tag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post2207758701488277615..comments2023-10-15T15:00:31.273+03:00Comments on Λογοτεχνία κατεύθυνσης: Αναπλήρωση 1 (2011-12) Κρητικός, απόσπασμα 4, στ. 9-38 και απ.5, στ. 1-4Διονύσης Μάνεσηςhttp://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comBlogger28125tag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-56428380637712113892011-10-12T23:27:25.132+03:002011-10-12T23:27:25.132+03:00daflek,
Μικρό μικρό και καθυστερημένο το σχόλιο,...daflek, <br /><br />Μικρό μικρό και καθυστερημένο το σχόλιο, αλλά, με την άδειά σου, το μετέφερα στην τάξη και πολύ άρεσε στα παιδιά. Κι ακόμα αυτή η αναζήτηση του υπερβατικού ανθρώπινη κι αυτή. Θα έλεγα πως ο Σολωμός επιμένει να φωτίζει την ανατασιακή μας φύση, μας ζωγραφίζει κάπως σαν το Θεοτοκόπουλο, μαζί με το μύχιο πόθο " να ανεβούμε λίγο ψηλότερα".<br /><br />(Λέμε, λέμε, αλλά τελικά με την Πολίνα συμφωνούμε όλοι. Ή με τον Πορτοκάλογλου: "Στον ήλιο θα παραδοθώ/και ας καώ" :-) )<br /><br />Καλό βράδυ, ευχαριστούμε - πάντα!Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-38955384884005946712011-10-11T20:01:39.175+03:002011-10-11T20:01:39.175+03:00Καλησπέρα Διονύση
Ένα μικρό –μικρό (και καθυστερημ...Καλησπέρα Διονύση<br />Ένα μικρό –μικρό (και καθυστερημένο) σχόλιο γεννημένο από τα αυριανά δεινά που περιμένουν τα μικρά μου και αφορά το δίστιχο των στ. 37-38 που κλείνουν το 4ο απόσπασμα. Με το δίστιχο αυτό το ποίημα δείχνει να εγκαταλείπει τις φιλοσοφικές αναζητήσεις προηγούμενων στίχων και προσγειώνεται στα πιο απλά, στα γεμάτα απόγνωση αλλά και προσμονή ανθρώπινα συναισθήματα. Ο Σολωμός αποδεικνύει ότι ο μεγάλος τεχνίτης που ψαύει το υπερβατικό δε λησμονεί ποτέ το ανθρώπινο μέτρο και είναι αυτή η πιο γνήσια απόδειξη της ποιητικής του ιδιοφυίας.<br />Ως μικρή και ασήμαντη συμβολή στο διάλογο που φιλοξενείς και για τον οποίο σ’ ευχαριστούμε.<br />Πολλά φιλιά<br />Ρούλα Μουντάνου<br />(Υ.Γ. Ά! και ταιριάζει και με το σχόλιο της Πολίνας. Που αδιαφορεί για τα άλλα και εστιάζει στα ανθρώπινα: στις υπέροχες παραλίες της Νάξου)daflekhttps://www.blogger.com/profile/08911331981107787381noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-87316843170629167882011-10-09T18:44:47.255+03:002011-10-09T18:44:47.255+03:00Ανώνυμε/η, ( μάλλον Λία, ε;)
