Γ4,
Έτσι όπως τα έχουμε καταφέρει, Γιώτα, ένα από τα όνειρά τους είναι να σας επισκεφτούν στην Κω!
Οπότε...ας το ευχηθούμε με όλες μας τις δυνάμεις:-))
Εύα,
Βρε, μέχρι κι απ' την Κύπρο συμπαράσταση έχουν, γαι να πάνε καλά, λες να μην τα καταφέρουν;; Ευχαριστούμε, Εύα, να είστε καλά.
Άκουσα το μισο οφείλω να ομολογήσω αλλά μου άρεσε πολύ!!Κάποια στιγμή θα το ακούσω όλο!!
Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά!
Και καλή δύναμη!
Δημοσίευση σχολίου