Αντιγράφω πρώτα τους...Ανώνυμε/η, ( μάλλον Λία, ε;)<br /><br />Αντιγράφω πρώτα τους στίχους, όπως τους βρήκα από το ίντερνετ<br />( http://www.youtube.com/watch?v=_AlUJ7rJn6A ):<br /><br />Άγονη πλήξη μιας ζωής, δίχως έρωτα<br />της ερημιάς μου τέρας, της πόλης μου θηρίο μη με φοβάσαι<br />αλλοπαρμένη έκφραση οι τοίχοι σου θυμίζουν τον πρώτο σου έρωτα<br />οι πιο πολλοι αδιάφορα κενοί, σε λυγίζουν όπου και να 'σαι<br />στα σκοτεινά δρομάκια οι σκιές γλιστράνε επικίνδυνα<br /><br />Στα ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα οι γυναίκες μισοκρύβονται πίσω απ' τη λήθη<br />Στα κολασμένα παζάρια της λεωφόρου οι αστυνόμοι<br />οι πλούσιοι επαρχιώτες μηχανόβιοι<br />μάσκες ακάλυπτες μικρές στο γύρο του θανάτου<br />που τρεμοπαίζουν τον άγγελο ή τον δαίμονα<br />στις άκρες των δακτύλων τους, ξημέρωμα Σαββάτου<br /><br />Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς <br />στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω <br />δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά <br />κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων <br /><br />Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο<br />για να μην υποφέρεις φύγε μακριά μου, κρύψου από μένα<br />δεν ξέρω αν φεύγεις, τώρα, για το λίγο μου<br />ή αν αυτό που νιώθω ήταν πολύ<br />πολύ για σένα, πολύ για σένα<br /><br />Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς <br />στα πιο μεγάλα θέλω κάνουν πίσω <br />δεν άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά <br />κρύφτηκαν στις σπηλιές χαμένων παραδείσων <br /><br />Ό,τι αξίζει πονάει, κι είναι δύσκολο...<br /><br /><br /><br />Σίγουρα γίνεται ένα ωραίο διακειμενικό παιχνίδι-εγώ θα έλεγα κυρίως λόγω του τίτλου του τραγουδιού. Νομίζω, πάντως, πως οι σπηλιές των χαμένων παραδείσων του τραγουδιού δε βρίσκονται στον Παράδεισο και πως το όλο περιεχόμενό του πάει σε άλλη κατεύθυνση από το απόσπασμα 2.<br />Τώρα βέβαια, έρωτας, παλιές αγάπες, πόνος, μοναξιά...ε, ναι, διαδρομές διασταυρούμενες νυν και αεί:-)<br /><br />Αναμφισβήτητα ωραία αφορμή να ακούσουν ένα ωραίο τραγούδι τα παιδιά και να μπούνε και στη διαδικασία της σύγκρισης. ( Εγώ, παρόλο που τόσες φορές είχα ακούσει το τραγούδι, δεν είχα την ετοιμότητα να το συνδυάσω!)<br /><br />Πολύ σ'ευχαριστούμε :-)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-7416997649626580972011-10-09T18:05:11.394+03:002011-10-09T18:05:11.394+03:00Ένα μάλλον τολμηρό διακείμενο για την καλύτερη πρό...Ένα μάλλον τολμηρό διακείμενο για την καλύτερη πρόσληψη από τα παιδιά του 2[19]( εγκοσμίωση του παραδείσιου τοπίου, σύνθεση φυσικής και μεταφυσικής παραγματικότητας) θα ήταν το τραγούδι των Πυξ Λαξ, στίχοι Μάρως Βαμβουνάκη,μουσική Φιλιππου Πλιάτσικα :Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-49358084110096139582011-10-09T15:11:34.768+03:002011-10-09T15:11:34.768+03:00Αχ, κι εγώ ευχαριστώ! Και για την ευκαιρία που έχω...Αχ, κι εγώ ευχαριστώ! Και για την ευκαιρία που έχω μέσα από αυτό το μπγλογκ να νοσταλγώ και που μου θυμήσατε τον καθηγητή μου έτσι που μου μιλήσατε.! :) Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά που λέτε ισχύουν. Ειδικά αυτό για την απομυθοποίηση που πρέπει να γίνει γενικά στη ζωή μας και σε όλα τα θέματα. Και αυτό το "κάτι που μένει" αν καταφέρουμε να είναι θετικό τότε έχουμε κερδίσει πιστεύω. Και εμένα όσο βασανιστική κι αν ήταν εκείνη η χρονιά μου έχει αφήσει πλέον μια γλυκιά νοσταλγία. Και για την επίτευξη του στόχου μου - έστω και επίπλαστου- και που μου έμαθε να αγαπώ την ποίηση (τελικά!). <br /><br />Η παλιά Faery, που μισούσε την λογοτεχνία και έχει γίνει πλέον φαν της! Καλή εβδομάδα σας εύχομαι!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-86149031885654334752011-10-09T12:43:06.057+03:002011-10-09T12:43:06.057+03:00Νίκο,
Ξέχασα: Ωραίο το απόσπασμα. Το έχουμε κάνε...Νίκο, <br /><br />Ξέχασα: Ωραίο το απόσπασμα. Το έχουμε κάνει κιόλας με τα παιδιά στη δευτέρα. Σε μια προσεχή ανάρτηση λέμε να βάλουμε μερικά που μας συγκίνησαν στην τάξη και που είναι και τονωτικά, εποχές που είναι..Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-24887244911588429352011-10-09T12:41:47.076+03:002011-10-09T12:41:47.076+03:00Blur,
Σ' ευχαριστούμε που μοιράστηκες τη νυχτ...Blur,<br /><br />Σ' ευχαριστούμε που μοιράστηκες τη νυχτερινή σου νοσταλγική διάθεση μαζί μας, σ'ευχαριστούμε για το εκ βαθέων σημείωμά σου.<br />Είδες; Τρία χρόνια μετά έχεις κιόλας το κέρδος της αποστασιοποιημένης και πιο ψύχραιμης ματιάς. Είναι, όμως, κι αυτή η "βασανιστική" γ΄ λυκείου κομμάτι της ζωής σας ( και "μας" κάποτε..), που έχει το τεράστιο βάρος κι αυτό, που σου δίνει την ( άγρια) ευκαιρία να αναμετρηθείς με το μέσα σου, έστω και για έναν επίπλαστο στόχο, έστω και μέσα από όρους που δε διάλεξες.<br />Και - βλέπεις - μπορεί πολύ σύντομα να μας οδηγήσει στη νοσταλγία, στην απομυθοποίηση, στο "αυτό ήτανε;". <br /><br />Δεν μπορώ να προσδιορίσω ποια είσαι, μια και έχεις αλλάξει ψευδώνυμο, χαίρομαι, όμως, που ελεύθερα και σα σε γνώριμα μέρη πέρασες από 'δω. Γι' αυτό σου έλεγα και παραπάνω. Γι' αυτό το "κάτι μένει" που κι η πιο πιεσμένη εποχή μάς αφήνει. <br /><br />Σ' ευχαριστούμε:-)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-45332441080188423672011-10-09T12:34:04.300+03:002011-10-09T12:34:04.300+03:00Νίκο,
ευχαριστούμε για τις παραπομπές.
Από το ωρα...Νίκο,<br /><br />ευχαριστούμε για τις παραπομπές.<br />Από το ωραίο τραγούδι του συνονόματου, κρατάω (και) τους στίχους: "κι αν χάνεις αυτό που σε ζει δεν έφταιξες μόνον εσύ,<br />αξίζει να ζουν σαν παιδιά εκείνοι που έχουν καρδιά.", αλλά κι αυτό που η μια αγκαλιά που ζητάει ξέρει πως είναι το μέγιστο..<br /><br />( Έχω βαρεθεί να σου εύχομαι καλό ταξίδι και καλή αρχή!..)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-20171809611053407112011-10-09T12:30:51.735+03:002011-10-09T12:30:51.735+03:00Αλς,
Αυτός είναι ο στίχος, αυτός , με το "βα...Αλς, <br />Αυτός είναι ο στίχος, αυτός , με το "βαριόμοιρος" να κλείνει τόσο απλά την τραγικότητα του ανθρώπου, καθώς έρχεται σε επαφή με το θείο..<br /><br />Χαιρετισμούς.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-12535552834275716282011-10-09T01:34:47.196+03:002011-10-09T01:34:47.196+03:00Και επειδή τα παιδιά από τωώωωωωωρα το έχουν ρίξει...Και επειδή τα παιδιά από τωώωωωωωρα το έχουν ρίξει στο εξαντλητικό διάβασμα ακούστε ένα γλυκό τραγούδι από τον συνονόματο!!<br /><br />http://www.youtube.com/watch?v=YxjF1s2T7GIΝίκοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-2277322382613127932011-10-08T22:44:14.308+03:002011-10-08T22:44:14.308+03:00Μπαίνω μερικές φορές στο μπλόγκ σας και διαβάζω όλ...Μπαίνω μερικές φορές στο μπλόγκ σας και διαβάζω όλα αυτά που κάναμε σ'αυτή την βασανιστική γ' λυκείου. Νιώθω σαν να μην πέρασε μια μέρα. Συγκινούμαι. Είσαι γ'λυκείου και νομίζεις ότι όλος ο κόσμος, ο μόνος στόχος, τα πάντα, είναι να περάσεις στις πανελλήνιες. Και ύστερα περνάς και λες: "αυτό ήταν";<br />Επίσης ήμουν από τους πρώτους αναγνώστες σας. Κάναμε περίπου μαζί τα μπλογκ μας! Και δεν ξέρω. Νύχτα αναμνήσεων μάλλον! :Ρ<br />Καλό βράδυ!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-81530830702061192752011-10-06T18:24:26.790+03:002011-10-06T18:24:26.790+03:00Λίγο ψιλοάσχετο αλλά αφού στην προηγούμενη ανάρτησ...Λίγο ψιλοάσχετο αλλά αφού στην προηγούμενη ανάρτηση είχατε πιάσει τον Καζαντζάκη όριστε κάτι που έχει πει,κάτι πολύ σοφό!!<br /><br />"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γη. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω." -Καζαντζάκης<br /><br />Καλό απόγευμα και καλό διάβασμα στους δυστυχείς!!Νίκοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-47202985741903335752011-10-06T15:33:37.847+03:002011-10-06T15:33:37.847+03:00"την κοιταζα ο βαριομοιρος με κοιταζε κι εκει..."την κοιταζα ο βαριομοιρος με κοιταζε κι εκεινη"<br />αυτος δεν ειναι ο στιχος;;<br /><br />ομορφος!<br /><br />αντε και καλα διαβασματα και οχι αναπληρωσεις, μονο κανονικες ωρες!!!Ἅ λ ςhttps://www.blogger.com/profile/11161928813035268215noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-83321848651792194882011-10-05T23:27:00.079+03:002011-10-05T23:27:00.079+03:00Να με αποτεφρώσει!!!
http://www.youtube.com/watch...Να με αποτεφρώσει!!!<br /><br />http://www.youtube.com/watch?v=cyolddLDnl8Νίκοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-25452866051951548132011-10-05T23:20:21.373+03:002011-10-05T23:20:21.373+03:00Νίκο,
Βρέθηκε ψυχή στον κόσμο τούτο να σε τσουρο...Νίκο, <br /><br />Βρέθηκε ψυχή στον κόσμο τούτο να σε τσουρουφλίσει;; Είδηση! Ο τετραγωνισμός του κύκλου...πφ!Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-81326500603057562222011-10-05T23:18:32.313+03:002011-10-05T23:18:32.313+03:00minnie,
( νυχτερινό πρέπει να το κάνουμε το μάθημ...minnie,<br /><br />( νυχτερινό πρέπει να το κάνουμε το μάθημα, μου φαίνεται..)<br /><br />Και βέβαια, minnie, μια χαρά το παρατηρείς. Είναι ωραίο να βλέπεις, επίσης, στο στίχο αυτό, μέσα από την αντίθεση της αθάνατης και του θνητού το επίθετο "βαριόμοιρος" που προσάπτεται στον καημένο θνητό..<br /><br />Η απορία σου εξαιρετική και αφοπλιστική. Θεωρώ πως τη στιγμή της δοκιμασίας, της αγωνίας για την έκβαση της προσπάθειας να σώσει την αγαπημένη του, δεν μπορεί εύκολα ο ήρωας να "δει" πιο μακριά. Η πορεία του δεν είναι στρωμένη με ρόδα και την ώρα αυτή της μεγάλης ανάγκης δεν μπορεί παρά να το νιώθει αυτό. Δεν έχει, όμως, την πολυτέλεια να βλέπει στο βάθος, τις συντελούμενες αλλαγές στην ίδια του την ψυχή.<br /><br />Νομίζω πως είναι ώρα για ξεκούραση, βαριόμοιρα..Ούτως ή άλλως αύριο φαντάζομαι πως δε θα χάσουμε την ώρα τής λογοτεχνίας και θα τα πούμε και στην τάξη.<br /><br />Καλό βράδυ.Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-52086642551223893362011-10-05T23:08:41.795+03:002011-10-05T23:08:41.795+03:00θεωρητική,
Σταμάτα να εισάγεις...καινά δαιμόνια. ...θεωρητική,<br /><br />Σταμάτα να εισάγεις...καινά δαιμόνια. Καλό βράδυ :-)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-36159868954842387152011-10-05T22:40:56.179+03:002011-10-05T22:40:56.179+03:00Αυτή η ψυχή με έκαψε,με τσουρούφλισε και θα με απο...Αυτή η ψυχή με έκαψε,με τσουρούφλισε και θα με αποτεφρώσει σε λίγο!!<br /><br />Η παμπόνηρη θεωρητική να θυμηθεί ένα διάλλειμμα!!Αυτό λέω μόνο!!<br />Αν είμαστε καλά μέχρι τότε θα σας πω εγώ τι θα βάλετε!!Νίκοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-43925614968010201712011-10-05T22:18:07.494+03:002011-10-05T22:18:07.494+03:00Κύριε,Κύριε...απορία!!!
Ο Κρητικός χαρακτηρίζει τ...Κύριε,Κύριε...απορία!!!<br /><br />Ο Κρητικός χαρακτηρίζει τον εαυτό του<br />"βαριόμοιρο".Ο χαρακτηρισμός αυτός προοικονομεί την άδοξη λήξη της προσπάθειάς του; Και αν όπως γράφετε διαισθάνεται την σπουδαιότητα της παρουσίας της Φεγγαροντυμένης,η οποία θα είναι καθοριστική για την ηθική του ολοκλήρωση,δε θα έπρεπε να χαίρεται για αυτό; <br /><br />minnieAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-44145029317909328662011-10-05T22:00:20.135+03:002011-10-05T22:00:20.135+03:00Οκ κατάλαβα.(Να 'ναι καλά ο Πλάτωνας:Ρ)
Ευχαρι...Οκ κατάλαβα.(Να 'ναι καλά ο Πλάτωνας:Ρ)<br />Ευχαριστώ.<br /><br />Ναι, φέτος έμαθα ότι η αναπλήρωση των κενών είναι δύσκολη υπόθεση.Ειδικά αυτών που δημιουργούνται από απουσίες..<br /><br />Αλλά πού θα πάει,θα τα μάθω τα συνηρημένα κάποια στιγμή.Θετική vs Θεωρητικήhttps://www.blogger.com/profile/16772122444319719663noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-83445148183643942342011-10-05T21:56:59.594+03:002011-10-05T21:56:59.594+03:00Μπαίνω στον πειρασμό να μεταφέρω ένα σχόλιο του Άλ...Μπαίνω στον πειρασμό να μεταφέρω ένα σχόλιο του Άλφρεντ που ήρθε με μέιλ:<br /><br />" Τελικα ωραίο το web μάθημα και αποτελεσματικο,καλύτερο και απο το σχολείο,δεν συνεχίζουμε ετσι καλύτερα να μην πάμε και πέρα δώθε σπίτι σχολείο-σχολείο σπιτι xD κερδίζουμε και περισσότερο χρόνο να αφιερώνουμε...στην λογοτεχνία!!!" <br /><br />Άλφρεντ, το έσωσες στο τέλος! :-))Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-53387255896083232952011-10-05T21:55:26.205+03:002011-10-05T21:55:26.205+03:00Πολίνα,
Παιδί μου, πάλι χάνεσαι γιατί ρεμβάζεις; ...Πολίνα,<br /><br />Παιδί μου, πάλι χάνεσαι γιατί ρεμβάζεις; <br /><br />Η θάλασσα της Νάξου είναι, ιμπέρ άλλες, εκεί που, αν μας το επιτρέψουν τα ΔΝΤ, τα δάνεια και τα δανεικά μας, του χρόνου μπορούμε να βρεθούμε παρέα και με τις φοβερές σου κόρες, να εξερευνήσουμε τα κοράλλια και τα μαργαριτάρια της ( που μας τα δίνει αλλά δεν ξέρει αν τα παίρνουμε...)<br /><br />Κι άλλη φορά να προσέχεις στο μάθημα!!Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-8385335566673335552011-10-05T21:43:08.338+03:002011-10-05T21:43:08.338+03:00Ποια θάλασσα είναι αυτή;
ΥΠΕΡΟΧΗΠοια θάλασσα είναι αυτή;<br /><br />ΥΠΕΡΟΧΗΠολίνα Μοίραhttps://www.blogger.com/profile/12878899770059139872noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-69471586805847919782011-10-05T21:38:19.748+03:002011-10-05T21:38:19.748+03:00Θεωρητική ( φαντάζομαι, ε;!),
Στο στίχο 17 ο Κρητ...Θεωρητική ( φαντάζομαι, ε;!),<br /><br />Στο στίχο 17 ο Κρητικός αναρωτιέται αν η εικόνα της φεγγαροντυμένης του είναι γνωστή από το όνειρο, όταν τον "έΘρεφε το γάλα της μητρός" του.<br /><br />Είναι ο καταλληλότερος στίχος για την παραπομπή ( βλ. υποσημείωση 33) στις απηχήσεις πλατωνικών απόψεων. Τόσο το όνειρο όσο και η εποχή που σε θρέφει το γάλα της μητρός βρίσκονται σε ένα επίπεδο ύπαρξης οριακό ανάμεσα σε συνείδηση και υποσυνείδητο. Εκεί, λοιπόν, στις πηγές της μνήμης, αναζητά ο ναυαγός τη μορφή, κάτι που θυμίζει αρκετά τη θεωρία του κόσμου των ιδεών, του Πλάτωνα, όπου η ψυχή σε ένα προσωματικό στάδιο έχει γνωρίσει τον αληινό κόσμο και με τη βοήθεια της ανάμνησης τώρα αναγνωρίζει στα είδωλα τα αληθινά όντα, που είναι οι ιδέες. <br />Εξήγησα άραγε;!<br /><br /><br />Σχεδόν πάντα είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς στίχους του αποσπάσματος για τεκμηρίωση.<br /><br />( Τα κενά θέλουν προσοχή. Να προσέχετε:-) )Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-7731951930802974091.post-3940063320170206422011-10-05T21:24:50.923+03:002011-10-05T21:24:50.923+03:00Νίκο,
Μα την ψυχή που σ' έκαψε, ε;
(Τα παιδ...Νίκο, <br /><br />Μα την ψυχή που σ' έκαψε, ε; <br />(Τα παιδάκια δεν είναι καθόλου καημένα, πάντως! Μια χαρά στο τοποθέτησε και η παμπόνηρη Θεωρητική - πού θα πάει, δε θα βάλω βαθμούς στο τετράμηνο;;)Διονύσης Μάνεσηςhttps://www.blogger.com/profile/12336804337994151937noreply@blogger.com